Γράφει:
Μποροῦμε νά ἐλέγχουμε τά κακῶς κείμενα στά ζητήματα πίστεως; Εἶναι τό ἴδιο ὁ ἔλεγχος μέ τήν κατάκριση;
Ἄς ἀρχίσουμε ἀπό τό δεύτερο ἐρώτημα.
Ὄχι! Δέν εἶναι τό ἴδιο ὁ ἔλεγχος μέ τήν κατάκριση!
Ἄς διαχωρίσουμε τόν ἔλεγχο ἀπό τήν κατάκριση.
Ἡ κατάκριση ἔχει κακία καί εἶναι ἁμάρτημα ἐφάμιλλο τῆς ἀνθρωποκτονίας. Ἐμπεριέχει πάθη ὅπως ὑπερηφάνεια, μίσος, ζήλεια, ἐγωισμό, φθόνο, ἀδικία, ἰδιοτέλεια, φιλαυτία κ.ἄ..
Ὁ κατακρίνων σκοτώνει τόν συνάνθρωπο μέ τά λόγια του, μέ τά δηλητηριώδη συναισθήματα τῆς καρδιᾶς του καί μέ τούς τοξικούς λογισμούς του.
Ἐπιπλέον, γίνεται ὁ ἴδιος θεός ἀντί Θεοῦ καί βγάζει τήν καταδικαστική κρίση κι ἀπόφαση ἐναντίον τοῦ συνανθρώπου του, χωρίς ὁ τελευταῖος νά ἔχει τελειώσει τήν βιοτή του, νά ἔχει ὁλοκληρώσει τήν μετάνοιά του καί νά ἀποδόσει λόγο στόν Κύριο του καί μοναδικό Κριτή του στήν κατάλληλη ὥρα τῆς Μελλούσης Κρίσεως πού ἀκόμη δέν σήμανε γιά κανέναν.
Ὁ ἔλεγχος ἀπό τήν ἄλλη πλευρά κρύβει ἐνδιαφέρον, πόνο καί ἀγάπη. Πρωτίστως γιά τόν Θεό καί τά τοῦ Θεοῦ, δηλαδή γιά τήν φύλαξη τῶν ἐντολῶν Του, τοῦ λόγου Του καί τῶν ὀρθῶν δογμάτων καί ἀκολούθως γιά τόν συνάνθρωπο καί τήν σωτηρία του καί αὐτοῦ πού ἐξωκείλει καί τά καταστρατηγεῖ καί αὐτοῦ πού κινδυνεύει νά παρασυρθεῖ ἀπό αὐτόν πού ἐξώκειλε!
Ὁ ἔλεγχος γιά τά δημόσια λεχθέντα καί πραχθέντα πού μάλιστα σκανδαλίζουν πολλούς ἀνθρώπους μαζικά καί ὑπάρχει κίνδυνος νά στείλουν πολλούς στήν ζημία, ἀκόμη καί στήν ὁριστική ἀπώλεια, μπορεῖ νά γίνεται δημόσια, κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο (καί ὄχι μόνο).