Ἐπιστολή πρός τόν Ὀρθόδοξο Τύπο γιά "σκιές" σέ βιβλιοκριτική πού παρουσιάζει διαφορετικά τά ὅσα ἄφησε ὡς παρακαταθήκη ὁ Ἅγιος Παΐσιος, Ἀντωνίου Καλογήρου, Δασκάλου

Ἐπιστολή πρός τόν Ὀρθόδοξο Τύπο

γιά "σκιές" σέ βιβλιοκριτική

πού παρουσιάζει διαφορετικά 
τά ὅσα ἄφησε ὡς παρακαταθήκη

ὁ Ἅγιος Παΐσιος,

Ἀντωνίου Καλογήρου, Δασκάλου

2 Ιουνίου 2016

Προς τον ‘’Ορθόδοξο Τύπο’’,

   Στο φύλλο της 15^ης Απριλίου 2016 (στη 2^η σελίδα) δημοσιεύσατε κριτική σε βιβλίο του π. Ιωάννη Κωστώφ. Ο συντάκτης της κριτικής αναφέρει ό,τι ο π.Ιωάννης Κωστώφ υπήρξε πνευματικό τέκνο του Γέροντα Επιφανίου Θεοδωρόπουλου ενώ στη συνέχεια, σε πολλά σημεία του κειμένου, σημειώνει ότι το εν λόγω βιβλίο παρέχει ‘’καθαρή πατερική τροφή’’ προεξοφλώντας έτσι ό,τι οποιαδήποτε άλλη τοποθέτηση δεν είναι πατερική.

Παρακάτω ο συντάκτης Γ.Κ.Τ. στέκεται σε κάποιο συγκεκριμένο απόσπασμα του εν λόγω βιβλίου, και μάλιστα βάζοντας κάποιες φράσεις σε έντονη γραφή αναπαράγει, αυτά που και παλαιότερα έχει ισχυριστεί ο ‘’Ορθόδοξος Τύπος’’ και οι συντάκτες του, δηλαδή ότι: κάποιοι παρέσυραν τον Όσιο Παΐσιο στο να γράψει τη μελέτη του ‘’Σημεία των καιρών-666’’, ότι υπάρχει διαφωνία μεταξύ του Οσίου Παϊσίου και άλλων σύγχρονων πατέρων κλπ.

Είναι μάλιστα προκλητικό ότι ο Όσιος Παΐσιος, επίσημα ανακηρυγμένος Άγιος από την Αγία μας Εκκλησία γράφεται, χωρίς διόρθωση από τον Ο.Τ., ως ‘’π. Παΐσιος’’ ενώ οι άλλοι ‘’σύγχρονοι Πατέρες’’ με Π κεφαλαίο. Το δε εν λόγω βιβλίο εκδόθηκε το 2016 ενώ η αγιοκατάταξη του Οσίου έγινε την 13^η Ιανουαρίου 2015.   

Ο συντάκτης Γ.Κ.Τ. και ο Ορθόδοξος Τύπος αναφέρονται με ειρωνεία και απαξίωση, προφανώς για όσους πιστούς αγωνίστηκαν και αγωνίζονται εναντίον της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, με τις κάτωθι φράσεις: ‘’φοβίες χριστιανών’’, ‘’θρησκευτική παραφιλολογία …γύρω από το bar code’’, σε ‘’δαιμονοποίηση  της καθημερινής ζωής’’, ‘’σοβαρή αλλοίωση του ορθοδόξου φρονήματος’’. Ο συντάκτης δεν χάνει την ευκαιρία να μάς τονίσει, χρησιμοποιώντας πάλι έντονη γραφή ότι ‘’…όποιος έχει Ορθόδοξο Πατερικό φρόνημα θα εντρυφήσει (στο εν λόγω βιβλίο) και θα τον αναπαύσει…’’ δηλαδή όσοι δεν αναπαυθούν δεν έχουν κατά τον Γ.Κ.Τ. και τον Ο.Τ. Πατερικό φρόνημα.

Θέλω να θυμίσω στους συντάκτες του ορθοδόξου τύπου ότι ο π. Ιωάννης Φωτόπουλος, απαντώντας σε άρθρο του π. Β.Βολουδάκη της 25^ης Μαρτίου 2011, σχετικά με τις απόψεις του Γέροντα Επιφανίου για την ηλεκτρονική ταυτότητα (τότε Ε.Κ.Α.Μ. : ἦταν ὁ τότε προβλεπόμενος γιά τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες ἑνιαῖος κωδικός ἀριθμός) σημείωνε τα εξής: ‘’…Λοιπόν προσέξατε πῶς ὁ π. Ἐπιφάνιος... «καθησυχάζει τά πλήθη» (σημ. δική μου: «καθησυχάζει τα πλήθη» αναφέρεται στα όσα υποστήριζε ο π.Β.Βολουδάκης στο άρθρο του) : «Στά νέα δελτία ταυτότητος [ ἄν ἔχουν τόν ἀριθμό 666 ἤ ἄν δέν διασφαλίζονται τά δικαιώματά μας] ...θά εἴπωμεν ΟΧΙ , μυριάκις ΟΧΙ... ὁτιδήποτε κι ἄν ἀντιμετωπίσωμεν». Στο τέλος του ίδιου άρθρου υπό τον τίτλο: ‘’’’Στενά τα μανίκια’’ της Αληθείας’’ ο π. Ιωάννης Φωτόπουλος επισυνάπτει άρθρο του ιδίου του Γέροντα Επιφανίου Θεοδωρόπουλου που στάλθηκε στον Ο.Τ. στις 11.9.1987 υπό τον τίτλο:    ‘’Ὁ Βεελζεβούλ καί ὁ «Ε.Κ.Α.Μ.»’’ 11-9-87. Στο άρθρο αυτό κάθε καλοπροαίρετος μπορεί να διαβάσει και να δει ποιες ήταν οι απόψεις του Γέροντα Επιφανίου σχετικά με τις ταυτότητες.

Επιπλέον, θυμίζω στους συντάκτες του Ο.Τ. ό,τι σχετικό με τα ανωτέρω, άρθρο του π. Ιωάννη Φωτοπούλου (Φεβρ.2011) υπό τον τίτλο:   Μέ τό «ἀρνίον» ἤ μέ τό «θηρίον» Μέ τήν Ἀποκάλυψη τῆς Ἀληθείας ἤ τήν συγκάλυψή της; [Ἀπάντηση στίς ἀπορίες καί στίς συγκεχυμένες τοποθετήσεις τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη  σχετικά μέ τήν ἐσχατολογική διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τή στάση τοῦ «ὄχλου τῶν θρησκευομένων ἀνθρώπων»] παρ΄ ότι το λάβατε και ο γράφων το μετέφερε στη σύνταξη ουδέποτέ το δημοσιεύσατε. 

Κατά τα λοιπά σε –λίγων ημερών προηγούμενο φύλλο- ήτοι την 28.1.2011 γράφατε πρωτοσέλιδα: "...Ὁ «Ο.Τ.» εἶναι ἡ μοναδική Ἐκκλησιαστική ἑβδομαδιαία ἐφημερίς. Ὡς ἐκ τούτου ὀφείλει νά δημοσιεύη ὅλας τάς ἀπόψεις, διά νά ὑπάρχη «σφαιρική» ἐνημέρωσις καί νά ἀναπτύσσεται διάλογος ἐπ᾽ ὠφελείᾳ τῶν ψυχῶν. Τήν γραμμήν αὐτήν θά τήν συνεχίσωμεν ἕως ὅτου ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία λάβη ὁριστικήν καί σαφῆ θέσιν περί τῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτου» καί τῶν ἀρνητικῶν ἤ μή συνεπειών της".

Την ίδια ασυνέπεια (επιεικής χαρακτηρισμός) επιδείξατε τότε και με σχετικό άρθρο (Μάρτιος 2011), που σας απέστειλαν οι Αγιορείτες πατέρες Αρσένιος και Ησαΐας από το Ιερό Κελίον Γενεθλίου της Θεοτόκου (Παναγούδα), το οποίο δηλαδή, ενώ αποτελούσε συνέχεια ‘’συζήτησης’’ επί του θέματος, που διεξαγόταν από τις σελίδες του Ο.Τ. δεν δημοσιεύσατε ποτέ. Και όλα αυτά πάντα στα πλαίσια της:… ‘’…δημοσίευσης όλων των απόψεων’’ και της ‘’σφαιρικής ενημέρωσης’’ και ‘’της ανάπτυξης διαλόγου’’.

Όλα τα παραπάνω βέβαια δεν διαφεύγουν του Γ.Κ.Τ. ούτε και των λοιπών συντακτών και βοηθών του Ο.Τ. Δεοντολογικά λοιπόν δεν έχετε το δικαίωμα να προπαγανδίζετε τις απόψεις σας κρυπτόμενοι αυτή τη φορά πίσω από παραγράφους-αποσπάσματα του εν λόγω βιβλίου του π. Ιωάννη Κωστώφ.

Όσον αφορά αυτά που γράφει ο π. Ιωάννης Κωστώφ, τα οποία υιοθετείτε, ισχυρίζεστε και προπαγανδίζετε θέλω να σας θυμίσω ότι στις 30.9.1997 -Αγιορείτες πατέρες (ο Ηγούμενος της ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου αρχιμ. Χριστόδουλος, ο Γέροντας Γρηγόριος του ιερού κελλίου ‘’Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος’’ και ο Γέροντας Ισαάκ του ιερού κελλίου ‘’Αναστάσεως Χριστού’’, οι οποίοι έζησαν τον Όσιο Παΐσιο επί πολλά χρόνια- σας απέστειλαν επιστολή με την οποία μεταξύ άλλων σημείωναν:

-‘’το (χειρόγραφο) κείμενο ‘’Σημεία των καιρών-666’’ όχι μόνο δεν δημιουργεί σύγχυση στο λαό του Θεού, αλλά αφυπνίζει τους κακώς εφησυχάζοντας και αναπαύει τις ψυχές των πιστών’’.

- ‘’επειδή τελευταία ακούγεται συχνά ότι ο Γέροντας (Όσιος) Παΐσιος τροποποίησε αργότερα τις απόψεις του, (δημοσιεύτηκε μάλιστα η άποψη αυτή στην εφημερίδα σας της 26.9.1997, σε άρθρο του π.Β.Βολουδάκη), εμείς που ζήσαμε κοντά του, θέλουμε να γνωστοποιήσουμε σε κάθε πιστό, ότι ο Γέροντας (Όσιος) μέχρι της κοιμήσεως του δεν άλλαξε θέση επί του θέματος αυτού.’’

 

και συνεχίζουν οι Αγιορείτες πατέρες:

-‘’…μας είναι δύσκολο να υποθέσουμε ότι ο π.Βασίλειος, δεν αναγνώρισε την απόλυτη γνησιότητα της γραφής του Γέροντος (Οσίου) Παϊσίου στο φάκελο που γράφει: «Δείγμα ταυτότητας. Αλλοίμονον!!!». Πρέπει επομένως να δεχθούμε ότι εσκεμμένα παραποιεί την αλήθεια, δημιουργώντας σύγχυση στον λαό. Και το γεγονός ότι παραποιεί γραπτά ντοκουμέντα, μας κάνει να αμφιβάλλουμε για την δήθεν προφορική μαρτυρία του π. Επιφανίου  ότι συμφωνεί με τις απόψεις του. Διότι ο π. Επιφάνιος σε επιστολή του προς την εφημερίδα σας, η οποία αναδημοσιεύθη στο βιβλίο ‘’Περί συντελείας, Αντιχρίστου και Β΄ Παρουσίας του Χριστού’’ σελ.271-273, έκδοση ‘’Ορθόδοξος Κυψέλη’’ Θεσσαλονίκη 1991, εκφράζει αντίθετες απόψεις από αυτές που μας παρουσιάζει ο π. Βασίλειος’’.

 

Μετά τα ανωτέρω, κατανοείτε οι του Ο.Τ. ότι έχετε πλήρη την ευθύνη για όσα γράφετε και προπαγανδίζετε διότι πλέον των άλλων ξέρετε τι γράφετε, το γράφετε συνειδητά και δεν λαμβάνετε υπόψη σας τα όσα σας καταμαρτυρούν πνευματικοί πατέρες που έζησαν από κοντά τον Όσιο.

Τα καθημερινά θαύματα του Οσίου ανά την οικουμένη αλλά και τα ανέκδοτα κείμενα και μαρτυρίες που έρχονται στο φως για την Οσιότητα του και την αγάπη που έδειξε σε όλη του τη ζωή για τον Θεό και τον άνθρωπο δεν φαίνεται να σας αγγίζουν. Τη δε θέση του Οσίου Παϊσίου σε ένα τόσο φλέγων ζήτημα, όπως αυτό της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της ταυτότητας ή κάρτας του πολίτη, που μετά μανίας θέλουν να επιβάλλουν τα τελευταία χρόνια όλες οι νεοταξικές κυβερνήσεις τις προσπερνάτε με απαράδεκτες (επιεικής χαρακτηρισμός) και απομειωτικές,  για το πρόσωπο του Οσίου, δικαιολογίες του τύπου: ‘’κάποιοι τον παρέσυραν’’ κλπ.

Θέλω να απευθυνθώ στα νέα παιδιά της συντάξεως του Ο.Τ. και να τους παρακαλέσω να μελετήσουν τα ανωτέρω άρθρα του π .Ιωάννη Φωτοπούλου και των Αγιορειτών πατέρων. Η μελέτη τους θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ποια είναι η αλήθεια επί  του θέματος και εφόσον θέλετε να προστατεύσετε τους εαυτούς σας από την πνευματική ζημία και την διαβολή κατά του Οσίου Παϊσίου μπορείτε να διαχωρίσετε τη θέση σας από τα όσα απαράδεκτα (επιεικής  χαρακτηρισμός) γράφουν οι λοιποί.

Με εκτίμηση στα νέα παιδιά της συντάξεως του Ο.Τ.,

Αντώνιος Κ. Καλόγηρος

εκπαιδευτικός 

Υστερόγραφο: Επισυνάπτω, για τα νέα παιδιά της συντάξεως του Ο.Τ. τα άρθρα του π. Ιωάννη Φωτοπούλου ‘’«Στενά τά μανίκια» τῆς Ἀληθείας’’ και ‘’Μέ τό «ἀρνίον» ἤ μέ τό «θηρίον»  Μέ τήν Ἀποκάλυψη τῆς Ἀληθείας ἤ τήν συγκάλυψή της;’’ καθώς και την επιστολή της 30^ης Σεπτ.1997 των Αγιορειτών πατέρων προς τον Ο.Τ.   

Μέ τό «ἀρνίον» ἤ μέ τό «θηρίον»

Μέ τήν Ἀποκάλυψη τῆς Ἀληθείας 

ἤ τήν συγκάλυψή της; 

      Τοῦ π. Ἰωάννου Κ. Φωτοπούλου, ἐφημερίου Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς  

 

    Ἀπάντηση στίς ἀπορίες καί στίς συγκεχυμένες τοποθετήσεις τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη  σχετικά μέ τήν ἐσχατολογική διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τή στάση τοῦ «ὄχλου τῶν θρησκευομένων ἀνθρώπων».

         

            Δημοσίευσε ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Βολουδάκης στό φύλλο τῆς 14 Ἰανουαρίου 2011 τοῦ ʺ Ο.Τ.ʺ κείμενο μέ τίτλο : «Σύ εἶ ὀ ἐρχόμενος ἤ ἕτερον προσδοκῶμεν;» καί ὑπότιτλο : «Ἐμεῖς περιμένουμε τόν Χριστόν ἤ τόν Ἀντίχριστον;»  

 Γιά τούς καλούς ἀναγνῶστες πρέπει νά ποῦμε ὅτι ἀνέκαθεν ὁ π. Βασίλειος μαζί μέ μερικούς ἄλλους κληρικούς ἀντιδροῦν κατά τῆς διδασκαλίας τῆς Ἱερᾶς ἀποκαλύψεως τῆς διδασκαλίας τῶν ἁγίων Πατέρων καί τῆς διδαχῆς τοῦ π. Παΐσίου περί τοῦ Ἀντιχρίστου τοῦ ἀριθμοῦ καί τῆς σφραγίδας του.   Ἀκολουθοῦν τό δικό τους δρόμο ξέχωρα ἀπό τή συνείδηση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.

     Ἐπειδή στό ἐν λόγῳ κείμενο ὁ π. Βασίλειος ἐκφράζει ἀπορίες καί ἐμφανίζει μιά σχετική σύγχυση σχετικά μέ τήν ἐσχατολογική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας ἀπαντοῦμε στά ἐρωτήματα καί τίς ἐνστάσεις του.

             Στό πρῶτο ζήτημα (ἄν περιμένουμε τόν Χριστό ἤ τόν Ἀντίχριστο) ἀπαντοῦμε ἐκ μέρους τοῦ «ὄχλου τῶν θρησκευομένων ἀνθρώπων», ὅπως ἀποκαλεῖ τούς ἀνησυχοῦντας χριστιανούς, ὅτι βεβαίως τόν Χριστό ἀναμένουμε. Αὐτός εἶναι ἡ ζωή μας καί ἡ ἐλπίδα μας.  

 Ὅμως ἡ Ἁγία Γραφή, ὅπως ὁμιλεῖ περί τοῦ Διαβόλου καί τῆς πονηρίας του· ὅπως μᾶς προετοιμάζει καί μᾶς προειδοποιεῖ γιά τά τεχνάσματά του, ἔτσι μᾶς ὁμιλεῖ καί περί τοῦ Ἀντιχρίστου.  Ὁ Ἀπ. Παῦλος στήν ἀνησυχία τῶν χριστιανῶν γιά τήν ἔλευση τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου δέν ἀπαντᾶ καθησυχαστικά, οὔτε «φασκιώνει τά πνευματικά του παιδιά» (π. Παΐσιος) μέ ψευδοπνευματικές συμβουλές ἀλλά τί τούς λέει ;  «μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατά μηδένα τρόπον·  ὅτι ἐάν μή ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καί ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καί ὑπεραιρόμενος ἐπί πάντα θεόν ἤ σέβασμα, ὥστε αὐτόν εἰς τόν ναόν τοῦ Θεοῦ καθίσαι ἀποδεικνύντα ἑαυτόν ὅτι ἐστί Θεός...» (Β΄Θεσ. β΄3 - 4).  Μετάφραση : « Ἄς μή σᾶς ἐξαπατήσει κανείς κατά κανένα τρόπο, διότι δέν θά ἔλθει ἡ Ἡμέρα ἐκείνη [ τῆς Παρουσίας τοῦ Κυρίου] ἐάν δέν ἔλθει πρῶτα ἡ ἀποστασία καί φανερωθεῖ ὀ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ὁ ὁποῖος ἐπαναστατεῖ καί σηκώνει τό κεφάλι ἐναντίον κάθε ὄντος πού λέγεται Θεός ἤ λατρεύεται, ὥστε νά καθίσει σάν Θεός εἰς τόν ναόν τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἀξίωση ὅτι εἶναι αὐτός Θεός».  Δηλαδή ἀνησυχοῦν οἱ χριστιανοί γιά τή Δευτέρα Παρουσία καί ὁ Ἀπόστολος τούς ὁμιλεῖ περί τοῦ Ἀντιχρίστου!   Καί βέβαια δέν τούς τρομοκρατεῖ ἀλλά τούς προετοιμάζει-  μ ᾶ ς  προετοιμάζει - γι’ αὐτή τή δυσάρεστη κατάσταση.

            Ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός ὁμιλεῖ στό Εὐαγγέλιο  γιά τόν Ἀντίχριστο, «τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, ἑστώς ἐν τόπο ἁγίῳ» (Ματθ. κδ΄15, Μαρκ. ιγ΄14 ) γιά Κάποιον Ἄλλο πού θά ἔλθει καί θά τόν πιστεύσουν οἱ ἄνθρωποι  :«ἐάν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε»(Ἰω. ε΄43). 

  Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁμιλεῖ ρητῶς περί τοῦ Ἀντιχρίστου : «Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καί καθώς ἀκούσατε( αὐτό σημαίνει τήν «ἄνωθεν πληροφορία» τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος) ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται» (Α΄ Ἰω. β΄ 18) καί βεβαίως ἡ Ἱερά Ἀποκάλυψις συνεχῶς ὁμιλεῖ γιά τό «θηρίον» (π.χ. Ἀποκ. ια΄ 7, ιγ΄ 1 ,2,4 , 14 -18) γιά τόν «ἀριθμόν» καί τό «χάραγμα» (ιγ΄18, ιδ΄9-11, ιστ΄2 , ιθ΄20, κ΄4). 

Ὅλα αὐτά γράφονται γιά νά προειδοποιήσουν τούς χριστιανούς γιά τά ἐπερχόμενα δεινά καί νά τούς κρατοῦν σέ ἐγρήγορση καί «καλή ἀνησυχία»γιά νά μήν πλανηθοῦν ἀπό κάποιον πολύ ὄμορφο, γλυκό,ἤμερο καί ταπεινό ἀπατεῶνα πού θά ζητήσει νά πάρει τή θέση τοῦ Χριστοῦ . 

Ὁ π. Παΐσιος μέ τόν ἀποφατικό αὐτό ὅρο τά λέει ὅλα.  

Καί «ἀνησυχία» πρέπει νά ἔχουμε καί «καλή» πρέπει νά εἶναι αὐτή.  Δηλαδή καί γνώση τῆς πνευματικῆς ἀναρχίας καί ἀποστασίας νά ἔχουμε- νά μή ζοῦμε στή «γυάλα» μιᾶς δῆθεν πνευματικῆς ζωῆς κλεισμένοι σέ ψευδαισθήσεις- καί τό ἐνδεχόμενο τῆς ἐλεύσεως τοῦ ἀντιχρίστου νά μᾶς κάμει νά ζοῦμε πνευματικά, προσεκτικά, μέ νήψη, ὀρθή πίστη καί κατά Χριστόν ζωή.

            Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ὁμιλώντας περί ἀντιχρίστου δημιουργοῦν φόβο, πανικό καί ἀπελπισία.  Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ἐπειδή ὑπάρχουν ὑπερβολές θά πρέπει νά κλείνουμε στρουθοκαμηλικά τά μάτια μας μπροστά στό Εὐαγγέλιο καί στά συνεχῶς ἐξαπλούμενα «σημεῖα τῶν καιρῶν» γιά νά ζοῦμε βολικά καί εὐχάριστα.  Εἶναι βλάσφημο νά χλευάζουμε εὐθέως ἤ νά περιφρονοῦμε πλαγίως τήν Ἱερά Ἀποκάλυψη - ὁ π. Βασίλειος δέν κάνει οὔτε μιά ἀναφορά στά ἐσχατολογικά χωρία τῆς ἁγίας Γραφῆς.  Δέν θά ἐφαρμόσουμε τό λαϊκό ρητό ...«πονάει κεφάλι κόψε κεφάλι».  Θά διδάξουμε τόν λαό μας τήν ἀλήθεια καί θά ἐμπνεύσουμε τήν πίστη, τήν προσκόλληση στόν Κύριο καί τήν ἀδιάλειπτη προσευχή.   

