ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΠΕΡΙ ΑΝΑΞΙΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

 

ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΠΕΡΙ ΑΝΑΞΙΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ,

 ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

Ερώτησις: Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι οι εξουσίες του κόσμου έχουν ταχθή από τον Θεό[2]. Πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κάθε άρχοντας ή βασιλεύς ή επίσκοπος προχειρίζεται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό;

Απόκρισις: Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας»[3].

Είναι λοιπόν φανερό ότι οι μεν άρχοντες και οι βασιλείς πού είναι άξιοι αυτής της τιμής προχειρίζονται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό. Οι άλλοι πάλι πού είναι ανάξιοι προχειρίζονται κατά παραχώρησιν ή και βούλησιν του Θεού σε ανάξιο λαό εξ αιτίας αυτής ακριβώς της αναξιότητός των. Και άκουσε σχετικά μερικές διηγήσεις.

Ἡ νοερά ἐνέργεια Πρωτοπρ. Ἰωάννης Ρωμανίδης ἀπό τό βιβλίο "Πατερική Θεολογία"

Ἡ νοερά ἐνέργεια

Πρωτοπρ. Ἰωάννης Ρωμανίδης

ἀπό τό βιβλίο "Πατερική Θεολογία"

Ὁ Θεός ἔδωσε στόν ἄνθρωπο νοερά ἐνέργεια, ἡ ὁποία εἶναι ἕνα φυσιολογικό συστατικό τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καί ἡ ὁποία δυστυχῶς στόν συνήθη ἄνθρωπο δέν λειτουργεῖ καθόλου ἤ λειτουργεῖ ὑποτυπωδῶς. Γιά νά ἐπαναλειτρουργήση αὐτή ἡ νοερά ἐνέργεια, χρειάζεται νά προηγηθῆ ἡ θεραπεία τῆς ἀνθρωπίνης προσωπικότητος.Αὐτές τώρα οἱ παράμετροι, δηλαδή ἡ ἀνάγκη θεραπείας καί ἡ μέθοδος θεραπείας τῆς ἀνθρωπίνης προσωπικότητος, συνιστοῦν τήν οὐσία τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως. Ἀλλά δέν εἶναι μόνο ἡ νοερά ἐνέργεια τῶν Ὀρθοδόξων πού πρέπει νά θεραπευθῆ. Ἡ νοερά ἐνέργεια δέν εἶναι Ὀρθόδοξη. Δηλαδή δέν εἶναι μόνο τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν αὐτή ἡ ἀνάγκη, ἀλλά ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Νοῦν ἔχει ὅλος ὁ κόμσος κάι ὁ νοῦς αὐτός πρέπει νά θεραπευθῆ. 

Αἴτησις πρός τήν Παναγίαν

  

Αἴτησις πρός τήν Παναγίαν

 Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης

Ἄνοιξον τούς ὀφθαλμούς μου, Δέσποινα, τούς ψυχικούς, ἵνα βλέψω καί κατίδω τούς ἐχθρούς τούς νοητούς.

Βάθος τῶν ἀνομιῶν μου καί πταισμάτων τάς σειράς, πράξεις δέ μου τάς ἀτόπους, πράξεις μου τάς ρυπαράς.

Γύμνωσιν, ἧνπερ ὐπέστην, γύμνωσιν τήν τῆς ψυχῆς, καί φροντίσω ἐνδυθῆναι μέσῳ θείας προσευχῆς.

Δός μοι μετανοίας τρίβον, ἄγουσαν εἰς οὐρανούς καί Φωτός τοῦ Θείου Λάμψιν, πού καθαίρεται ὁ νοῦς.

Ἡ ψυχρότητα στήν προσευχή καί τά αἴτιά της. "ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ" Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Ἡ ψυχρότητα στήν προσευχή καί τά αἴτιά της.

"ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ"

Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Ἡ ψυχρότητα στήν προσευχή ὀφείλεται:

•  εἴτε σέ ψυχική κόπωση, 
• εἴτε σέ πνευματικό κορεσμό, 
• εἴτε σέ σωματικές ἀπολαύσεις καί ἀναπαύσεις, 
• εἴτε σέ πάθη, πού κυριεύουν τήν ψυχή, προπαντός στήν ἔπαρση. 

Ὅλα αὐτά εἶναι ἐνάντια στήν πνευματική ζωή, μέσα στήν ὁποία κεντρική θέση κατέχει ἠ προσευχή. 

Νά ἔχουμε θεῖο ἔρωτα καί ὄχι ἔρωτα τῆς φιλοχρηματίας (τό μήνυμα τῆς ἡμέρας)

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Νά ἔχουμε θεῖο ἔρωτα καί ὄχι ἔρωτα τῆς φιλοχρηματίας

Ἅγιος Ἰσίδωρος Πηλουσιώτης

Ὁ φοβερός καί τρομερός ἔρωτας τῆς φιλοχρηματίας,

πού δέν γνωρίζει χορτασμό,

ὁδηγεῖ τήν κυριευμένη ἀπό αὐτόν ψυχή

στό χειρότερο ἀπό τά κακά.

 

 "κλῖνον τήν καρδίαν μου

εἰς τά μαρτύριά Σου

καί μή εἰς πλεονοξίαν"

(Ψαλμ. 118,36)

 

"διά τοῦτο ἠγάπησα 

τάς ἐντολάς Σου

ὑπέρ χρυσίον καί τοπάζιον"

(Ψαλμ. 118,127)

"Περί των τριών τρόπων της προσευχής" Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος

"Περί των τριών τρόπων της προσευχής" 

Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος

 

(Ο Λόγος αυτός θεωρείται ότι δεν είναι του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου. Βλ. Φιλοκαλία, τόμος Δ', σελ. 12, εισαγωγικά σχόλια. Εδώ παρατίθεται σε νέα μετάφραση απ' ευθείας από το πρωτότυπο κείμενο, το οποίο εκδόθηκε το 1927 από τον I. Hausherr στο Orientalia Christiana 36, σελ. 150-172)

Τρεις είναι οι τρόποι της προσοχής και της προσευχής, με τους οποίους η ψυχή ή υψώνεται ή γκρεμίζεται• υψώνεται όταν τους μεταχειρίζεται σε κατάλληλο καιρό, γκρεμίζεται όταν τους κατέχει παράκαιρα και ανόητα. Η νήψη λοιπόν και η προσευχή είναι δεμένες όπως η ψυχή με το σώμα και η μία χωρίς την άλλη δεν μπορεί να σταθεί. Αυτά τα δύο συνδέονται μεταξύ τους με δύο τρόπους. Πρώτα η νήψη αντιστέκεται στην αμαρτία, σαν εμπροσθοφυλακή, και κατόπιν ακολουθεί η προσευχή, η οποία θανατώνει παρευθύς και αφανίζει όλους εκείνους τους αισχρούς λογισμούς που εξουδετέρωσε πρωτύτερα η προσοχή• γιατί αυτή μόνη της δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.

Αυτή η δυάδα, δηλαδή η προσοχή και η προσευχή, είναι η πύλη της ζωής και του θανάτου, κι όταν με τη νήψη φυλάγομε καθαρή την προσευχή, βελτιωνόμαστε, ενώ όταν δεν προσέχομε και τη μολύνομε και τη διαφθείρομε, αυξανόμαστε στην κακία. Επειδή λοιπόν, όπως είπαμε, οι τρόποι της προσοχής και προσευχής είναι τρεις, πρέπει να πούμε και τα ιδιώματα του κάθε τρόπου ώστε, όποιος θέλει να βρει τη ζωή και να εργαστεί, να βεβαιωθεί από αυτές τις τρεις ξεχωριστές καταστάσεις και να διαλέξει το καλύτερο, και όχι από άγνοια να κρατήσει το χειρότερο και να διωχθεί έτσι από το καλύτερο.