Η ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
ΤΩΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ
‘’ΑΒΡΑΑΜΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ’’,
Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου
«Μη άρξησθε λέγειν εν εαυτοίς, πατέρα έχομε τον Αβραάμ» (Λουκ. 3,8)
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
_____________________
Πως
μπορεί να γίνει αποδεκτή η συγκρητιστική θεωρία των καλουμένων
‘’Αβααμικών θρησκειών’’, που είχε διατυπωθεί από τον Γάλλο ισλαμολόγο Louis Massignon (1883-1962); O ισλαμολόγος Louis Massignon
είχε διατυπώσει τη θεωρία του αυτή με το σκεπτικό ότι οι μονοθεϊστικές
θρησκείες όπως τις καλεί, Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός και Ισλάμ, έχουν
κοινό πατέρα των Αβραάμ, την πίστη του Αβραάμ στον ένα Θεό και το κοινό
καθήκον να υπακούουν στον ένα Θεό.
Αυτό που είπε ο Κύριος στον Αβραάμ «και ενευλογηθήσονται εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης» (Γεν. 12,3),
υπόσχεση η οποία αναφέρει ότι, δι’ ενός από τους απογόνους του θα
ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης, εννοώντας τον Χριστό, το λησμονεί.
Ως
γνωστό η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Δικαίου Αβραάμ στις 9
Οκτωβρίου. Δεν έχει τη σχέση που εννοούν ο Δίκαιος Αβραάμ με τους
αρνητές του του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Πως μπορεί λοιπόν να
ομιλούν για ‘’Αβρααμικές θρησκείες’’;
Θα δανεισθούμε τον λόγο του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου προς τα πλήθη που εξέρχοντο των πόλεων για να βαπτισθούν από αυτόν «Μη άρξησθε λέγειν εν εαυτοίς, πατέρα έχομε τον Αβραάμ» (Λουκ. 3,8).
Μπορούν
και οι κάθε λογής αιρετικοί Αρειανοί, Γνωστικοί, Χιλιαστές κλπ να
ισχυριστούν ότι «έχουν κοινό πατέρα των Αβραάμ, την πίστη του Αβραάμ
στον ένα Θεό και το κοινό καθήκον να υπακούουν στον ένα Θεό», σύμφωνα με
τον ισλαμολόγο Louis Massignon.
Η συγκρητιστική αυτή θεωρία των καλουμένων ‘’Αβααμικών θρησκειών’’,
βολεύει τους διαθρησκειακούς οικουμενιστές, γιατί συνηγορεί στο πλήθος
οικουμενιστικών ολισθημάτων των. Η θεωρία των καλουμένων ‘’Αβρααμικών
θρησκειών’’ αποτελεί εργαλείο πλέον των διαθρησκειακών
οικουμενιστών.
Η
ομαδοποίηση είναι παντελώς άτοπος, συγκρητιστική και απαράδεκτος.
Οι Διαθρησκειακοί Διάλογοι ποιο σκοπό έχουν; Να γνωρίσουν την Αληθινή
Πίστη οι αρνητές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ή την ανθρωπάρεσκη
συνύπαρξη; Κατά κανόνα σχεδόν αγνοείται η αγάπη εν αληθεία. Απλά
εφευρίσκουν ‘’κοινά’’ κατ’ αυτούς, για να συντηρείται το συνυπαρξιακό
ιδεολόγημά των. Τελικά η αγάπη τους αποδεικνύεται ανθρωπάρεσκη, όπως και
ο διάλογος αγάπης που διεξάγεται ερήμην της αληθείας. Καταδεικνύεται
τοιουτοτρόπως το ανθρωπάρεσκο της αγάπης των.
Οι
συγκρητιστικοί όροι «Αβρααμική οικουμένη», «Αβρααμική πνευματικότητα»
και «Αβρααμικό πνεύμα», είναι ενδεικτικοί του τι επιδιώκεται, καθώς και
το απαράδεκτο της ομοδοποίησης αυτής. Ο Διαθρησκειακοί Διάλογοι
αρκούνται στην εφεύρεση ‘’κοινών’’ κατά την άποψή τους, με απώτερο στόχο
την ανθρωπάρεσκη συνύπαρξη.
Δανειζόμενοι λοιπόν τον λόγο του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, τους λέμε απλά, «Μη
άρξησθε λέγειν εν εαυτοίς, πατέρα έχομε τον Αβραάμ» (Λουκ. 3,8). Η
Αληθινή Πίστη, η Πίστη στον Χριστό, όπως η Μια Αγία Εκκλησία τη
διδάσκει, δεν μπορεί συγκρητιστικά να ομαδοποιηθεί, με τους αρνητές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
