Ἀκολουθεῖ βίντεο:
Ἀκολουθεῖ βίντεο:
π. Δημητρίου Μπόκου
Ο Χριστός εξέπνευσε πάνω στον Σταυρό. Το άψυχο σώμα του, κρεμασμένο και εγκαταλελειμμένο, κινδύνευε να πεταχτεί με τα σώματα των ληστών, να γίνει βορά ορνέων, να βεβηλωθεί, να χωθεί πρόχειρα σε κάποιο λάκκο. Η Παρασκευή έσβηνε, η μεγάλη μέρα του εβραϊκού Πάσχα, το Σάββατο, άρχιζε. Ό,τι ήταν να γίνει, έπρεπε να γίνει άμεσα. Ήρθαν τότε ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, άρχοντες των Ιουδαίων, και με την άδεια του Πιλάτου ενταφίασαν, βιαστικά μεν, αλλά με όλους τους τύπους και τα τελετουργικά των Εβραίων, το σώμα του Ιησού. Οι Μυροφόρες, πανταχού παρούσες, παρακολούθησαν και βοήθησαν στην ταφή. Κατόπιν αγόρασαν και αυτές αρώματα και ήλθαν με το χάραμα της Κυριακής να αλείψουν τον Ιησού. Ο άγγελος όμως τους ανήγγειλε ότι ο Κύριος «ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε» (Κυριακή των Μυροφόρων).