Ἀνθολόγιο συμβουλῶν καί προφητεία: Ἔρχονται δύσκολοι καιροί....

Ἀνθολόγιο συμβουλῶν καί προφητεία:

Ἔρχονται δύσκολοι καιροί....

Γέροντος Παϊσίου Ὀλάρου (+1990)

 

 

Ὅ,τι κάνετε, νά τό κάνετε μέ ἀγάπη γιά νά ἔχετε πολύ μισθό, διότι ἡ ἀγάπη εἶναι τό στέμμα ὅλων τῶν ἀρετῶν. Ἐάν δέν ζοῦμε μέ εἰρήνη ἀναμεταξύ μας καί δέν συγχωροῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, δέν δέχεται τίποτε ἀπό ἐμᾶς καί ὁ Θεός. Ὁ Κύριος ζητεῖ τήν καθρή καρδιά μας καί ὄχι τά ἐξωτερικά μας...

Μεγάλη βοήθεια στήν σωτηρίας μας εἶναι οἱ ταπεινοί λογισμοί καί ἡ ταπείνωση πού μᾶς καθαρίζει ἀπό τήν ἁμαρτία. Κατόπιν εἶναι ἡ χριστιανική ἀγάπη, πού εἶναι τό βασικό γνώρισμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ. 

Νά ἔχουμε τόν φόβον τοῦ Θεοῦ καί κάθε ἡμέρα νά βάζουμε καινούργια ἀρχή μετανοίας! Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀρχή τῆς σοφίας, ἐνῶ ὁ φόβος τοῦ θανάτου καί τῆς Κρίσεως μὰς φυλάγει ἀπό τήν ἁμαρτία καί μᾶς προτρέπει σέ μετάνοια σ' αὐτή τήν ζωή, διότι στήν ἄλλη δέν ὑπάρχει. Ὁ θάνατος εἶναι τό καπάκι γιά ὅλα! Ὅταν σκέπτεσαι τόν θάνατο, ἔχεις καί καλό τέλος...

Ὑπάρχει τύχη; (ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ

Ὑπάρχει τύχη;

 

Περί πολυλογίας Στάρετς Ζωσιμᾶς

Περί πολυλογίας

Στάρετς Ζωσιμᾶς

Κάποια ἀδελφή ἔλεγε κάποτε θλιμμένη στόν Στάρετς Ζωσιμᾶ:

-Τί νά κάνω, γέροντα, πού νικιέμαι ἀπό τή γλώσσα μου καί φλυαρῶ καί ματαιολογῶ; Στεναχωριέμαι πολύ γι’ αὐτό καί παίρνω κάθε τόσο ἀπόφαση νά διορθωθῶ, ἀλλά πάλι πέφτω.

-Νά θυμᾶσαι ὅτι ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, για κάθε περιττό μας λόγο θά μᾶς ζητηθεῖ  εὐθύνη τήν Ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Κατάφυγε στή βοήθειά Του. Καί ὅποτε ἁμαρτάνεις νά μετανοεῖς. Χίλιες φορές ἔπεσες; Χίλιες νά μετανοήσεις.

 

Ἡ εὐτυχία βρίσκεται στήν λιτή ζωή ( τή μήνυμα τῆς ἡμέρας )

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ἡ εὐτυχία βρίσκεται στήν λιτή ζωή

(Μέγας Ἀντώνιος)

 

Ὅσο πιό λιτή ζωή κάνει κανένας, τόσο καί πιό εὐτυχισμένος εἶναι, γιατί δέν φροντίζει γιά πολλά, π.χ. δούλους, γεωργούς, κτήση ζώων. 

Ἐπειδή κολλοῦμε σ’ αὐτά καί πέφτουμε στίς δυσκολίες πού συμβαίνουν ἐξαιτίας τους, κατηγοροῦμε τόν Θεό. 

Καί ἀπ’ τήν αὐτοπροαίρετή μας ἐπιθυμία ποτίζεται καί θεριεύει ὁ θάνατος καί μένουμε στό σκοτάδι τῶν ἁμαρτιῶν τῆς ζωῆς, ἐπειδή εἴμαστε πλανεμένοι μήν ἀναγνωρίζοντας τόν ἑαυτό μας.

