Γιά τά μῦρα καί τά ἀρώματα τῶν γυναικῶν καί τῶν ἀνδρῶν
διά τῆς θυρίδος τῆς ὀσφρήσεως
καί γιά τόν καλλωπισμόν γενικῶς
Μοναχός Θωμᾶς Τσονάκας
...ἡ αἴσθησις τῆς ὀσφρήσεως. Εἶναι καί αὐτή ἡ αἴσθησις ἀρκετά ἱκανή νά μᾶς ἡδύνη καί νά εἰσάγη τήν ἁμαρτία ἐντός μας. Θά μπορῆ ὅμως κανείς νά ρωτήση: Μά εἶναι δυνατόν τό ἄρωμα ἤ ἡ εὐοσμία, ἤ μυρουδιά, ὄπως ἁπλῶς τήν λέμε, νά μᾶς προκαλέση τήν ἐπιθυμία πρός τήν ἡδονή τῆς σαρκός; Μάλιστα καί δυνατόν εἶναι καί πολλάκις αὐτό γίνεται. Γι' αὐτό ἡ Ἁγία Γραφή λέει: "Οὐαί οἱ τά μύρα χριόμενοι" (Ἀμώς ΣΤ΄ 6). Τά μῦρα καί τά ἀρώματα πού φορᾶνε καί χρίονται οἱ γυναῖκες, ἐνίοτε δέ καί οἱ ἄντρες, ἡδονίζουν τόν ἄνθρωπο, ἰδίως τόν ἄνδρα. Μέσῳ τῶν ἀρωμάτων αὐτῶν πού ἔχει ἡ γυναῖκα, προέρχεται αὐτή ἡ εὐχαρίστησι, αὐτός ὁ ἡδονισμός, αὐτή ἡ φιλόσαρκος ἐπιθυμία. Γι' αὐτό τά ἀπαγορεύει ὁ Κύριος καί λέγει οὔτε νά βάζουμε, οὔτε καί νά ὀσφραινόμεθα. Καί ὄχι μόνον ἡ Γραφή ἀπαγορεύει ἀλλά καί ἡ 7η Οἰκουμενική Σύνοδος διά τοῦ 16ου κανόνος ἀπαγορεύει τάς λαμπράς ἐσθῆτας "ὡσαύτως καί τά μῦρα".
Ἀναφορικῶς διά τάς λαμπράς ἐσθῆτας λέει καί ὁ Παῦλος: "Ὡσαύτως καί τάς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ, μετά αἰδοῦς καί σωφροσύνης κοσμεῖν, ἑαυτάς μή ἐν ἱματισμῷ πολυτελεῖ" (Α΄ Τιμ. β΄ 9).
Μάλιστα, ὅλο ντροπή καί σωφροσύνη εἴμαστε ὅλοι σήμερα...Ἀλλά καί ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων Πέτρος τά αὐτά ἀναφέρει στήν πρώτη του ἐπιστολή γιά τά μεταξωτά φορέματα καί τά χρυσᾶ περιδέραια καί γιά τά ξέπλεκα μαλλιά, τά ὁποῖα παρέχουν τόση πρόκλησι.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει τά ἑξῆς γιά τά μῦρα καί τά ἀρώματα: "Μή ὄσφρησιν ἐκθηλύνομεν". Ὅπου ὑπάρχει ἄρωμα καί ὀσφραίνονται (ἰδίως οἱ ἄνδρες), δέν μπορεῖ παρά νά ἐκθηλύνονται, νά τούς ἕλκη, δηλαδή νά τούς τραβάη πρός τά ἐκεῖ, πρός τήν ἡδονήν. Καί καταλήγει ὁ Ἅγιος: "Μήν οὖν τιμήσωμεν μύρων πολυτελείας". Ὁ δέ Μ. Βασίλειος συγκεφαλαιώνει ὅλα αὐτά, τά ἐπεξεργάζεται καί μᾶς τά προσφέρει ἕτοιμα γιά νά μήν πονοκεφαλᾶμε καί νά μήν ψάχνουμε ἐμεῖς νά δοῦμε ποιό κάνει καί ποιό δέν κάνει, ἤ ποιό ἐπιτρέπεται καί ποιό ὄχι. Λέει λοιπόν: "Πᾶν γάρ τό μή διά χρείαν παραλαμβάνεται, ἀλλά διά καλλωπισμόν, ἔχει τήν κατηγορίαν". Ἐάν τό κάθε τί πού θά κάνης, ἐάν τό κάθε τί πού θά φορέσης ἤ τό πῶς θά φερθῆς δέν γίνεται ἀπό ἀνάγκη, δέν γίνεται ἀπό αἰτία ἀγαθή, δέν ἔχη κάτι πού θά σέ ὠφελήση, ἀλλά τό κάνεις μόνο καί μόνο διά καλλωπισμόν, αὐτό εἶναι ἔνοχο, ἔχει τήν κατηγορίαν, ἔχει δηλαδή ἐνοχήν.
ΛΟΓΟΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