Ἄρα :  

α΄ ἀπάντηση-συμπέρασμα.  Τόν Χριστόν προσδοκοῦμε καί προσέχοντας τήν Ἁγία Γραφή ὁπλιζόμαστε πνευματικά ὥστε μπροστά στίς ἀντίχριστες προκλήσεις νά ἐπιμείνουμε «τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καί ἑδραῖοι καί μή μετακινούμενοι ἀπό τῆς ἐλπίδος τοῦ Εὐαγγελίου»( Κολ. Α΄23).   

      Στό δεύτερο ζήτημα («Ποτέ στό παρελθόν της ἡἘκκλησία δέν ἀσχολήθηκε μέ τόν Ἀντίχριστο») ἀπαντοῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία διά τῶν ἁγίων Πατέρων ἀσχολήθηκε μέ τόν Ἀντίχριστο καί μάλιστα μερικοί ἐκ τῶν Πατέρων στίς συγγραφές τους ἀσχολήθηκαν ἐκτενῶς.  Καί βέβαια δέν θά μποροῦσαν νά κάμουν ἀλλιῶς, ἀφοῦ ἡ Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Χριστός καί οἱ Ἅγιοι ἀπόστολοι «ἀσχολήθηκαν».  Ἔχουμε και λέμε : Ἅγιος Ἱππόλυτος Ρώμης,(«Περί Χριστοῦ καί Ἀντιχρίστου»,), Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων( ἐκτενῶς στήν «ΙΕ΄ Κατήχηση Φωτιζομένων»), Ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας («Ἑρμηνεία εἰς τήν Ἀποκάλυψιν»), Ἀρέθας Καισαρείας («Ὑπόμνημα εἰς τήν Ἀποκάλυψιν»), ἅγιος Εἰρηναῖος («Ἐλεγχος ψευδωνύμου γνώσεως»), ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος (στήν ἑρμηνεία τῆς Β΄ ἐπιστολῆς πρός Θεσσαλονικεῖς), «Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος (Λόγος εἰς τήν Παρουσίαν τοῦ Κυρίου καί περί συντελείας καί εἰς τήν παρουσίαν τοῦ Ἀντιχρίστου»), ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός («Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως), ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός στίς διδαχές του.  Νομίζω αὐτοί οἱ Πατέρες εἶναι ἀρκετοί γιά νά δώσουμε τή β΄ ἀπάντηση-συμπέρασμα : Ἡ ἐκκλησία μας διά τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων της, ὡς φιλόστοργη μητέρα μέσα στά πλαίσια τῆς ποιμαντικῆς της φροντίδας ἀσχολήθηκε ἐπαρκῶς μέ τόν Ἀντίχριστο καί δίδαξε τούς πιστούς γιά νά προφυλαχθοῦν ἀπό τίς παγίδες του καί νά μήν τόν δεχθοῦν ἀντί τοῦ Χριστοῦ.

    Στό τρίτο ζήτημα-τοποθέτηση  τοῦ π. Βασιλείου, ὁ ὀποῖος ἰσχυρίζεται ὅτι «ποτέ ἄλλοτε οἱ χριστιανοί δέν εἶχαν στραμμένη τήν προσοχή τους σχεδόν ἐξ ὁλοκλήρου, στό πῶς θά προστατευθοῦν ἀπό τόν Ἀντίχριστο» ἀπαντοῦμε ὅτι κατ’ ἀρχάς οἱ χριστιανοί δέν ἔχουν σάν ἀποκλειστικό τους ἐνδιαφέρον τήν προστασία τους ἀπό τόν Ἀντίχριστο.  Ζοῦν τό κατά δύναμη τήν ἐν Χριστῷ ζωή, ἀλλά εἶναι γεγονός ὅτι τούς ἀπασχολεῖ τό θέμα τοῦ Ἀντιχρίστου περισσότερο ἀπό παλιά.  Κι αὐτό γιατί α) βλέπουν τήν πρωτοφανῆ ἀποστασία ὡς σημεῖο τῶν ἐσχάτων: π.χ. πλῆθος ἱερέων ἀμνηστεύει ὡς «παρωνυχίδες»τά σαρκικά ἁμαρτήματα·  Πατριάρχες καί ἐπίσκοποι συναγελάζονται συμπροσεύχονται καί συλλειτουργοῦν μέ κάθε αἱρετικό ·  φωτογραφίζονται καί ἀπολαμβάνουν τήν ἐπικοινωνία μέ παπαδίνες δηλωμένες λεσβίες καί κληρικούς ἐγνωσμένους γκέϊ· ἀνάβουν καντήλια καί κεριά σέ διαθρησκειακές φατρίες· ἠ ὁμοφυλοφιλία, γιά μοναδική φορά στήν παγκόσμια ἱστορία ἀνακηρύσσεται μιά καλή ἐπιλογή, γίνονται «γάμοι» ὁμοφυλοφίλων.   β) ὅπως ἐπεσήμανε φίλος μου ἱερεύς μέχρι πρίν 40 χρόνια δέν ἀκουγόταν καί δέν βλεπόταν πουθενά ὁ δυσώνυμος ἀριθμός 666.  Ξαφνικά ἄρχισε ὁ ἀριθμός αὐτός νά ἁπλώνεται παντοῦ.

           γ΄ ἀπάντηση-συμπέρασμα : Οἱ χριστιανοί ἀνησυχοῦν καί ἀγρυπνοῦν μέ τήν «καλή ἀνησυχία» σχετικά μέ τόν ἀντίχριστο α) γιατί αὐξάνουν τά σημεῖα τῶν καιρῶν, δηλ. ἡ ἀποστασία ἀπό τήν πίστη, τήν ἐν Χριστῷ ζωή καί τή στοιχειώδη ἠθική καί β) γιατί προκλητικά καί καταιγιστικά ἐμφανίζεται παντοῦ ὁ δυσώνυμος ἀριθμός 666.    

          Στήν τέταρτη τοποθέτηση- ἐρώτηση  τοῦ π. Βασιλείου, σχετικά μέ τόν δυσώνυμο ἀριθμό 666 ὑπάρχει  μιά σύγχυση πού ἐκφράζεται μέ τίς φράσεις : «Ὁ Ἀντίχριστος δέν εἶναι ἕνας ἀριθμός. Ἄν ἦταν, τότε καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος ...καί οἱ μαθητές του θά κυνηγοῦσαν ἕναν ἀριθμό..... Δέν θά ἦταν ..φυσικό ἄν ἔπρεπε ὁπωσδήποτε νά ἀνησυχήσουμε γιά τόν ἀριθμό - φόβητρο καί τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου, νά ἀνησυχήσουν πρῶτα οἱ Χριστιανοί τῆς ἐποχῆς ἐκείνης;».

            Ἀπαντοῦμε στήν ἀπορία του. α) Ἀσφαλῶς ποτέ δέν ἰσχυρίσθηκε κανείς ὅτι ὁ Ἀντίχριστος  εἶναι ἕνας ἀριθμός -τί φοβερή σύγχυση! - ἀλλά, ὅπως γράφει ἡ Ἀποκάλυψις, ὁ δυσώνυμος 666 εἶναι ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματός του τόν ὁποῖο ὁ Ἀντίχριστος, τό «θηρίον», θέλει νά χρησιμοποιήσουμε σέ ἔνδειξη ὑποταγῆς σ’αὐτόν κατά τίς συναλλαγές μας  καί τόν ὁποῖο θέλει νά χαράξει στό μέτωπο ἤ στο χέρι μας.  Προσθέτοντας τούς ἀριθμούς πού ἀντιστοιχοῦν σέ κάθε γράμμα τοῦ ὀνόματός του, σύμφωνα μέ τήν ἀρχαιοελληνική ἀρίθμηση, σχηματίζεται ὁ ἀριθμός 666.  Εἶναι ὁ «ἀριθμός τοῦ θηρίου»(Ἀποκ. 13, 18). Π.χ.  ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ :  Β=2, Ε=5, Ν=50, Ε=5, Δ=4, Ι=10, Κ=20, Τ==300, Ο=70 Σ=200 , Ἄθροιση :  2+5+50+5+4+10+20+300+70+200= 666.  Αὐτός λοιπόν ὁ ἀριθμός, ὄχι ὅταν εἶναι τυχαῖα βαλμένος στίς σελίδες τῶν βιβλίων, στίς πινακίδες τῶν αὐτοκινήτων, ἤ σάν ἀριθμός καταχωρίσεως στά πρωτόκολλα τῶν ὑπηρεσιῶν κλπ., ἀλλά σκοπίμως πάνω στά πράγματα πού ἀγοράζουμε ἤ -Θεός φυλάξοι ! – στό μέτωπο ἤ τό χέρι μας δηλώνει τήν ἐξουσία τοῦ Ἀντιχρίστου, εἶναι τό σύμβολο τῆς δύναμής του, ἡ σφραγίδα πάνω σέ ὅ, τι ἐξουσιάζει ἤ νομίζει ὅτι ἐξουσιάζει.    Τά πράγματα ἐν προκειμένῳ εἶναι ἁπλᾶ. Γι’αὐτό καί  οἱ κατά καιρούς σοφιστεῖες καί ἀλχημεῖες, οἱ στρουθοκαμηλικές φοβίες τῶν σημερινῶν παραχαρακτῶν τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως εἶναι ἀνίσχυρες μπροστά στήν προφανῆ , ἀκόμη καί γιά τά μικρά παιδιά, ἀλήθεια τῆς Ἀποκαλύψεως.

            β)  Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί δέν ἀνησυχοῦσαν γιά τόν δυσώνυμο ἀριθμό, διότι δέν τόν ἔβλεπαν στήν καθημερινότητά τους. Γράφει ὁ Ἀρέθας Καισαρείας(10ς αἰώνας) γιά τούς ἐσχάτους καιρούς-ἐκπληκτικό!  :  «καί ἔγινε ἀντικείμενο φροντίδας νά διαδοθεῖ παντοῦ ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου, καί στίς πωλήσεις καί στίς ἀγορές γιά νά πεθάνει ἀπό ἔλλειψη τῶν ἀναγκαίων αὐτός πού δέν φέρει πάνω του τόν ἀριθμό».  Αὐτό λοιπόν, ἡ ὐπερβολική διάδοση τοῦ ἀριθμοῦ,  γίνεται στίς μέρες μας. Πάνω σέ προϊόντα, πάνω στά ροῦχα, στούς δίσκους Ρόκ μουσικῆς, μέσα στήν αἴθουσα τοῦ ΟΗΕ, στόν λογότυπο, τό σῆμα τοῦ πείραματος CERN.  Ἀκόμη καί κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στήν Ἑλλάδα ἦταν σαφής ἡ παρουσία τοῦ δυσωνύμου ἀριθμοῦ.  Συναντήθηκαν 6 ἐπίσκοποι ὀρθόδοξοι, 6 καρδινάλιοι καί 6 πολιτικοί.  Μπορεῖ κανείς λογικός ἄνθρωπος σ’αὐτή τήν πρόκληση νά μένει ἀδιάφορος, ὅταν ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ  Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου ρητῶς ἀναφέρεται σ’ αὐτόν τόν ἀριθμό;  Δέν μπορεῖ καί δέν πρέπει νά μένει ἀδιάφορος, ὅπως ἀκριβῶς προτρέπει τούς χριστιανούς ἡ ὑπ’ἀριθ. 2626 /7- 4 -/97 Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος : 

              «... ὁ ἀριθμός 666, ἀπό τήν ἀναφορά του στήν Ἀποκάλυψη, εἶναι καθιερωμένος σάν ὁ ἀριθμός τοῦ Ἀντιχρίστου.  Καί συνεπῶς δέν εἶναι δυνατό ὁ Χριστιανός νά ἀδιαφορεῖ γιά τήν ἠθελημένη  καί συστηματική εἰσαγωγή αὐτοῦ τοῦ ἀριθμοῦ στή ζωή του· καί ἐν προκειμένῳ στή ζωή τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους...».   

            Μετά τίς ἀνωτέρω ἐξηγήσεις νομίζουμε ὅτι τό «κυνηγητό» τοῦ ἀριθμοῦ δέν τό κάμουν οἱ χριστιανοί.  Ἀντιθέτως τά ἀντίχριστα ὄργανα τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων πού τόν ὑπηρετοῦν, κυνηγοῦν καί ἀπειλοῦν τούς Χριστιανούς γιά νά ἐπιβάλλουν στήν καθημερινότητα καί, εἰ δυνατόν στό σῶμα τους τόν δυσώνυμο ἀριθμό.

            Ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀμφισβήτηση τοῦ π. Βασιλείου κατά πόσον στό γραμμωτό κώδικαὑπάρχει ὁ δυσώνυμος 666, καί ἄν γενικά ἡ  ἠλεκτρονική διακυβέρνηση σχετίζεται μέ τόἀριθμό αὐτό θά ἀρκοῦσε ἡ ἀπάντηση στό ἐρώτημα - ἄν ὁ 666 ὑπάρχει στό γραμμωτόκώδικα- πού ἔγινε στόν ἴδιο τόν ἐφευρέτη τοῦ barcode  George Laurer, ὅπως εἶναικαταγεγραμμένη στό διαδίκτυο : «ναί, ὑπάρχει, ἀλλά εἶναι μιά σύμπτωση»!  Ὑπάρχει ἐπίσης ἡ σχετική ἀποδεικτική μελέτη τοῦ μοναχοῦ Προδρόμου Γρηγοριάτου, ἠλεκτρολόγου μηχανικοῦ.

            δ΄ ἀπάντηση-συμπέρασμα :  Ὁ Ἀντίχριστος δέν εἶναι ἀριθμός.  Ὁ ἀριθμός 666 εἶναι ὁ ἀριθμός τοῦ «θηρίου», σύμβολο τῆς ἐξουσίας του καί σφραγίδα πάνω στούς δούλους του.  Δέν κυνηγοῦμε τόν ἀριθμό, δέν τόν ἀναζητοῦμε, ἀλλά δέν μποροῦμε καί νά μένουμε ἀδιάφοροι στήν προσπάθεια νά ἐπιβληθεῖ στή ζωή μας.  Ἡ ἀναγραφή του στό barcode εἶναι ἐπιστημονικῶς ἀποδεδειγμένη.

           Πέμπτη συγκεχυμένη τοποθέτηση τοῦ π. Βασιλείου : Λέει ὅτι εἶναι λάθος «νά πιστεύουμε πώς αὐτός [ ὁ Σατανᾶς] πού δέν ἔχει ἐξουσία οὔτε στά γουρούνια νά εἰσέλθη χωρίς τήν ἄδεια τοῦ Χριστοῦ, ὅτι μπορεῖ νά κυριαρχήσει πάνω στούς ἀνθρώπους-χωρίς αὐτοί νά γίνουν ψυχικά γουρούνια- καί νά τούς κάνει δικούς του(αὐτό εἶναι τό Χαραγμα) μόνο καί μόνο ἐπειδή αὐτοί ἔλαβαν ἀπό τήν Πολιτεία τά κρατικά ἔγγραφα, ὅπως ἔκαναν μέχρι σήμερα, ἐνῷ μέσα στά ἔγγραφα αὐτά ὑπάρχει κρυμμένος ἀριθμός...» κλπ. κλπ. 

            Ἀπαντοῦμε καί ἐξηγοῦμε: Ὁ Χριστός δίνει ἄδεια νά κυριαρχήσει ὁ Σατανᾶς- ἄν καί ἐδῶ ὁμιλοῦμε περί τοῦ Χαράγματος τοῦ Ἀντιχρίστου, ὄχι τοῦ Σατανᾶ- στόν ἄνθρωπο, ὄχι μόνο ἄν παραδοθεῖ στήν ἁμαρτία, ἀλλά καί ἄν παραδοθεῖ σ΄αὐτόν(δηλ. τόν Σατανᾶ) ἤ ἐν προκειμένῳ στό καλλίτερο «παιδί»του, τόν Ἀντίχριστο, ἀρνούμενος τό Χριστό καί προσκυνώντας καί ἀποδεχόμενος τό σύμβολό Του.

            Ἰδού τί γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης στήν Ἀποκάλυψη : «Καί ἀλλος ἄγγελος τρίτος ἠκολούθησεν αὐτοῖς λέγων ἐν φωνῇ μεγάλῃ · εἴ τις προσκυνεῖ τό θηρίον καί τήν εἰκόνα αὐτοῦ καί λαμβάνει χάραγμα ἐπί τοῦ μετώπου αὐτοῦ ἤ ἐπί τήν χεῖρα αὐτοῦ καί αὐτός...βασανισθήσεται ἐν πυρί καί θείῳ ἐνώπιον τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου...καί οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἡμέρας καί νύκτας οἱ προσκυνοῦντες τό θηρίον καί τήν εἰκόνα αὐτοῦ καί εἴ τις λαμβάνει τό χάραγμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ» (Ἀποκ. 14, 9-12). Μετάφραση : «καί ἄλλος ἄγγελος, τρίτος τούς ἀκολούθησε καί ἔλεγε μέ φωνήν δυνατήν, ʺὅποιος προσκυνεῖ τό θηρίον καί τήν εἰκόνα του καί ἔχει τό σημάδι χαραγμένο εἰς τό μέτωπόν του ἤ στό χέρι του...θά βασανισθεῖ μέ φωτιά καί θειάφι ἐμπρός στούς ἁγίους ἀγγέλους καί ἐμπρός στό Ἀρνίο...καί δέν θά ἔχουν ἀνάπαυση ἡμέρα καί νύχτα, ὅσοι προσκυνοῦν τό θηρίο καί τήν εἰκόνα του  καί ὅποιος ἔχει τό χαραγμένο σημάδι τοῦ ὀνόματός του». Λοιπόν μέ τήν ἄδεια τοῦ Χριστοῦ μπορεῖ νά κυριαρχήσει ὀ ἀντίχριστος σέ ὅποιον τό προσκυνεῖ καί σέ ὅποιον δέχεται τό χάραγμά του.

            Ὅσον ἀφορᾶ στά «κρατικά ἔγγραφα», τί θά ἔλεγε ὁ π. Βασίλειος-γιά νά θυμηθοῦμε τόν π.Παΐσιο - γιά τούς ἀρνητές τῶν πρώτων αἰώνων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι χωρίς νά προσκυνήσουν τά εἴδωλα εξασφάλιζαν, ἔναντι χρημάτων, ἕνα χαρτί- «κρατικό ἔγγραφο» πού βεβαίωνε ὅτι τά προσκύνησαν κι ἔτσι ἔμεναν ἀνενόχλητοι;  Πουθενά δέν ἐμφανίζονταν, δέν προσκυνοῦσαν τά εἴδωλα, δέν θυσίαζαν, δέν ἀρνούνταν τόν Χριστό, καί ὅμως ἡ Ἐκκλησία αὐτό τό...»χαρτάκι» τό θεώρησε ἄρνηση.  Ἔτσι ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τήν Καρτα τοῦ Πολίτη.  Μέ τό δυσώνυμο ἀριθμό, τοῦ βδελυκτοῦ «θηρίου» ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη δέν εἶναι ἁπλό κρατικό ἔγγραφο, ἀλλά δεῖγμα ὑποταγῆς στόν ἀντίχριστο, σημεῖο ἀποδοχῆς τῆς ἐξουσίας του.  Καί γι’αὐτό συνιστᾶ «πτώση», κατά τόν γέροντα Παΐσιο.

         ε΄  ἀπάντηση - συμπέρασμα :  Ὁ σατανᾶς καί ὁ ἀντίχριστος ἔχουν ἐξουσία, κατά θεία παραχώρηση, νά κυριαρχοῦν πάνω στούς ἀνθρώπους, ὄχι μόνο ἄν ἁμαρτάνουν, ἀλλά κι ἄν δειλιάσουν καί δεχθοῦν τό χάραγμα, δηλ. τό ὄνομα ἤ τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματός τοῦ ἀντιχρίστου.  Ὁ ίσχυρισμός ὅτι ἡ ἀναγραφή τοῦ δυσώνυμου ἀριθμοῦ σέ ἕνα ἔγγραφο μέ τό ὁποῖο ταυτοποιοῦμαι καί ρυθμίζω ὅλη τήν καθημερινότητά μου (συναλλαγές, εἴσπραξη μισθῶν, παροχές ὑγείας, διαβατήριο, ἐκλ. βιβλιάριο, διόδια κλπ. κλπ.) δέν ἀποτελεῖ πρόβλημα, ἀποτελεῖ εὐτελῆ σοφιστεία.  Ὅποιος  χρησιμοποιεῖ αὐτό τό ἔγγραφο-ἠλεκτρονκή ταυτότητα καί μάλιστα ἐν γνώσει του, σέ κάθε χρήση τοῦ ἐγγράφου αὐτοῦ κάμει μιά...μετάνοια καί προσκυνεῖ τό «θηρίο», στό ὁποῖο ἀπό δειλία  παραχωρεῖ τήν ἐλευθερία του καί δέχεται τόν ἀριθμό του γιά νά ἐπιβιώσει.  Δείχνει ἀπιστία στήν πρόνοια καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί βέβαια γιά νά μιλήσουμε μέ τά λόγια τοῦ π. Βασιλείου, στήν περίπτωση αὐτή  «δέν ζοῦμε τόν Χριστό, δέν προσδοκοῦμε τήν Βασιλεία Του καί γι’ αὐτό δέν ρυθμίζουμε τή ζωή μας σύμφωνα μ΄Αὐτόν».  Ἄν προσδοκοῦμε τή Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ δέν ὑποτασσόμαστε στόν ἐχθρό μας, τόν ἀντίχριστο, δέν ρυθμίζουμε τή ζωή μας μέ τά κριτήρια τῆς ἐπιβιώσεως, δέν παίρνουμε τόν ἀριθμό τοῦ θηρίου, οὔτε στό χέρι, οὔτε στό μέτωπο οὔτε στήν ταυτότητά μας, ἀλλά τόν ἀρνούμαστε καί ὑπομένουμε ὅλα τά παθήματα γιά νά συνδοξασθοῦμε μέ τόν Χριστό.    

 

     Ἕκτη συγκεχυμένη τοποθέτηση τοῦ π. Βασιλείου.  Γράφει :  «Τό θέμα δέν πρέπει νά εἶναι οἱ πωλήσεις καί οἱ ἀγορές, ἀλλά τό τί εἴδους πνεῦμα ʺ πουλᾶμε ʺ καί τό τί εἴδους πνεῦμα ʺἀγοράζουμεʺ (sic). Ὁ Θεός μᾶς εἶπε μέ τόν ἅγιο Παῦλο νά δοκιμάζουμε τά πνεύματα ἄν εἶναι ἀπό τόν Θεό ἤ ἀπό τόν Διάβολο».  Ἐδῶ ἀπαντοῦμε ὡς ἐξῆς. Ὁ π. Βασίλειος κάνει μιά φανερά ἀτυχῆ ἀλληγορική ἑρμηνεία  τῶν στίχων 16-17 τοῦ 13ου κεφ. τῆς Ἀποκαλύψεως, πού γράφει σέ μετάφραση : «καί ὑποχρέωσε ὅλους, μικρούς καί μεγάλους, πλούσιους καί πτωχούς, ἐλεύθερους καί δούλους, νά ἔχουν ἕνα σημάδι χαραγμένο στό δεξί τους χέρι ἤ στό μέτωπό τους, ὥστε νά μήν μπορεῖ κανείς νά ἀγοράσει ἤ νά πωλήσει παρά ἐκεῖνος πού ἔχει τό χαραγμένο σημάδι, δηλ. τό ὄνομα τοῦ θηρίου, ἤ τόν ἀριθμό τοῦ ὀνόματός του».   Εἶναι σαφές ἀπό τό κείμενο ὅτι ὁ Εὐαγγελιστής ὁμιλεῖ κυριολεκτικά γιά ἀγορές καί πωλήσεις. Δηλ. τά ὄργανα τοῦ Ἀντιχρίστου θά προσπαθήσουν μέ τήν ἀπειλή τοῦ ἀποκλεισμοῦ καί τῆς πείνας, νά ὑποτάξουν στόν Ἀντίχριστο κάθε ἄνθρωπο καί νά τόν ἀναγκάσουν νά δεχθεῖ τή ρυπαρή σφραγίδα του.  Γράφει καί ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος : «προσέχετε ἀδελφοί μου, τήν ὑπερβολή τοῦ θηρίου· διότι μεταχειρίζεται διάφορα τεχνάσματα πονηρίας.  Ἄρχεται ἀπό τήν γαστέρα · ἵνα ὅταν τις  στενοχωρηθεῖ μή ἔχων φαγητά, ἀναγκασθεῖ νά λάβει τήν σφραγίδα ἐκείνου» (Ἐφραίμ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά σ. 328). Λοιπόν οὔτε ἀγοράζουμε, οὔτε πουλᾶμε πνεῦμα ! Τά ἀνωτέρω ἀποτελοῦν, τό λιγότερο, ἐξεζητημένες παραδοξολογίες, πού ἐκφράζουν ἀγωνία καί φυγή ἀπό τό πνεῦμα τῆς Ἀποκαλύψεως.

      στ΄ ἀπάντηση- συμπέρασμα: Οἱ στίχοι 16-17 τοῦ 13^ου κεφαλαίου τῆς Ἀποκαλύψεως μέ τή σαφήνεια καί τήν ἁπλότητά τους, ἀποτελοῦν ἕνα ἀσφαλές σῆμα προειδοποιήσεως τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν, ὥστε ὅταν δοῦν τόν δυσώνυμο 666 καί τήν ἀπειλή  ἀποκλεισμοῦ τους ἀπό τή ζωή νά εἶναι, ὄχι σέ ταραχή, ἀλλά σέ πνευματική ἐγρήγορση καί νά ἀντιληφθοῦν

τήν ἔστω ἀπό μακριά ἐρχόμενη δυσωδία τοῦ ἀντιχρίστου καί νά προφυλαχθοῦν, αρνούμενοι τό χάραγμα ἤ τόν ἀριθμό τοῦ θηρίου.

    Ἕβδομη ἐσφαλμένη τοποθέτηση, ἀποτελεῖ α) ἡ ἀπαράδεκτα κολοβωμένη παράθεσις ἐκ μέρους τοῦ π. Βασιλείου τῆς γνώμης τοῦ Γέροντος Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου περί Ἀντιχρίστου καί χαράγματος καί β)  ἡ γνώμη του γιά τό πρόσωπο τοῦ γέροντος Παϊσίου.

           Α) Παραθέτουμε  τί γράφει ὁ π. Βασίλειος σχετικά μέ τή γνώμη τοῦ π. Ἐπιφανίου :

  « Καί βεβαίως ἄν κάποτε οἱ κυβερνῆτες μας συσχετίσουν τήν παράδοση τῶν κρατικῶν ἐγγράφων μέ τήν ἀποδοχή καί τήν προσκύνηση τοῦ Διαβόλου, τότε-ὅπως ἔγραψε καί ὁ μακαριστός π. Ἐπιφάνιος-ʺ ὄχι μόνον δέν θά λάβωμεν τά ʺδιαβολόχαρταʺ , ἀλλ΄οὔτε κἄν θά τά ἐγγίσωμενʺ».

    Ὅσα γράφει ἐδῶ ὁ π. Βασίλειος εἶναι μόνον τά εἰσαγωγικά τῆς γνώμης τοῦ Γεροντος Ἐπιφανίου, ὅπως ἔχει δημοσιευθεῖ στήν ἐφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΤΥΠΟΣ.  Ίδού τί γράφει στή συνέχεια ο π. Ἐπιφάνιος :

   

        « Τό αὐτό θά συμβῇ καί ἄν τά δελτία φέρουν τόν ἀριθμόν 666.  Ἐάν μέν ὁ ἀριθμός αὐτός ἐτέθη ἐπίτηδες, ὡς σχετιζόμενος μέ τόν ἀντίχριστον, θά ἦταν ἀδιανόητον νά φέρωμεν ἐπάνω μας τά σύμβολα τοῦ ἀντιχρίστου!  Ἀλλά καί ἐάν ὁ ἀριθμός αὐτός δέν ἐπελέγη σκοπίμως, δηλαδή ὡς σύμβολον τοῦ ἀντιχρίστου, ἀλλ’ἁπλῶς ὡς ἕνας ἀριθμός μεταξύ τῶν πολλῶν, ἴσως διότι παρουσιάζει ὡρισμένα μαθηματικά πλεονεκτήματα..ἔναντι τῶν λοιπῶν...καί πάλιν τά δελτία ταυτότητος, ὡς προκαλοῦντα τήν θρησκευτικήν μας εὐαισθησίαν μέ τήν χρῆσιν ἑνός ὑπόπτου καί διαβλητοῦ ἀριθμοῦ, εἶναι ἀπολύτως ἀπαράδεκτα. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩΜΕΝ!»[ τά κεφαλαῖα εἶναι τοῦ π. Ἐπιφανίου].  Καί καταλήγει ὁ μακαριστός Γέροντας : «ἐάν τά διαδιδόμενα εἶναι ἀληθῆ καί τά νέα δελτία ταυτότητος θά φέρουν ἐμφανῶς ἤ ἀφανῶς, εἴτε τήν μορφήν τοῦ Βεελζεβούλ εἴτε τόν ἀριθμόν 666 εἴτε ὁ,τιδήποτε ἄλλο ἀντιχριστιανικόν σὐμβολον, ἤ ἀκόμη καί ἄν θά ἔχουν μόνον τόν Ε.Κ.Α.Μ. [ ἦταν ὁ τότε προβλεπόμενος γιά τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες ἑνιαῖος κωδικός ἀριθμός]  ἄνευ προηγουμένης διασφαλίσεως τῶν δημοκρατικῶν δικαιωμάτων καί ἐλευθεριῶν τοῦ πολίτου θά εἴπωμεν ΟΧΙ καί πάλιν ΟΧΙ καί μυριάκις ΟΧΙ εἰς τά νέα δελτία ὁ,τιδήποτε καί ἐάν ἀντιμετωπίσωμεν».

           Δέν χρειάζονται σχόλια γιά τήν ξεκάθαρη, κρυστάλλινη γνώμη τοῦ γέροντος Επιφανίου καί γιά τήν μεταχείρισή της ἐκ μέρους τοῦ π. Βασιλείου.  Τό μόνο πού θά ἀπαιτούσαμε ἐκ μέρους του θά ἦταν περισσότερος σεβασμός  σέ ὅσα ἔγραψε ὁ μακαριστός γέροντας.

          Β) Ὁ ἴδιος καί περισσότερος σεβασμός ἀπαιτεῖται γιά τό πρόσωπο τοῦ ἁγίου γέροντος Παϊσίου.  Νά τί γράφει ὁ π. Βασίλειος :  «Ὁ π. Παΐσιος ἐνεπλάκη στήν ἱστορία αὐτή (ἐννοεῖ στά περί  τοῦ ἀντιχρίστου καί 666) ἐκ τῶν ὑστέρων, παρακινούμενος φορτικά ἀπό τάχα θεολογικά κατηρτισμένους, τούς ὁποίους ὑπήκουσε-κατά τό ʺἄκακος ἀνήρ πιστεύει παντί λόγῳʺ ...».  Ἀλήθεια, τί σημαίνει αὐτός ὁ στίχος 14,15 τῶν Παροιμιῶν, ʺ ἄκακος ἀνήρ, πιστεύει παντί λόγωʺ;  Ὁ ἑρμηνευτής τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης π. Ἰωήλ Γιαννακόπουλος ἑρμηνεύει : « Ὁ ἀφελής πιστεύει ἀνεξετάστως εἰς πάντα λόγον», καί προσθέτει σέ ὑποσημείωση:  « Ὁ ἀδαής τῶν τοῦ κόσμου πιστεύει μετ΄ ἀφελείας πᾶν ὅ, τι ἀκούει καί γίνεται θῦμα, παίγνιον τοῦ τυχόντος».  Ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἑρμηνεύει ἔτσι τόν ἴδιο στίχο : « ὁ ἐπιπολαίως τήν ἀκοήν ἀδιάκριτος· ἀνοίας γάρ τό παντί πιστεύειν ἁπλῶς» ( P.G. 64, 700D) δηλ. «ἐκεῖνος πού ἀκούει ἐπιπόλαια εἶναι ἀπερίσκεπτος, γιατί εἶναι ἀνοησία νά πιστεύει κάποιος ἄκριτα». 

            Τό λοιπόν ὁ π. Παΐσιος, κατά τόν π. Βασίλειο εἶναι κάποιος ἀφελής, πού ἄκουγε τά πάντα ἐπιπόλαια καί ἄκριτα καί ἔγινε θῦμα καί παιχνίδι τοῦ κάθε τυχόντος, ἐν προκειμένω κάποιων ʺτάχα κατηρτισμένων θεολογικάʺ καί βέβαια μιᾶς προτεστάντισσας!!!   Λυπούμαστε γιά αὐτές τίς βλασφημίες καί γιά τήν περιφρόνηση τοῦ ἁγίου Γεροντος.  Ὑπάρχουν βέβαια ἐνστάσεις κατά τῆς ἁγιότητος τοῦ π. Παϊσίου. Ἀπό ποιούς; Ἀπ’ αὐτούς πού φοβοῦνται τήν Ἱερά Ἀποκάλυψη καί ἀπό κάποιους σοφούς καθηγητάδες πού περιμένουν νά δοῦν τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων του γιά νά βεβαιωθοῦν!   Ὅμως τά θαύματα στόν τάφο τοῦ ἁγίου Γέροντος εἶναι πάμπολλα καί εἰς πεῖσμα ἁγιομάχων τινῶν, στόν τάφο του ακουμπᾶ ὅλη ἡ Ὀρθοδοξία.  Ὅσα ἔγραψε καί εἶπε γίνονται τροφή πνευματική γιά τούς πιστούς. 

          Σάν ζ΄ ἀπάντηση-συμπέρασμα ἕνα μποροῦμε νά ποῦμε : «Οὐαί οἱ λέγοντες τό πονηρόν καλόν καί τό καλόν πονηρόν, οἱ τιθέντες τό σκότος φῶς καί τό φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τό πικρόν γλυκύ καί τό γλυκύ πικρόν. – Οὐαί οἱ συνετοί ἐν ἐαυτοῖς καί ἐνώπιον ἑαυτῶν ἐπιστήμονες» ( Ἠσ. 5, 20-21).

            Ὀγδόη καί τελευταία ἐσφαλμένη τοποθέτηση τοῦ π. Βασιλείου. Γράφει ὁ π. Βασίλειος ὅτι γιά νά διεκδικήσουμε τά δικαιώματά μας ἀπό τήν πολιτεία πρέπει  «νά ὁδηγήσουμε καί νά προτρέψουμε πιστούς ἀνθρώπους νά γίνουν πολιτικοί».  Λέει ἀκόμη ὅτι εἶναι «δικαίωμα καί ὑποχρέωσή μας νά ἐπιλέγουμε παντοῦ καί πάντοτε χριστιανούς[πολιτικούς]». Βλέπει λοιπόν τή σημερινή κατάσταση ἀντιμετωπίσιμη διά τῆς πολιτικῆς.  Παρά ταῦτα δέν βλέπουμε νά τόν ἀνησυχεῖ οὔτε σάν πολίτη ἡ σημερινή παγκόσμια ἀντίχριστη κατάσταση.  Δέν ἀνησυχεῖ ὄχι μόνο ὡς χριστιανός, ἀλλά οὔτε σάν πολίτης. Ὁ π. Βασίλειος φανερώνει φοβερή, ἑκούσια ἤ ἀκούσια, ἄγνοια γιά τήν Κάρτα τοῦ Πολίτη.  Περιορίζοντας τήν ἀνάλυσή του στήν παρουσία ἤ μή τοῦ 666, μοιάζει νά μήν ἀντιλαμβάνεται τήν τρέχουσα τραγική κατάσταση.  Ἀπειλεῖται ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, αὐτό τό πολύτιμο δῶρο τοῦ Θεοῦ.  Ἡ ἐφιαλτική παρακολούθηση, τό ἠλεκτρονικό φακέλλωμα,  γιά τό ὁποῖο ἀνησυχοῦσε καί στό ὁποῖο ἐναντιωνόταν σφοδρά ὁ π. Ἐπιφάνιος, τό οἰκονομικό «στράγγισμα» ὁλοκλήρων λαῶν, ἡ προσπάθεια ἐλέγχου καί καθορισμοῦ τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς πού μηχανεύεται ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων καί πού πραγματώνεται σέ μεγάλο βαθμό μέσῳ τοῦ «ἐργαλείου»τῆς Καρτας τοῦ Πολίτη - ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας, φαίνεται πώς τόν ἀφήνει ἀδιάφορο. Δέν βλέπει ὅτι ἡ παγκόσμια ἠλεκτρονική διακυβέρνηση εἶναι ἀντίχριστη καί προοίμιο τῆς τυραννίας τοῦ ἀντιχρίστου. Δέν βλέπει ὅτι ἀφοῦ ὁλοκληρωθεῖ σέ μεγάλο βαθμό ἡ τυρρανική ἐξουσία θά βάλει τή τελική σφραγίδα του, σέ ὅσους ὑποκύψουν.  Λοιπόν μέ τί θά ἀσχοληθοῦν οἱ «χριστιανοί πολιτικοί» πού ὀνειρεύεται ὁ π. Βασίλειος;  Ἀγνωστο. Γι’αὐτό  παρά πολλοί χριστιανοί-ὀρθόδοξοι πολίτες από αὐτό τόν «ὄχλο τῶν θρησκευομένων ἀνθρώπων» δέν εἴμαστε διατεθειμένοι νά ἐπιλέξουμε τέτοιους «χριστιανούς» πολιτικούς πού ἀδιαφοροῦν γιά τήν προσωπική, ἐθνική καί παγκόσμια τυραννία πού μεθοδεύεται εἴτε μέ, εἴτε χωρίς 666.      

            η΄ καί τελευταία ἀπάντηση-συμπέρασμα :   Δέν μποροῦν οἱ χριστιανοί νά ὑποστηρίξουν ἀνθρώπους πού δέν ἔχουν ἀληθινή εὐαισθησία γιά τήν θεόσδοτη ἐλευθερία καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. 

     Τελειώσαμε μέ τίς ἀπαντήσεις μας στά σπουδαιότερα θέματα καί τίς ἀπορίες τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη.

                                

                                  Δυό λόγια γιά τούς ἀναγνῶστες                             

          Θά θέλαμε νά προτρέψουμε  ὅσους διαβάζουν αὐτές τίς γραμμές νά μή δίνουν καμμιά σημασία καί προσοχή σέ σοφιστικές ἐρμηνεῖες τῆς Ἁγίας Γραφῆς τήν ὁποία παρουσιάζουν κληρικοί καί λαϊκοί.  Νά ἀδιαφοροῦν γιά τή γνώμη ἀνθρώπων πού φοβοῦνται νά διαβάσουν ταπεινά ὅλη τήν Ἁγία Γραφή· πού φοβοῦνται νά χρησιμοποιήσουν χωρία τῆς Ἀγίας Γραφῆς πού «καῖνε»·  πού φοβοῦνται νά ἀναφέρουν τά χωρία αὐτά· πού φοβοῦνται ἀποκρύπτουν καί διαστρέφουν τή διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων· πού χλευάζουν τούς ἀγίους Γέροντες· πού ὑβρίζουν τούς πιστούς ἀνθρώπους ἀποκαλώντας τους «ὄχλο θρησκευομένων ἀνθρώπων».  Σ ‘αὐτούς ἀπευθύνεται μέ πόνο ὁ π. Παΐσιος :  «Ἀπορῶ! Δέν τούς προβληματίζουν ὅλα αὐτά τά γεγονότα; Γιατί δέν βάζουν ἔστω ἕνα ἐρωτηματικό γιά τίς ἑρμηνεῖες τοῦ μυαλοῦ τους;    Κι ἄν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο γιά τό σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καί ἄλλες ψυχές στήν ἀπώλεια; Αὐτό ἐννοεῖ· «...τό ἀποπλανᾶν εἰ δυνατόν καί τούς ἐκλεκτούς».  (Μαρκ. ιγ΄ 22).  

       Σέ αὐτούς καί σέ ὅλους μας, ὅσοι ἔχουμε σαρκικά ἤ πνευματικά παιδιά, ἀπευθύνεται καί ὁ Ἅγιος Κύριλλος ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, ὁ ὀποῖος ἀφοῦ παρουσίασε στή 15^η  Κατήχησή του τή διδασκαλία του περί ἀντιχρίστου καταλήγει :  « Ἀσφάλιζε τοίνυν σεαυτόν, ἄνθρωπε·  ἔχεις τά σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου· καί μή μόνος μνημόνευε τούτων, ἀλλά καί ἀφθόνως πᾶσι μεταδίδου. Εἰ τέκνον ἔχεις κατά σάρκα, τοῦτο ἤδη νουθέτει· καί εἰ διά κατηχήσεως ἐγέννησάς τινα, καί τοῦτον προασφαλίζου, ἵνα μή τόν ψευδῆ δέξηται ὡς ἀληθῆ». (Κατηχ. Φωτιζομένων, ὁμ. ΙΕ΄ ). 

           Μετάφραση : «Ἀσφάλιζε λοιπόν τόν ἑαυτό του, ἄνθρωπε. Ἔχεις τά σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου.  Νά μήν τά φέρεις στή μνήμη σου μόνο γιά τόν ἑαυτό σου, ἀλλά νά τά μεταδίδεις ἄφθονα καί στούς ἄλλους. Ἄν ἔχεις παιδί δικό σου, σαρκικό, νά το συμβουλεύεις.  Ἄν πάλι μέ τήν Κατήχηση γέννησες κάποιο πνευματικό παιδί, καί αὐτό νά τό προφυλάξεις μέ τίς συμβουλές σου, ὥστε νά μή δεχθῆ τόν ψευδῆ [τόν ἀντίχριστο] γιά ἀληθινό [γιά τόν Χριστό]».      

«Στενά τά μανίκια» τῆς Ἀληθείας,

Τοῦ Πρωτοπρ. Ἰωάννου Φωτόπουλου

          

 Στό φύλλο τῆς 25^ης Μαρτίου 2011 τοῦ «Ο.Τ.»  δημοσιεύθηκε στή σ. 6 κείμενο τοῦ π. Βασ.  Βολουδάκη με τίτλο «Αἱ χειρόγραφοι προσθῆκαι τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου συνηγοροῦν μέ τόν π. Βασίλειον Βολουδάκην».  Ἐκεῖ ὁ π. Βασίλειος στενοχωρημένος κάπως ἀπό τήν ἀπάντησή μας σέ κείμενό του ὑπό τόν τίτλο «Συ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἤ ἕτερον προσδοκῶμεν» δημοσιευμένο στόν «Ο. Τ.» (14-1-2011), ἀποσιωπώντας όσα θέματα θίγω ἐκεῖ, μοῦ ἐπιτίθεται προσωπικῶς, ἄν καί ἀναφέρεται σέ μένα ἀνωνύμως,  θέλοντας νά θίξει τό ἦθος μου καί τήν σχέση μου μέ τόν π. Ἐπιφάνιο καί ἀποβλέποντας νά δημιουργήσει ἐντυπώσεις στούς ἀναγνῶστες, ἀποτρέποντάς τους νά ἰδοῦν προσεκτικά ὅσα γράφω. Ἐδῶ θέλω νά πῶ ὅτι ἡ ἀπάντησή μου ἀναρτήθηκε στό διαδικτυακό τόπο orthodox-watch. blogspot.com καί σέ ἄλλα ἱστολόγια  καί ἀπεστάλη ἀμέσως μέσω τοῦ ἀνωτέρω ἱστολογίου- ἑλληνιστί τοῦ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ-πρός τόν ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ στίς 10 Φεβρουαρίου 2011, ὅπως μέ πληροφόρησαν οἱ διαχειριστές τοῦ ἱστολογίου, ἀλλά δέν ἐδημοσιεύθη.  Ἴσως παρέπεσε καί γι’αὐτό συναποστέλλεται στήν ἐφημερίδα  τοῦ ʺΟ.Τ.ʺ μαζί μέ τό παρόν κείμενο.

             Εἶχα τήν ἐντύπωση ὅτι ὡς κληρικοί ἀνταλλάσουμε ἀπόψεις καί ἰδέες, μαχόμεθα γιά τήν ἀλήθειά τους, πολλές φορές μάλιστα μέ ὀξύτητα λόγῳ τῆς σοβαρότητος τῶν θεμάτων καί ἐπειδή ὁ λόγος εἶναι περί Ἀληθείας.  Πρέπει ὅμως γιά νά μένουμε στά ὅρια τῆς εὐπρεπείας, νά μή θίγουμε προσωπικά τόν συνομιλητή μας καί μόνο νά ἐπιχειρηματολογοῦμε ὥστε οἱ ἀναγνῶστες νά ἐξάγουν μόνοι τους τά συμπεράσματά τους.

  Ὁ π. Βασίλειος στό τελευταῖο του κείμενο ἐπιχειρεῖ νά μεταθέσει τό κέντρο βάρους ἀπό τά κείμενα στά πρόσωπα.  Ἀπό ὅσα γράφουμε ἐγώ, ὁ π. Βασίλειος καί ὁ π. Ἐπιφάνιος, ὁ π. Βασίλειος μεταθέτει τό βάρος στό, ποιός εἶμαι ἐγώ σέ σχέση μέ ...τόν π. Ἐπιφάνιο, -καί βέβαια , κατά τόν π. Β., δέν ἤμουν ἐντάξει- ποιός εἶναι ὁ π. Β. σέ σχέση μέ τόν π. Ἐπιφάνιο – καί βέβαια ὁ π. Β. ἦταν πολύ ἐντάξει! Λυποῦμαι, ἀλλά πρέπει νά πῶ ὅτι αὐτή εἶναι ἡ μέθοδος πού ἀκολουθοῦν οἱ παραθρησκευτικές ὁμάδες, καί ἄλλοι κοσμικοί ἄνθρωποι ὅταν θέλουν νά ἐξοντώσουν ὅσους μάχονται κατά τῶν ἀπόψεών τους. Εἶναι αὐτό πού λέμε «ἐπίθεση στό ἦθος τοῦ ἀντιπάλου». 

            Κρίνω ὅλα αὐτά, ἐπιεικῶς, ὡς ἄνευ ἀξίας καί ἐπιθυμώντας νά ἀποφύγουμε τό χυδαϊστί λεγόμενο ʺξεκατίνιασμαʺ  ζητῶ νά θέσω τό θέμα ὀρθά καί ἐξ ἀρχῆς.
Λοιπόν τό ζήτημα εἶναι :
α) Τί ἔχει γράψει ὁ π. Ἐπιφάνιος σχετικά μέ τόν Ἀντίχριστο καί το 666, 
β) τί ἔχει γράψει ὁ π. Βασίλειος σχετικῶς καί 
γ) ἄν οἱ ἀπόψεις τῶν δύο συμφωνοῦν.  

Ὅλα τά ὑπόλοιπα εἶναι περιττά ἤ ἄσχετα μέ τό ὑπό ἐξέτασιν ζήτημα.
Ὅπως γράψαμε στήν προηγούμενη ἀπάντηση μας στό κείμενο πού ἔγραψε στίς 11-9-87 ὁ π. Ἐπιφάνιος ἡ γνώμη του εἶναι «κρυστάλλινη καί ξεκάθαρη».  Ὁ π. Βασίλειος ἀντιπαραθέτει στό κείμενο τοῦ π. Ἐπιφανίου, πού εἶχε τόν τίτλο «Ο Βεελζεβούλ καί ὁ Ε.Κ.Α.Μ» –τό κείμενο αὐτό λίγο τό γνωρίζουν οἱ σημερινοί ἀναγνῶστες τοῦ ʺ Ο.Τ.ʺ καί μόνο από ἀποσπάσματα- τό χειρόγραφο τοῦ δικοῦ του κειμένου του «Ὁ Ἀντίχριστος, ὁ ἀριθμός 666 καί ἡ ἀνησυχία τῶν χριστιανῶν».  Τό χειρόγραφο αὐτό παρουσιάζεται «σκαναρισμένο» καί μέ μικρές διορθωτικές παρατηρήσεις τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου στό περιθώριο τοῦ χειρογράφου. Ἰσχυρίζεται δέ ὀ π. Βασίλειος ὅτι μέ τίς παρατηρήσεις του αὐτές ὁ π. Ἐπιφάνιος ἐπικροτεῖ τίς ἀπόψεις του.           

            Διαβάσαμε τίς παρατηρήσεις τοῦ π. Ἐπιφανίου καί πουθενά δέν βλέπουμε νά ἐπικροτεῖ θέσεις τοῦ π. Βασιλείου.  Γιά ὅσους δέν γνωρίζουν, ὁ π. Ἐπιφάνιος δέν εἶχε μισθό ἀπό τό κράτος, ἀλλά ἐργαζόταν ὡς διορθωτής κυρίως τῶν ἐκδοσεων «ΑΣΤΗΡ» καί συμπλήρωνε τό πενιχρό του εἰσόδημα μέ τά συγγραφικά δικαιώματα  ἐποικοδομητικῶν βιβλίων, πού συνέγραφε. Ἐξοικειωμένος λοιπόν μέ τήν ἰδιότητά του ὡς διορθωτοῦ διορθώνει ἐξ ἀγάπης τό χειρόγραφο τοῦ π. Βασιλείου καί κάμει παντελῶς ἀνώδυνες συμπληρώσεις, διορθώσεις καί παρατηρήσεις.
   Γιατί ὅμως δέν ἀντιτίθεται στίς θἐσεις του;  Ἁπλῶς διότι ἀκόμη μελετᾶ τό θέμα καί δέν ἔχει καταλήξει σέ τελικά συμπεράσματα.  Μήπως αὐτά πού λέγω εἶναι αὐθαίρετα;

              Γιά ὅσους ἦσαν πνευματικά τέκνα τοῦ Γέροντος ἤ βρίσκονταν κοντά του εἶναι γνωστό - τό ἔλεγε καί ὁ ἴδιος ὁ Γέροντας-  ὅτι  ὅταν ἀνέκυπτε κάποιο ζήτημα ἐκκλησιαστικοῦ ἐνδιαφέροντος δέν ἔσπευδε νά ἐκφράσει τίς ἀπόψεις του.  Ἄφηνε νά γράψουν οἱ ἄλλοι, μελετοῦσε, ἄκουγε, συζητοῦσε, προσευχόταν καί ὅταν ὡρίμαζαν μέσα του οἱ ἀπόψεις του γιά τό τρέχον ζήτημα ἔγραφε τόν τελικό του λόγο. 
Λοιπόν: 

            Πάτερ Βασίλειε, πότε γρἀψατε τό δικό σας κείμενο πού σᾶς διόρθωσε ὁ π. Ἐπιφάνιος; Μόνος σας καταγράφετε τήν ἡμερομηνία στό τέλος τοῦ ὄντως καλογραμμένου χειρογράφου σας : 24 Ἰανουαρίου 1987. 

  Πότε συγγράφει καί δημοσιεύει τό δικό του κειμένο μέ τίς δικές του τοποθετήσεις ὁ π. Ἐπιφάνιος;  Στίς 11 Σεπτεμβρίου 1987.  

Ἔχουν μεσολαβήσεις 7  καί ½ μῆνες. 
Τότε ἔχουν ἀποκρυσταλλωθεῖ οἱ θἐσεις του καί γράφει τό κείμενό του. 
Σ΄αὐτό τό κείμενο, στό δικό του κείμενο ἐκφράζονται οἱ θέσεις τοῦ π. Ἐπιφανίου καί ὄχι στό δικό σας. 
Δέν εἶναι τέλος πάντων σαφές αὐτό;
Κάμω ἔκκληση στήν κοινή λογική καί στή λειτουργία τῆς κοινῆς κριτικῆς ἱκανότητας !
Σᾶς στενοχωροῦν οἰ θέσεις τοῦ πνευματικοῦ μας πατρός, «σᾶς πέφτουν» κατά τό δή λεγόμενον «στενά τά μανίκια», ἀλλά τί νά κάνουμε; Κατά τό λατινικό ρητό «Scripta manent»(Τά γραπτά μένουν). Δέν πρέπει λοιπόν, ἄν σέβεσθε αὐτόν καί τίς ἀπόψεις του, νά παρερμηνεύετε τά γραφόμενά του λέγοντας π.χ. ὅτι τό κείμενό του ʺ Βεελζεβούλ καί ΕΚΑΜʺ  «ἐγράφη γιά νά καθησυχάσει τά πλήθη» (Ἐδῶ τά «πλήθη» εἶναι ὅρος ὑποτιμητικός γιά τόν πιστό λαό καί παρόμοιος μέ τόν ἄλλο ὅρο πού χρησιμοποιήσατε στό προηγούμενο κείμενό σας «θρησκευόμενος ὄχλος» ἴσως σέ ἀντίθεση μέ κάποια καλλιεργημένη καί πειθήνια «πνευματική» ἐλίτ). Εἶναι παραπλανητική ἡ ἑρμηνεία σας αὐτή διότι τό κείμενο αὐτό εἶναι κείμενο πού ἀφυπνίζει καί διεγείρει τούς πιστούς σέ ἀντίσταση κατά τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος εἴτε ἄν εἶχε εἴτε ὄχι τό 666.
  Ἴδού ἡ κατάληξη τοῦ κειμένου :

««ἐάν τά διαδιδόμενα εἶναι ἀληθῆ καί τά νέα δελτία ταυτότητος θά φέρουν ἐμφανῶς ἤ ἀφανῶς, εἴτε τήν μορφήν τοῦ Βεελζεβούλ εἴτε τόν ἀριθμόν 666 εἴτε ὁ,τιδήποτε ἄλλο ἀντιχριστιανικόν σὐμβολον, ἤ ἀκόμη καί ἄν θά ἔχουν μόνον τόν Ε.Κ.Α.Μ. [ ἦταν ὁ τότε προβλεπόμενος γιά τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες ἑνιαῖος κωδικός ἀριθμός]  ἄνευ προηγουμένης διασφαλίσεως τῶν δημοκρατικῶν δικαιωμάτων καί ἐλευθεριῶν τοῦ πολίτου θά εἴπωμεν ΟΧΙ καί πάλιν ΟΧΙ καί μυριάκις ΟΧΙ εἰς τά νέα δελτία ὁ,τιδήποτε καί ἐάν ἀντιμετωπίσωμεν». 

Λοιπόν προσέξατε πῶς ὁ π. Ἐπιφάνιος... «καθησυχάζει τά πλήθη» : «Στά νέα δελτία ταυτότητος [ ἄν ἔχουν τόν ἀριθμό 666 ἤ ἄν δέν διασφαλίζονται τά δικαιώματά μας] ...θά εἴπωμεν ΟΧΙ , μυριάκιςΟΧΙ...ὁτιδήποτε κι ἄν ἀντιμετωπίσωμεν».

  Ἄν λοιπόν τά περί «καθησυχάσεως τοῦ πλήθους» πού γράφετε  δέν εἶναι παρερμηνεία καί διαστρέβλωση τοῦ κειμένου τοῦ Γέροντος τότε τί ὀνομάζεται ἔτσι; 

            Γρἀφετε ἐπίσης ὅτι τό κείμενο του «ἐγράφη μέ χιούμορ διακωμωδώντας οὐσιαστικά τή φασαρία, πού εἶχε ξεσπάσει τότε», ὅτι «ὁ π. Ἐπιφάνιος ἀποκαλεῖ τό 666 ʺσύμβολο τοῦ Ἀντιχρίστουʺ διότι ἔτσι τό ἐννοεῖ, μετά τή δεισιδαιμονική κατήχησί του ὁ περισσότερος κοσμος».
 Πρόκειται γιά συσκότιση τοῦ πνεύματος καί τοῦ γράμματος τοῦ κειμένου τοῦ π. Ἐπιφανίου, ἡ ὁποία  μπορεῖ νά ἐξαφανισθεῖ ἄν ἔλθει στό φῶς τό πλῆρες κείμενο τοῦ Γέροντος  τό ὁποῖο δημοσιεύθηκε στόν ʺΟ.Τ.ʺ στίς 11-9-87. 
Πρίν τό παραθέσουμε θέλουμε νά πληροφορήσουμε τόν π. Βασίλειο ὅτι γιά τό συγκεκριμένο θέμα δηλ. τῆς γνώμης τοῦ π. Ἐπιφανίου δέν πρόκειται νά ἐπανέλθουμε. Θά ἐπανέλθουμε ὅμως συζητώντας μαζί του ἄλλες πλευρές τοῦ θεματος περί ἀντιχρίστου 666, κἀρτας Πολίτου.κλπ).

             Στή συνέχεια παραθέτουμε ὁλόκληρο τό ἄρθρο τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου συγγραφέν γιά τόν ʺΟ.Τ.ʺστίς 11-9-11 καί παρακαλοῦμε τόν Διευθυντή τῆς Ἐφημερίδος χάριν τῆς Ἀληθείας, χάριν σεβασμοῦ πρός τόν ἐπί δεκαετίες συνεργάτη τοῦ Ο.Τ. μακαριστό Γέροντα π. Ἐπιφάνιο, χάριν σεβασμοῦ πρός τούς ἀναγνῶστες καί πρός ἐπιβεβαίωση τῆς ἀξιοπιστίας καί ἀντικειμενικότητος τοῦ Ο.Τ., ὁ ὁποῖος μέ τίτλους ὅπως «Αἱ χειρόγραφοι προσθῆκαι τοῦ π. Ἐπιφανίου συνηγοροῦν μέ τόν π. Βασ. Βολουδάκην» φαίνεται νά μεροληπτεῖ, νά ἀναδημοσιεύσει τό ἄρθρο αὐτό ὥστε μόνοι τους οἱ ἀναγνῶστες νά ἐξάγουν τά συμπεράσματά τους :

                 

  Ὁ Βεελζεβούλ καί ὁ«Ε.Κ.Α.Μ.»11-9-87

   Ἀρχιμ.  Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου 

 

             Κύριε Διευθυντά ·

            Διά τῆς παρούσης δέν σκοπεύω νά διαπραγματευθῶ τό θέμα περί ἀντιχρίστου ἤ περί τοῦ ἀριθμοῦ 666 κ.τ.τ.  ἐπιγραμματικῶς θά σημειώσω δύο-τρεῖς σκέψεις εἰς ἀπάντησιν ἐπιστολῆς φίλου Ἱερέως ἐκ Μακεδονίας.  Οὗτος μοῦ ἔστειλε πρό καιροῦ φωτοτυπίαν ἑνός περιέργου σχήματος, τό ὀποῖον, τιθέμενον ἔμπροσθεν κυρτοῦ κατόπτρου, ἐδείκνυεν, οὔτε ὀλίγον οὔτε πολύ, μίαν διαβολικήν μορφήν, τήν ὀποίαν «ἔστεφεν»ὁ ἀριθμός 666.  Μοῦ ἔγραφε δέ ὅτι τό σχῆμα αὐτό θά ὑπάρχει εἰς τά νέα δελτία ταυτότητος καί μέ ἠρώτα «τί θά κάμωμε;».

             Ὁμολογῶ ὅτι μετά πολλῆς δυσπιστίας ἐδέχθην τήν πληροφορίαν αὐτήν. (Βραδύτερον εἶδον τό σχῆμα δημοσιευμένον καί εἰς θρησκευτικά περιοδικά).  Οἱ ἀρμόδιοι κρατικοί Λειτουργοί, ἐσκέφθην, θά ἔπρεπεν, ὅλοι, πρῶτον μέν νά εἶναι συνειδητοί σατανολάτραι, δεύτερον δἐ νά πάσχουν ἐκ κρετινισμοῦ.  Διότι μόνον συνειδητοί σατανολάτραι θά ἔθετον τοιαῦτα σχήματα εἰς τά δελτία ταυτότητος καί μόνον πάσχοντες ἐκ κρετινισμοῦ ἠδύναντο νά πιστεύσουν ὅτι θά εὑρεθοῦν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, πού θά ἐδέχοντο νά λάβουν δελτία ταυτότητος μέ τήν εἰκόνα τοῦ Βεελζεβούλ!  Καί «νά πάρῃ εὐχή!»,   εἶναι ὀλίγον δύσκολον νά συμπέσουν ἀμφότεραι αἱ ἰδιότητες (σατανολατρία καί κρετινισμός) εἰς μίαν δεκάδα, τοὐλάχιστον, ἀνωτάτων στελεχῶν Δημοσίων Ὑπηρεσιῶν καθώς καί εἰς ἀρμοδίους Ὑπουργούς καί Ὑφυπουργούς.  Λογικῶς λοιπόν θά ἔπρεπε νά ἀποκλεισθῇ παντελῶς τοιοῦτον ἐνδεχόμενον, δηλαδή ἐκτύπωσις δελτίων ταυτότητος μέ σατανικάς μορφάς.

            Ἐπειδή ὅμως τίποτε δέν ἀποκλείεται εἰς τήν ὡραίαν αὐτήν Χώραν, ὅπου θάλλει «ἡ φαιδρά πορτοκαλέα», δέν εἶναι δυνατόν νά ἀποκλεισθῇ οὔτε αὐτό.  Ἄν λοιπόν πράγματι εἰς τά νέα δελτία ταυτότητος ἔχῃ ἀποτυπωθῇ ἔστω καί ὑποψία τῆς μορφῆς τοῦ Βεελζεβούλ, ἀσφαλῶς οἱ πιστοί ὄχι μόνον δέν θά παραλάβουν τά δ ι α β ο λ ο δ ε λ τ ί α αὐτά, ἀλλά οὔτε κἄν θά τά ἐγγίσουν! 

            Τό αὐτό θά συμβῇ καί ἄν τά δελτία φέρουν τόν ἀριθμό 666. Ἐάν μέν ὁ ἀριθμός αὐτός ἐτέθη ἐπίτηδες, ὡς σχετιζόμενος μέ τόν ἀντίχριστον, θά ἦτο ἀδιανόητον νά φέρωμεν ἐπάνω μας τά σύμβολα τοῦ ἀντιχρίστου!  Ἀλλά καί ἐάν ὁ ἀριθμός αὐτός δέν ἐπελέγη σκοπίμως, δηλαδή ὡς σύμβολον τοῦ ἀντιχρίστου, ἀλλ’ ἀπλῶς ὡς ἕνας ἀριθμός μεταξύ τὼν πολλῶν, ἴσως διότι οὗτος παρουσιάζει ὡρισμένα πλεονεκτήματα (εὐκολία ποικίλων συνδυασμῶν κ.τ.τ.) ἔναντι τῶν λοιπῶν - ὑπόθεσιν κάμνομεν, διότι οὐδεμία περί τούτου ἔνδειξις ὑπάρχει - , καί πάλιν τά δελτία ταυτότητος, ὡς προκαλοῦντα τήν θρησκευτικήν μας εὐαισθησίαν μέ τήν χρῆσιν ἐνός ὐπόπτου καί διαβλητοῦ ἀριθμοῦ, εἶναι ἀπολύτως ἀπαράδεκτα.  ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩΜΕΝ ! 

            Ὁλίγα λόγια καί διά τόν Ε.Κ.Α.Μ.[ = Εἰδικός Κωδικός Ἀριθμός Μητρώου.  Πρόκειται γιά τόν τότε προβλεπόμενο ἀπό τόν νόμο μοναδικό γιά κάθε ἄνθρωπο ἀριθμό, μέ τόν ὁποῖο ἐμεθοδεύετο τό ἠλεκτρ. Φακέλωμα Σημ. Ι.Φ.].   Ὡς Χριστιανοί δέν ἔχομεν νά κρύψωμεν τίποτε ἀπό τήν ζωήν μας.  Ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ εἶναι διαφανής.  Μόνον «ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τό φῶς».  Ὀρθῶς ἐλέχθη ὅτι οἱ ἔντιμοι ἄνθρωποι θά ἠδύναντο νά κατοικοῦν εἰς ὑαλίνους πύργους.  Ὡς δημοκρατικοί πολῖται ὅμως, ὡς κάτοικοι ἐλευθέρας καί δημοκρατικῆς Χώρας, δέν ἀνεχόμεθα τό «ἠλεκτρονικό φακέλωμα».  Αὐτό σημαίνει ὅτι ἐάν δέν ψηφισθῇ ὁ ὑπό τῆς Κυβερνήσεως ὑπεσχημένος Νόμος περί προστασίας τοῦ πολίτου ἀπό τάς ἐνδεχομένας καταχρήσεις τῆς κρατικῆς ἐξουσίας εἰς βάρος τῶν ἐλευθεριῶν του καί τῶν δικαιωμάτων του, θά εἴπωμεν «ὄχι!» καί εἰς τόν Ε.ΚΑ.Μ.

            Θά ἐρωτηθῶμεν ἴσως :  Καί τί θά συμβῇ μέ τήν ἄρνησίν μας νά ἐφαρμόσωμεν Νόμον τοῦ Κράτους ;  α) Οἱ Χριστιανοί εἶναι οἱ νομοταγέστεροι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν οἱ Νόμοι δέν προσβάλλουν τάς θρησκευτικάς των πεποιθήσεις.  Ὅταν συμβαίνῃ τό ἀντίθετον, τότε, «πειθαρχοῦντες Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις»(Πραξ. ε΄ 29), εἰσέρχονται εἰς τήν παρανομίαν ἀδιαφοροῦντες διά τάς συνεπείας.  Νόμοι τοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους ἐπέβαλλον τήν θυσίαν εἰς τά εἴδωλα, ἀλλ’οἰ πιστοί δέν ὑπήκουον.  Νόμοι τοῦ Βυζαντιοῦ Κράτους ἐπέβαλλον κατά καιρούς τόν Ἀρειανισμόν ἤ τόν Μονοθελητισμόν ἤ τήν Εἰκονομαχίαν, ἀλλ’ οἰ Ὀρθόδοξοι ἐπέλεγον τήν «ἁγίαν παρανομίαν». β)  Έάν ἐκατοντάδες χιλιάδων ἤ μᾶλλον ἑκατομμύριά τινα Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ἀρνηθοῦν νά παραλάβουν τά διαβολοδελτία, εἶναι μαθηματικῶς βέβαιον ὅτι ἡ Πολιτεία θά ὐποχωρήσῃ πάραυτα καί θά τροποποιήσῃ τόν Νόμον.  Τό ὀλιγώτερον, θά καταστήσῃ προαιρετικά και ὄχι ὑποχρεωτικά τά νέα δελτία ταυτότητος.  Εἰσαγγελεῖς καί Δικαστήρια καί Φυλακαί ὐπάρχουν διά πεντακοσίους ἤ χιλίους ἤ πέντε χιλιάδας ἤ δέκα χιλιάδας ἀνθρώπων.  Δι’ ἑκατοντάδας χιλιάδας ἤ μᾶλλον δι’ ἐκατομμύρια ἀνθρώπων δέν ὑπάρχουν οὔτε Εἰσαγγελεῖς, οὔτε Δικαστήρια, οὔτε Φυλακαί.  Τουλάχιστον εἰς τήν μικράν Ἑλλάδα!...γ) ἄν εἶναι ἀδύνατον νά σταλοῦν εἰς τά Δικαστήρια καί τάς Φυλακάς ἑκατοντάδες χιλιάδες ἤ μᾶλλλον ἑκατόμμύριά τινα ἀνθρώπων, ἐξ ἴσου ἀδύνατον εἶναι νά ἀποκλεισθῇ τόσον πλῆθος ἀνθρώπων ἀπό συναλλαγάς καί δικαιοπραξίας, ἐπειδή δέν εἶναι κάτοχοι διαβολοδελτίων.  Ἡ μόνη λύσις πού θά ἐπιβληθῇ ἐκ τῶν πραγμάτων, διότι θά δημιουργηθῇ ἐκρηκτικόν κοινωνικόν πρόβλημα πελωρίων διαστάσεων, θά εἶναι ἡ ὑπαναχώρησις τῆς Ἐξουσίας.  Ἀλλά καί ἄν αὐτό δέν συμβῇ, ὅπερ λίαν ἀπίθανον, τότε θά εἴπωμεν καί θά βιώσωμεν τό ἡμῖν «ἐχαρίσθη τό ὑπέρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τό εἰς αὐτόν πιστεύειν, ἀλλά καί τό ὑπέρ αὐτοῦ πάσχειν» (Φιλιπ. α΄29).  Ἡπίστις μας σύμβολόν της καί θεμέλιόν της ἔχει τόν Σταυρόν!...

             Τέλος λόγου :  Ἐάν τά διαδιδόμενα εἶναι ἀληθῆ καί τά νέα δελτία ταυτότητος θά φέρουν, ἐμφανῶς ἤ ἀφανῶς, εἴτε τήν μορφήν τοῦ Βεελζεβούλ εἴτε τόν ἀριθμόν 666 εἴτε ὅ, τιδήποτε ἄλλο ἀντιχριστιανικόν σύμβολον, ἤ ἀκόμη καί ἄν θά ἔχουν μόνον τόν Ε.Κ.Α.Μ., ἄνευ προηγουμένης νομοθετικῆς διασφαλίσεως τῶν δημοκρατικῶν δικαιωμάτων καί ἐλευθεριῶν τοῦ πολίτου, θά εἴπωμεν ΟΧΙ καί πάλιν ΟΧΙ καί μυριάκις ΟΧΙ εἰς τά νέα αὐτά δελτία, ὁ, τιδήποτε καί ἄν πρόκειται νά ἀντιμετωπίσωμεν... «Ἀκουέτω ταῦτα καί Βασιλεύς (= Κυβέρνησις)!».

                                                                Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης

                                                      ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ Ι. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

                                                                        Ἀρχιμανδρίτης

Πηγή: μᾶς ἐστάλησαν μέ μέηλ ἀπό τόν συντάκτη τῆς Ἐπιστολῆς