Προσευχή γιά «τέλος ἀγαθόν» Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

 Προσευχή γιά «τέλος ἀγαθόν»
Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

 

Σύ παρέχεις τά ἀγαθά, Σωτήρ,

ἐγώ Σοί ἀνταποδίδω τά πονηρά· 

μακροθύμησον ἐπ’ ἐμοί τῷ διεστραμμένῳ·

 δέν ζητῶ συγχώρησιν μόνον περί λόγων ἀργῶν,

ἀλλά ζητῶ παρά τῆς ἀγαθότητός Σου

 ἄφεσιν καί τῶν ἀνοσίων πράξεών μου.

 

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ὁ Οἰκουμενισμός καί ὁ Οὐμανισμός

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ὁ Οἰκουμενισμός καί ὁ Οὐμανισμός

Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

 

 

 

«πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» Ψαλμ.95,5

Η Β΄ Σύνοδος του Βατικανού αποτελεί αναγέννησιν όλων των ευρωπαϊκών ουμανισμών, αναγέννησιν πτωμάτων. Διότι αφ΄ ότου ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι παρών εις τον γήϊνον κόσμον, ο κάθε ουμανισμός είναι πτώμα. Τα δε πράγματα έχουν ούτω, διότι η Σύνοδος ενέμεινεν επιμόνως εις το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα του ανθρώπου. Θεωρούμενοι από την σκοπιάν του αεί ζώντος Θεανθρώπου, του ιστορικού Κυρίου Ιησού, όλοι οι ουμανισμοί κατά το μάλλον ή ήττον ομοιάζουν με εγκληματικάς ουτοπίας, διότι εν ονόματι του ανθρώπου φονεύουν κατά διαφόρους τρόπους και εξοντώνουν τον άνθρωπον ως ψυχοφυσικήν οντότητα. Όλοι οι ουμανισμοί επιτελούν ένα αλογίστως τραγικόν έργον: διϋλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον.

Πῶς νά ἀντιμετωπίζουμε αὐτούς πού ἁμαρτάνουν; ( διδαχές ἀπό τήν Φιλοκαλία )

Διδαχές ἀπό τήν Φιλοκαλία

 

Πῶς νά ἀντιμετωπίζουμε αὐτούς πού ἁμαρτάνουν;

( Μικρή Φιλοκαλία, Κεφάλαιον:

Συμβουλές γιά τή συμπεριφορά τῶν ἀνθρώπων

καί τή ζωή τῆς καλωσύνης )

 

 Δέν πρέπει νά θυμώνουμε ἐναντίον αὐτῶν πού ἁμαρτάνουν,

ἔστω κι ἄν αὐτά πού κάνουν εἶναι ἐγκλήματα ἄξια τιμωρίας,

ἀλλά

ὀφείλουμε νά γυρίζουμε αὐτούς πού φταῖνε στόν σωστό δρόμο,

γιατί αὐτό ἀπαιτεῖ ἡ ἴδια ἡ δικαιοσύνη καί τό σωστό.

 

        

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ: εὐχαριστοῦμε τούς ὑβριστές μας

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ: 

«Εὐχαριστοῦμε τούς ὑβριστές μας διότι γίνονται ἀκουσίως αἴτιοι νά μᾶς ἐπιδαψιλεύεται πλουσιοτέρα ἡ εὐλογία καί ὁ ἁγιασμός παρά τοῦ δικαιοκρίτου Κυρίου» 

 

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ: «Εὐχαριστοῦμε τούς ὑβριστές μας διότι γίνονται ἀκουσίως αἴτιοι νά μᾶς ἐπιδαψιλεύεται πλουσιοτέρα ἡ εὐλογία καί ὁ ἁγιασμός παρά τοῦ δικαιοκρίτου Κυρίου»

