Στοχασμοί περί μνήμης Θεοῦ,
Μοναχός Μάρκελλος Καρακαλληνός
Στοχασμοί περί τῆς αὐτομεμψίας (καί περί θρασύτητος καί δειλίας),
Ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ὡραιοτέρα καί ὠφελιμωτέρα ἐνασχόλησις τοῦ νοός τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅταν ὁ νοῦς μελετᾶ τάς ἐννοίας τοῦ Θεοῦ, εὐρίσκεται ἡ ψυχή προφυλαγμένη καί φρουρουμένη ὑπό θείας δυνάμεως καί δέν εἶναι ἔρημος, διά νά γίνῃ κατοικητήριον τῶν πονηρῶν λογισμῶν καί ἐργαστήριον τῶν σχεδίων τοῦ διαβόλου.
Ὅταν ἡ ψυχή μνημονεύη καί ἐντρυφᾶ εἰς τήν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ, ἀπαλλάσσεται ἐκ τῶν ὑπονοιῶν καί κατακρίσεων τοῦ ἀδελφοῦ.
Ὅταν ἡ ψυχή μνημονεύη τά τοῦ Θεοῦ, τά βέλη τοῦ πονηροῦ συντρίβονται· δέχεται τάς προσβολάς, ἀλλά δέν συγκατατίθεται εἰς αὐτάς καί ἔτσι δέν μολύνεται διά νά ἔχη εὐθύνη.
Ἡ ψυχή ἡ ὁποία διατηρεῖ τήν μνήμην τοῦ Θεοῦ εἶναι πεφυτευμένη παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί "τό φύλλον αὐτῆς οὐκ ἀπορρυήσεται καί πάντα ὅσα ἄν ποιῇ κατευοδωθήσεται" (Ψαλμός 1, 3).
Ὅταν ἡ ψυχή εὑρεθῆ εἰς τήν θεωρίαν τῶν ὄντων καί ἑνωθῆ μετά τῆς κτίσεως, ἐννοεῖ ἐν πνεύματι τήν δοξολογίαν τῆς κτίσεως, ὁπότε δέν δύναται νά παραμείνη ἀμέτοχος, ἀλλά συμμετέχει εἰς τήν ὑμνολογίαν αὐτῆς.
Συμμετέχουσα εἰς τήν δοξολογίαν αὐτήν, ἀποκόπτεται ἀπό τά αἰσθητά καί εὑρίσκεται εἰς τήν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ. τότε ἀποκτᾶ τήν μακαριότητα τήν ὁποίαν εἶχεν ὁ Ἀδάμ.
Ὅταν ὅμως οἱ πρωτόπλαστοι ἀπεμακρύνθησαν ἀπό τήν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ, ἡ Εὔα ἄρχισε τόν διάλογον μέ τόν διάβολον καί ἐγεύθησαν τόν καρπόν τῆς παρακοῆς. Ἄρχισαν νά ἔρχωνται εἰς ἐπικοινωνίαν μέ τά αἰσθητά καί γευόμενοι αὐτά ἐλησμόνησαν τήν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ, τό ξύλον τῆς ζωῆς...
Γευόμενοι τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁδηγούμεθα εἰς τήν ἠθικήν μας τελείωσιν· ἀπολαμβάνομεν τό δένδρον τῆς ζωῆς, τόν γλυκύτατον Ἰησοῦν.
Προφέροντας αὐτό τό γλυκύτατον Ὄνομα τοῦ Κυρίου μας-Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με-εὐρίσκομεν λύσιν εἰς κάθε δυσκολίαν καί ἐκπληροῦμεν κάθε ἐπιθυμίαν μας· διότι τό Ὄνομα τοῦ Κυρίου μας "εἶναι τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα...καί ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν
γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καί ἐπιγείων καί καταχθονίων" (Φιλιπ. β΄ 9-10).
"Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τάς ἐντολάς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπί τό ξύλον τῆς ζωῆς, καί τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τήν πόλιν" (Ἀποκ. κβ΄ 14).
Ὅταν ὁ νοῦς μελετᾶ τάς ἐννοίας τοῦ Θεοῦ, εὐρίσκεται ἡ ψυχή προφυλαγμένη καί φρουρουμένη ὑπό θείας δυνάμεως καί δέν εἶναι ἔρημος, διά νά γίνῃ κατοικητήριον τῶν πονηρῶν λογισμῶν καί ἐργαστήριον τῶν σχεδίων τοῦ διαβόλου.
Ὅταν ἡ ψυχή μνημονεύη καί ἐντρυφᾶ εἰς τήν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ, ἀπαλλάσσεται ἐκ τῶν ὑπονοιῶν καί κατακρίσεων τοῦ ἀδελφοῦ.
Ὅταν ἡ ψυχή μνημονεύη τά τοῦ Θεοῦ, τά βέλη τοῦ πονηροῦ συντρίβονται· δέχεται τάς προσβολάς, ἀλλά δέν συγκατατίθεται εἰς αὐτάς καί ἔτσι δέν μολύνεται διά νά ἔχη εὐθύνη.
Ἡ ψυχή ἡ ὁποία διατηρεῖ τήν μνήμην τοῦ Θεοῦ εἶναι πεφυτευμένη παρά τάς διεξόδους τῶν ὑδάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί "τό φύλλον αὐτῆς οὐκ ἀπορρυήσεται καί πάντα ὅσα ἄν ποιῇ κατευοδωθήσεται" (Ψαλμός 1, 3).
Ὅταν ἡ ψυχή εὑρεθῆ εἰς τήν θεωρίαν τῶν ὄντων καί ἑνωθῆ μετά τῆς κτίσεως, ἐννοεῖ ἐν πνεύματι τήν δοξολογίαν τῆς κτίσεως, ὁπότε δέν δύναται νά παραμείνη ἀμέτοχος, ἀλλά συμμετέχει εἰς τήν ὑμνολογίαν αὐτῆς.
Συμμετέχουσα εἰς τήν δοξολογίαν αὐτήν, ἀποκόπτεται ἀπό τά αἰσθητά καί εὑρίσκεται εἰς τήν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ. τότε ἀποκτᾶ τήν μακαριότητα τήν ὁποίαν εἶχεν ὁ Ἀδάμ.
Ὅταν ὅμως οἱ πρωτόπλαστοι ἀπεμακρύνθησαν ἀπό τήν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ, ἡ Εὔα ἄρχισε τόν διάλογον μέ τόν διάβολον καί ἐγεύθησαν τόν καρπόν τῆς παρακοῆς. Ἄρχισαν νά ἔρχωνται εἰς ἐπικοινωνίαν μέ τά αἰσθητά καί γευόμενοι αὐτά ἐλησμόνησαν τήν θεωρίαν τοῦ Θεοῦ, τό ξύλον τῆς ζωῆς...
Γευόμενοι τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁδηγούμεθα εἰς τήν ἠθικήν μας τελείωσιν· ἀπολαμβάνομεν τό δένδρον τῆς ζωῆς, τόν γλυκύτατον Ἰησοῦν.
Προφέροντας αὐτό τό γλυκύτατον Ὄνομα τοῦ Κυρίου μας-Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με-εὐρίσκομεν λύσιν εἰς κάθε δυσκολίαν καί ἐκπληροῦμεν κάθε ἐπιθυμίαν μας· διότι τό Ὄνομα τοῦ Κυρίου μας "εἶναι τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα...καί ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν
γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καί ἐπιγείων καί καταχθονίων" (Φιλιπ. β΄ 9-10)."Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τάς ἐντολάς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπί τό ξύλον τῆς ζωῆς, καί τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τήν πόλιν" (Ἀποκ. κβ΄ 14).
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
