ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ:
Ποιά αἴτια προκαλοῦν
τή συντριβή τῆς καρδιᾶς;
Συνομιλία μέ τόν Ἀββᾶ Ἰσαάκ,
ἐκ τοῦ βιβλίου:
Συνομιλίες μέ τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου
Τόμος Α΄
Ποιός ἄνθρωπος, ὅσο μεγάλη κι ἄν εἶναι ἡ ἐμπειρία του, θά μποροῦσε νά περιγράψει τήν ποικιλία ἤ νά ἐξηγήσει τήν αἰτία καί τήν προέλευση τῆς συντριβῆς πού κατακλύζει τήν καρδιά του καί πού γεννᾶ μέσα της ὁρμητική ἐπιθυμία, ὠθώντας την σέ τόσο καθαρή καί φλογερή προσευχή;
Τώρα θά προσπαθήσω, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, καί ὅσο μοῦ εἶναι βέβαια δυνατόν, νά σᾶς ἀναφέρω κάτι ἀπό τίς δικές μου ἐμπειρίες.
Μοῦ συνέβηκε κάποια φορά, καθώς ἔψαλλα ἕνα στίχο ἀπό τούς Ψαλμούς, νά πέσω σ' αὐτή τή φλογερή προσευχή.
Κάποτε ἄλλοτε, ἡ μελωδική φωνή κάποιου ἀδελφοῦ, ἔγινε ἐπίσης ἀφορμή νά ἀφυπνισθεῖ ἡ ψυχή μου καί νά ριχθεῖ σ' αὐτή τή φωτιά τῆς καθαρῆς προσευχῆς.
Κάποια ἄλλη φορά παρατήρησα ὅτι μιά γλυκόηχη καί κατανυκτική ψαλμωδία προκάλεσε θερμό ζῆλο καί παρακίνησε σέ προσευχή, ὄχι μονάχα τή δική μου ψυχή, ἀλλά καί κάποιους που τυχαῖα παρευρίσκονταν στήν ἐκκλησία.
Παρόμοια, οἱ πνευματικές συνομιλίες καί οἱ παραινέσεις ἑνός μεγάλου Πατέρα, πολλές φορές, ἀνόρθωσαν τήν ψυχή μου πού ἦταν πεσμένη καί ἔκαναν νά ἀναβλύσει ἀπό τά βάθη της ἕνας χείμαρρος προσευχῆς.
Ὁ θάνατος ἑνός ἀδελφοῦ ἤ ἑνός ἀγαπημένου προσώπου στάθηκε ἐπίσης γιά μένα ἐξίσου δυνατή ἀφορμή, γιά νά κατακλυσθῶ ἀπό συναισθήματα τέλειας συντριβῆς.
Τέλος, ἡ ἀνάμνηση τῆς χλιαρότητάς μου καί τῶν σφαλμάτων μου, ἄναψε πολλές φορές στήν καρδιά μου μιά σωτήρια πνευματική θέρμη.
Δέν ὑπάρχει λοιπόν κανείς πού νά μή συνάντησε στή ζωή του μιά πληθώρα ἀπό παρόμοιες εὐκαιρίες, γιά νά βγεῖ ἀπό τόν λήθαργο, καί μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, νά ἀποτινάξει τήν πνευματική του νάρκη.
Ἐκδόσεις: "ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-δημοσίευση τό:
