ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ (ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ 4)
Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐκ τοῦ βιβλίου
(Ἡγουμένου Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου
Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Σοχοῦ Θεσσαλονίκης)
"Τοῦ ἰδίου (Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου) (11ο)
Διαβάστε ὅλα τά ἀποσπάσματα ἐδῶ:
"Ἡ ἀναγκαιότης τῶν δακρύων" (1ο)
"Τό δεύτερο βάπτισμα¨ (2ο)
"Προσευχή καί δάκρυα" (3ο)
"Δάκρυα μετανοίας" (4ο)
"Ἡ ἐγκυμοσύνη καί ὁ τοκετός τῆς ψυχῆς" (5ο)
"Ἄκαρπα καί ἁμαρτωλά δάκρυα" (6ο)
"Πολυτίμητο μύρο" (7ο)
"Δάκρυα καί κατάνυξις" (8ο)
"Δάκρυα χαροποιά" (9ο)
"Τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου" (10ο)
"Τοῦ ἰδίου (Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου) (11ο) "Τό δεύτερο βάπτισμα¨ (2ο)
"Προσευχή καί δάκρυα" (3ο)
"Δάκρυα μετανοίας" (4ο)
"Ἡ ἐγκυμοσύνη καί ὁ τοκετός τῆς ψυχῆς" (5ο)
"Ἄκαρπα καί ἁμαρτωλά δάκρυα" (6ο)
"Πολυτίμητο μύρο" (7ο)
"Δάκρυα καί κατάνυξις" (8ο)
"Δάκρυα χαροποιά" (9ο)
"Τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου" (10ο)
Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἐπισκέπτεται τίς καρδιές μας. Ἄν βρῆ ἀνάπαυσι θά ἔλθη νά κατοικήση παντοτινά μέσα στήν ψυχή. Ἄν δέν βρῆ καθαρή καρδιά, φεύγει. Πάλι ὅμως οἱ οἰκτιρμοί Τήν ἀναγκάζουν νά ἔλθη νά ἐπισκεφθῆ ἐμᾶς τούς ἁμαρτωλούς. Ἐπειδή ὄλοι εἴμεθα εὐμετάβλητοι κατά ατήν διάθεσι, ὄχι ὄμως καί κατά τήν φύσι. Πάντοτε βρισκόμεθα ἀμελεῖς καί χαῦνοι, φθονεροί καί πονηροί. Σκεπτόμεθα συνεχῶς γιά ἄλλους. Ἐνθυμούμεθα ἐνθυμήσεις πονηρές. Εὑρισκόμεθα πάντοτε σέ κακούς λογισμούς., σάν μέσα σέ βόρβορο. Καί ὅταν ἔλθη ἡ Χάρις γιά νά μᾶς ἐπισκεθφῆ, εὑρίσκει τήν δυσωδία τῶν κακῶν λογισμῶν μέσα στίς καρδιές μας. Ἀμέσως ἀναχωρεῖ, ἐπειδή δέν εὑρῆκε εἴσοδο νά ἔλθη νά κατοικήση σέ μᾶς ὅπως θέλει. Πλήν ὅμως κεντᾶ (παροτρύνει) τήν καρδιά μέ φωτεινό γλυκασμό, γιά νά ἔλθη σέ αἴσθησι. Γιατί μᾶς ἐπεσκέφθη καί δέν εὑρῆκε εἴσοδο, ὥστε μέ τόν /διιο τρόπο νά γλυκαθῆ ὁ ἄνθρπωος διά μέσου τοῦ φωτισμοῦ καί νά Τήν ζητήση.