Ἅς καθαγιάσουμε ὄλα τά μέλη
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος
Κάθε μέλος τοῦ σώματός μας ἄς καθαρίσουμε ἀδέλφια καί κάθε αἴσθηση ἄς ἐξαγνίσουμε. Τίποτε νά μήν εἶναι ἀτελές, σέ μᾶς οὔτε ἀπό τήν πρώτη φύση τίποτα νά ἀφήσουμε ἀφώτιστο (χωρίς τήν ἐπίδραση τοῦ Βαπτίσματος).
Ἄς φωτιστοῦμε στά μάτια, γιά νά βλέπουμε σωστά καί νά μή φέρνουμε μπροστά μας πονηρές παραστάσεις ἀπό θέα φιλήδονη καί περίεργη. Γιατί ἄν καί δέν ὑποταχτή,καμε στό πάθος, ὅμως μολυνθήκαμε στήν ψυχή. Εἴτε δοκάρι ἔχουμε, εἴτε ξύλο μικρό νά τά καθαρίζουμε γιά νά μποροῦμε νά δοῦμε καί τ' ἄλλα. Ἄς φωτιστοῦμε στήν ἀκοή καί στή γλώσσα, γιά ν' ἀκούσουμε τί θά πεῖ Κύριος ὁ Θεός καί γιά νά καταλάβουμε τό πρωϊνό ἔλεος καί νά ἔχουμε στίς ἀκοές μας ἀγαλλίαση καί εὐφροσύνη, πού μεταδίδεται μέ θείους ἤχους· γιά νά μή γίνουμε κοφτερό μαχαίρ, οὔτε ξυράφι ἀκονισμένο, οὔτε κάτω ἀπό τή γλώσσα μας νά ἔχουμε τόν κόπο καί τόν μόχθο, ἀλλά νά λέμε γιά τό μυστήριο τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ, σεβόμενοι τίς πύρινες γλῶσσες. Ἄς θεραπεύσουμε τήν ἄσφρησή μας, γιά νά μή γίνουμε θηλυπρεπεῖς, οὔτε ἀντί γιά εὐχάριστη ὀσμή νά γινόμαστε σκόνη. Ἀλλ' ἄς μυρίζουμε πνευματικά τό μύρο, πού χύθηκε γιά μᾶς καί τόσο νά μεταμορφωθοῦμε ἀπ' αὐτό, ὥστε κι ἐμεῖς νά σκορπᾶμε εὐωδιαστή ὀσμή.