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 2ᾳ Δεκεμβρίου 2013

Ἀπαντῶντας στίς πολλαπλές ὕβρεις καί στίς φασίζουσες προσωπικές καί ἐμπαθεῖς ἐπιθέσεις μερίδος τῶν ΜΜΕ καί εἰδικότερα τοῦ ἐκπροσώπου ἐπικοινωνίας τοῦ ΠΑΣΟΚ κ. Δημητρίου Καρύδη, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀπεκάλεσε δημοσίᾳ «Μουτζαχεντίν καί Ταλιμπάν», παρ’ ὅτι ὡς Πειραιώτης γνωρίζει καλῶς ὅτι στόν Πειραιᾶ λειτουργοῦν ἀπρόσκοπτα 15 Μασονικές Στοές, 40 ἄτυπα Μουσουλμανικά τεμένη, 2 Ρωμαιοκαθολικά Σχολεῖα, 2 Ρωμαιοκαθολικές Μονές, αἴθουσες τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, τῶν Πεντηκοστιανῶν καί τῶν Προτεσταντῶν Εὐαγγελικῶν καθώς καί ὅτι οἱ 4.000 μερίδες φαγητό ἡμερησίως πού διανέμονται ἀπό τά συσσίτια τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, διανέμονται ἀδιακρίτως σέ κάθε συνάνθρωπο εὑρισκόμενο σέ ἀνάγκη χωρίς νά ἐξετάζεται ἡ θρησκεῖα του, ἡ γλώσσα του, ἡ φυλετική του καταγωγή ἤ ὁποιοδήποτε ἄλλο κριτίριο καί στήν Νομαρχιακή Ἐπιτροπή τοῦ ΠΑΣΟΚ Α΄ Πειραιῶς πού ζήτησε τήν ἀποδοκιμασία τῶν δηλώσεών μας τῶν σχετικῶν μέ τήν ἐπέκταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης στά λεγόμενα «ὁμόφυλα ζεύγη» καθώς καί στόν «παντογνώστη» καί γενικό «κήνσορα» τοῦ δημοσίου βίου κ. Ἰ. Πρετεντέρη, ὁ ὁποῖος στήν Ἐφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» τῆς 29/11/2013 ἀναφερόμενος στό πρόσωπό μας «διαπιστώνει» ὅτι ὑπεύθυνοι γιά τίς δηλώσεις μας εἶναι «οἱ συνδικαλιστές πού κλείνουν τίς πόρτες τοῦ Δρομοκαϊτείου ὥστε νά κυκλοφορούμε ἐλεύθεροι»!!! σημειώνουμε ὅτι δυστυχῶς «τό θράσος τῆς ἀγνοίας» στήν Χώρα μας ἀποτελεῖ τό ἐφαλτήριο τοῦ δημοσίου λόγου.

Πότε περιμένουμε γιά νά μετανοήσουμε;

Πότε περιμένουμε γιά νά μετανοήσουμε;

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος

( Ἀσκητικά: Περί Κατανύξεως )

Ἡ ὥρα τοῦ θανάτου μέ φοβίζει τόν ἄθλιον·

διότι βλέπω τά ἔργα μου καί τρέμει ἡ ψυχή μου·

βλέπω τήν ἀμέλειά μου, καί φρίττουσι τά ὁστᾶ μου·

διότι ἡ ὥρα τοῦ χωρισμοῦ ἀπό τοῦ κόσμου τούτου

εἶναι πρό ὀφθαλμῶν μου,

καί τώρα ἐννοήσας αὐτήν ἐφοβήθην, σφόδρα.

Ἀντί νά χαρῶ, μᾶλλον ἐφοβήθην, διότι

δέν ἐποίησα ἔργα ἄξια πρός τήν χάριν τοῦ Κυρίου.

Εἶναι δέ φόβος μέγας ἐν καιρῷ τοῦ θανάτου εἰς πάντας ἁμαρτωλούς,

τούς ὁμοίους μου·

καί πάλιν εἶναι χαρά ἡ ὥρα τοῦ χωρισμοῦ

εἰς ἅπαντας τούς ἁγίους, καί εἰς πάντας τούς δικαίους,

καί εἰς πάντας τούς ἀσκητάς.