Η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης έχει μεταμορφώσει τη ζωή μας και έχει φέρει σημαντικές εξελίξεις σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης. Ωστόσο, η ευκολία με την οποία μπορεί να παραχθεί περιεχόμενο με μια απλή εισαγωγή μιας εντολής εγείρει ανησυχίες σχετικά με το πώς τα αναπαραγωγικά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT, μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητά μας για κριτική και ανεξάρτητη σκέψη.
Μια νέα μελέτη του Δρος Γιώργου Π. Γεωργίου, Επίκουρου Καθηγητή Γλωσσολογίας και Διευθυντή του Φωνητικού Εργαστηρίου στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (https://www.georgiougeorg.com/), εξετάζει πώς τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, και, συγκεκριμένα, το ChatGPT, επηρεάζουν τη γνωστική εμπλοκή των φοιτητών/ριών κατά τη διάρκεια της συγγραφής ακαδημαϊκών εργασιών. Στη βιβλιογραφία έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί για τη «γνωστική εμπλοκή», οι οποίοι συλλογικά περιγράφουν τον όρο ως τη νοητική επένδυση και τη στρατηγική σκέψη που εφαρμόζουν οι μανθάνοντες/ουσες κατά τη μάθηση. Περιλαμβάνει το κίνητρο, την αυτορρύθμιση, τη θέσπιση στόχων και τον κόπο που απαιτείται για επεξεργασία μιας εργασίας.
