π. Δημητρίου
Μπόκου
Διακόπτεται με την Κυριακή προ της Υψώσεως η κανονική ροή των Κυριακών του Ματθαίου που ξεκινούν
από την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Το σχετικό ανάγνωσμα από το Ευαγγέλιο του
Ιωάννου προανακρούει την ύψωση του Υιού του Ανθρώπου, δηλαδή τον σταυρικό του θάνατο,
όπως είχε προαναγγείλει ο Μωυσής υψώνοντας τον χάλκινο όφι στην έρημο. Και όλο
αυτό έχει την πηγή του στην άπειρη αγάπη του Θεού, που δεν διστάζει να θυσιάσει
«τον Υιόν αυτού τον μονογενή, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’
έχη ζωήν αιώνιον».
Η αγάπη του Θεού για μας ξεπερνάει τα ανθρώπινα όρια.
Είναι ασύλληπτο το μέγεθός της, δεν μπορεί να υποταχθεί στην αντιληπτική μας
δυνατότητα.
Μόνο δύο πράγματα δεν έχουν ποτέ το τέλος τους:
Το γαλάζιο του ουρανού και του Δημιουργού το έλεος,
γράφει η ρωσίδα ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα. Ένας Θεός που επιλέγει
να γίνει άνθρωπος, που υποφέρει, που αδειάζει τον εαυτό του από το μεγαλείο του
για να γίνει πλήρως προσιτός σ’ εμάς, είναι κάτι που καμμιά θρησκεία, καμμιά
φιλοσοφία δεν τόλμησε ποτέ να επινοήσει και να παρουσιάσει.