Ὁ ἀλκοολισμός,
τό πολυκέφαλο θηρίο
πού γίνεται αἰτία πολλῶν κακῶν!
7ο: "Ὁ μέθυσος γίνεται χειρότερος
καί ἀπό τόν δαιμονισμένο",
καί ἀπό τόν δαιμονισμένο",
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
 |
| Οἱ Ἕλληνες εἴμαστε "πρωταθλητές" Εὐρώπης στό ἀλκοόλ! |
Ὁ μέθυσος γίνεται χειρότερος
καί ἀπό τόν δαιμονισμένο
Ἡ μέθη πραγματικά εἶναι ἕνας ὑπαρκτός δαίμονας κάι σκοτίζει τό νοῦ καί στερεῖ ἀπό κάθε εὐγνωμοσύνη ἐκεῖνον πού αἰχμαλώτισε. Γιατί τόν δαιμονισμένο πολλές φορές βλέποντάς τον καί τόν λυπούμαστε καί συμπονοῦμε μαζί του καί τοῦ δείχνουμε μεγάλη συμπάθεια· γιά τόν μέθυσο ὅμως κάνουμε τό ἀντίθετο· δηλαδή ἀγανακτοῦμε, δυσαρεστούμαστε καί τόν ἀποστρεφόμαστε πολλές φορές.
Γιά ποιό λόγο καί γιά ποιά αἰτία;
Γιατί ἐκεῖνος μέν συρόμενος ἀπό τόν πονηρό δαίμονα κάνει ὅσα κάνει χωρίς τή θέλησή του. Κι ἄν κλωτσήσει κάποιον, κι ἄν σχίσει τό ὑποκάμισο, κι ἄν πεῖ αἰσχρές κουβέντες, εἶναι ἄξιος συγχωρήσεως. Ὁ μέθυσος ὅμως, ὁ,τιδήποτε καί ἄν κάνει, δέ θά εἶναι ἄξιος συγχωρήσεως, ἀλλά καί συγγενεῖς καί φίλους καί γείτονες καί ὅλους τούς ἔχει φοβερούς κατήγορους, ἐπειδή μόνος του, μέ τή θέλησή του ἔχει διαπράξει τό κακό καί παρέδωσε τόν ἑαυτό του στήν τυρρανία τοῦ κρασιοῦ. Ἡ συμπεριφορά του εἶναι ἀπαράδεκτη γιά λογικό ἄνθρωπο, γιά σύζυγο καί γιά οἰκογενειάρχη.
Ὁ μέθυσος εἶναι χειρότερος ἀπό τούς νεκρούς. Γιατί ὁ νεκρός δέν αἰσθάνεται καί εἶναι ἀδρανής καί γιά τά καλά καί γιά τά κακά. Ὁ μέθυσος ὅμως εἶναι ἱκανός νά κάνει τά κακά· καί, ἀφοῦ ἔθαψε τήν ψυχή στό σῶμα του σάν σέ μνῆμα, περιφέρει τό σῶμα του γεμάτο δυσοσμία καί αἰσχύνη.
Δέν εἶναι δυνατόν μεθώντας κανείς νά δεῖ τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Γιατί, λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: "Μήν πλανᾶσθε· δέ θά κληρονομήσουν τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ οἱ μέθυσοι". Καί γιατί λέω τή Βασιλεία; Ἐκεῖνος πού μεθάει οὔτε τά παρόντα ἀγαθά μπορεῖ νά χαρεῖ.
Κάθε ἄνθρωπος πού εἶναι αἰχμάλωτος σέ πάθη μεγάλα πού γίνονται αἰτία νά τόν ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό, δέν ἔχει ἐλπίδα νά ζήσει στήν αἰωνιότητα. Ἐπειδή ἡ μέθη τίς ἡμέρες τίς κάνει νύχτες καί τό φῶς σκοτάδι· καί παρόλο πού ἔχουν τά μάτια ἀνοιχτά, οἱ μεθυσμένοι δέν βλέπουν οὔτε αὐτά πού εἶναι μπροστά στά πόδια τους. Καί δέν εἶναι αὐτό μόνον τό φοβερό, ἀλλά μαζί μέ αὐτό ὑφίστανται καί ἄλλη φοβερότερη τιμωρία.
Ὅτι δηλαδή καταλαμβάνονται ἀπό ὑπερβολική λύπη, ἀπό παράλογη μανία, ἀπό πολλές ἀρρώστιες, ἀπό ἀνόητα καί ἄθλια γέλια καί διαρκῶς χλευάζονται καί ἐξευτελίζονται.
Ὅμως πάντα ὑπάρχει ἡ μετάνοια, ἡ συγχώρεση, ὁ ἀγώνας καί ἡ προσπάθεια νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τά αἰσχρά πα΄θη, καί τότε ζωντανεύει ἡ ἐλπίδα νά ἐλευθεροῦμε ἀπό τά δεσμά.
(Συνέχεια ὅλα τά Μέρη...).
Ἐκ
τοῦ βιβλίου: "Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος θεολογεῖ, συμβουλεύει, παιδαγωγεῖ καί
διδάσκει", τεῦχος 1ο, διασκευή-ἐπιμέλεια: Πρεσβύτερος Ἡλίας Γ.
Διακουμάκος, ἐκδόσεις: ΠΑΡΡΗΣΙΑ.
Γιά τό διαδίκτυο πληκτρολόγηση-δημοσίευση, τό:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου