Πατερικό ἀνθολόγιο παρηγοριᾶς γιά ἄλυπον βίον. (Ἕνας συμβουλευτικός ὁδηγός στίς δοκιμασίες μας) (α΄μέρος)

Πατερικό ἀνθολόγιο παρηγοριᾶς

γιά ἄλυπον βίον.

(Ἕνας συμβουλευτικός ὁδηγός στίς δοκιμασίες μας)

(α΄μέρος)

Γεροντικό:

Παραχώρησε κάποτε ὁ Θεός νά δοκιμαστῆ σκληρά ἕνας ἀδελφός στήν σκήτη, γιά νά ὠφεληθῦν οἰ ἄλλοι ἀπό τήν ὑπομονή του. Χωρίς δική του ὑπαιτιότητα, τόν περιφρόνησαν ὅλοι οἰ ἄλλοι ἀδελφοί, τόν ἀπόφευγαν. Δέν ἤθελαν οὔτε νά τόν χαιρετήσουν. Ἄν ζητοῦσε καμμιά φορά ψωμί ἤ τίποτε ἄλλο ἀπολύτως ἀναγκαῖο, δέν βρισκόταν κανείς νά τοῦ δώση. Τήν Κυριακή δέν τόν φώναζαν ποτέ νά φάγη μέ τούς ἄλλους ἀδελφούς στήν ἀγάπη. Μιά φορά γύρισε κατάκοπος στό κελλί του ἀπό τό θέρος καί δέν βρῆκε οὔτε ἔνα ξερομόμματο νά ξεγελάση τήν πείνα του. Οὔτε λίγο νερό νά δροσίση τά φλογισμένα χείλη του. Κανένας ἀπό τούς γείτονές του δέν τόν λυπήθηκε νά τόν ἀνακουφίση. Μ' ὅλα αὐτά ὅμως δέ μικροψύχησε, οὔτε ἀγανάκτησε ἐναντίον τῶν ἄλλων, οὔτε τούς κατηγόρησε γιά μισαδελφία. Ὑπόφερε μέ γενναιότητα τή δοκιμασία του. λέγοντας στόν ἑαυτό του πώς γιά τίς ἁμαρτίες του ἦταν ἄξιος γιά χειρότερα.

Βλέποντας ὁ Θεός τήν ὑπομονή του, τόν ἀπάλλαξε εὐθύς ἀπ' αὐτόν τόν πειρασμό. Τό ἴδιο βράδυ χτύπησε τήν πόρτα τοῦ κελλιοῦ του ἕνας ξένος., περαστικός ἀπο τήν σκήτη, καί τοῦ ἄφησε ἕνα φορτίο ἀπό ψωμιά και ἄλλα φαγώσιμα πού εἶχε στήν καμήλα του. Προτοῦ προφτάση ὁ ἀδελφός νά τόν εὐχαριστήση ἐκεῖνος ἐξαφανίστηκε. Ὁ Μοναχός τότε ἄρχισε νά κλαίη καί νά λέη στήν προσευχή του:

-Κύριέ μου, δέν ἤμουν ἄξιος νά θλίβωμαι λίγο γιά τήν ἀγάπη σου, γι' αὐτό μοῦ πῆρες τή δοκιμασία;

Καί πράγματι τοῦ τήν πῆρε, γιατί ἀπό τήν ἄλλη μέρα κιόλας ἔπαψαν νά τοῦ φέρονται μέ σκληρότητα οἱ ἀδελφοί.

Ὁ ἄλυπος βίος καί ἡ πλάνη τῆς ἐκζητήσεώς του

(Παράρτημα Πατερικῶν Κειμένων)

Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου

Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου