Στοχασμοί περί ἀνδρείας
(καί περί θρασύτητος καί δειλίας)
Μοναχός Μάρκελλος Καρακαλληνός
"τοῖς δὲ δειλοῖς
καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις
καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις
καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι
τὸ μέρος αὐτῶν ἐν
τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος".
(Ἀποκ. 21:8)
Ἡ ἀνδρεία βοηθεῖ τόν ἄνθρωπο νά ὐπομένη τούς πειρασμούς καί τάς δοκιμασίας, προκειμένου νά ἐπιτύχῃ πᾶν ἔργον ἀγαθόν. Ἡ θρασύτης καί ἡ δειλία εἶναι δύο πάθη τά ὁποῖα χαρακτηρίζονται ἐκ τῆς ἀδυναμίας. Ὁ ἀνδρεῖος ὅμως πιστεύει καί ἐλπίζει εἰς τόν Κύριον καί διά τῆς βοηθείας αὐτοῦ ἀνταπεξέρχεται εἰς τούς διαφόρους πειρασμούς.
Κατά τόν Ἀριστοτέλην, ὁ ὑπομένων καί φοβούμενος ἐκεῖνα τά ὁποῖα πρέπει καί πρός χάριν ἐκείνου πού πρέπει καί κατά τόν πρέποντα τρόπον καί χρόνον, ἐπίσης καί ὁ ἔχων θάρρος ὑπό ὁμοίας συνθήκας, αὐτός εἶναι ὁ ἀνδρεῖος.
