 |
| Ὁ Ἅγιος Νικόλαος χαστουκίζει τόν αἱρετικό Ἄρειο! |
«O εν Ιεράρχαις μέγιστος ΝΙΚΟΛΑΟΣ ο Μύρων»
(και οι Άγιοι Νικόλαοι του όλου ενιαυτού)
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Γνωρίζουμε ότι κάθε Πέμπτη ημέρα της εβδομάδος (σ’ όλο το έτος), η Εκκλησία υμνολογικά – προσευχητικά γεραίρει τον Άγιο Νικόλαο, η μνήμη του οποίου τιμάται (κυρίως) στις 6 Δεκεμβρίου, όπως και στις 9, 10 και 20 Μαΐου.
Θαυμάσιες οι ακολουθίες του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου (10η Μαΐου), του ιερέως – ιεροκήρυκα Κερκύρας Βίκτωρος του Κλαπατζαρά (9η Μαΐου) και μια τρίτη (20 Μαΐου) ανωνύμου υμνογράφου, οι οποίες ψάλλονται στην ανακομιδή του αγίου λειψάνου από την Κέρκυρα (1719) και στην μετακομιδή του.
Σε σημείωση διάβασα, ότι πρόκειται (η 20η Μαΐου) για την εις το Bari της Ιταλίας μετακομιδή του λειψάνου.
Στο Εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας του π. Κων/νου Θ. Πλατανίτου (+) – πρωτοπρεσβυτέρου (Έκδοση Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος – 1974), στην Εισαγωγή αναγράφεται:
«Εν γενεαίς εδοξάσθησαν και εν ταις ημέραις αυτών καύχημα» (Σοφ. Σειράχ, 44 - 7). Στα περιεχόμενα καταγράφονται οι εξής εορτές αγίων Νικολάων: α) Σεπτ. 1, 23 β) Οκτ. 14,26,31 γ) Νοεμ. 12, 29 δ) Δεκ. 6,7,16,24 ε) Φεβρ. 3,4,14,26 στ) Μαρτ. 9 ζ) Απρ. 14,24 η) Μάιος 9,10,16,17,20 θ) Iουν. 11 ι) Αυγ. 23.
Στο εορτολόγιο (1947) του Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Ιεζεκιήλ (του από Βελανιδιάς) διαβάζουμε:
1) Αγ. Νικόλαος ο Μύρων (6 Δεκ.) 2) Νικόλαος οσιομάρτυρας εν Βουνένοις (9 Μαϊ) 3) Νικόλαος οσιομάρτυρας εκ Βρυούλων (11 Ιουλ.) 4) Νικόλαος νεομάρτυς εκ Μετσόβου (17 Μαΐου) 5) Νικόλαος Μεγαλομάρτυς, εκ Καρπενησίου (23 Σεπτ.) 6) Νικόλαος ο Καραμάνος, εν Σμύρνη (6 Δεκ) ή (14 Δεκ.) 7) Νικόλαος, εκ Κρήτης (1η Σεπτ.) 8) Νικόλαος Σεκιλιώτης, εν Ευβοία (23 Αυγ.) 9) Νικόλαος εκ Χίου (30 Οκτ.) 10) Νικόλαος ο εν Μαγνησία (24 Απριλ.) (1795) 11) Νικόλαος ο εξ Μαρμάρων Κων/λεως (12 Νοεμ.) 12) Νικόλαος Πατριάρχης Κων/λεως (16 Μαΐου) 13) Νικόλαος Πατριάρχης ο Γραμματικός (2 Δεκ.) 14) Νικόλαος Παντοπώλης (23 Σεπτ.) 15) Νικόλαος ομολογητής ο Στουδίτης (4 Φεβρ.) 16) Νικόλαος Αρχ/πος Θεσ/κης (29 Νοεμ.) 17) Νικόλαος μάρτυς (7 Δεκ.) 18) Νικόλαος ο από στρατιωτών (14 Δεκ.) ή (24 Δεκ.) 19) Νικόλαος εκ Μαγνησίας (14 Απρ.) 20) Νικόλαος, εκ των 40 Μαρτύρων (9 Μαρτ.) 21) Νικόλαος ο απλούς, ο Ρώσσος (14 Οκτ.) 22) Νικόλαος εκ Κρήτης (24 και 31 Οκτ.) 23) Όσιος Γεδεών (κατά κόσμον Νικόλαος) (30 Δεκ.) 24) Νικόλαος Αγγελής Μανουήλ Γεώργιος μαρτυρήσαντες εν Ρεθύμνη (28 Οκτ. – 1821).
Στο νέφος των αγίων Νικολάων δεσπόζει η μορφή, η ζωή και η δράση του Αγίου Νικολάου του εν Μύροις, πρότυπο και υπόδειγμα Επισκόπου στο σύγχρονο κόσμο ή, καλύτερα, στον αποπνευματισμένον κόσμο μας∙ αυτής της γιγαντιαίας επισκοπικής μορφής ξεχωρίζει η παραδοσιακή πίστη της, η πίστη των Πατέρων. Τα θαύματα, ο ζήλος και η ομολογία του Αγίου Νικολάου είναι μόνιμα χαραγμένα στη συλλογική μνήμη της Εκκλησίας, όπως καταγράφηκαν στο πεδίο των εκκλησιολογικών, πνευματικών και ηθικών αξιών της Εκκλησίας. Ομοίως, δε, και των αγίων Νικολάων έχει καταγραφεί η φλογερή ψυχή τους, η τολμηρή καρδία τους και οι ομολογιακές αντιστάσεις τους, ως παράγωγα της συνειδήσεώς τους.
Είναι αλήθεια, ότι εις περιόδους θρησκευτικής και ηθικής ύφεσης (κατάπτωσης), ο Χριστός εγείρει άνδρας πνευματοφόρους, ως άμεση και υπέρτατη επέμβασή Του – Δόξα τω Θεώ!
Αυτή η ακτινοβόλος παρουσία του Αγίου Νικολάου, ελέγχει τους σημερινούς επισκόπους για την επαίσχυντο υπογραφή τους στην «συνοδική» αναγνώριση του οικουμενισμού. Ουδείς εξ αυτών αντέστη, πυρπολούμενος από θείο πυρ, για να «ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕΙ» την παναίρεση του οικουμενισμού, για να διωχθεί, όπως ο Αγ. Νικόλαος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο.
Να θυμίσουμε, ότι ο Άγιος παρέμεινε στη φυλακή, για 10 χρόνια, με βασανιστήρια προς χάρη του Χριστού, αρνούμενος να θυσιάσει στα είδωλα (Διοκλητιανός και Μαξιμιανός, 303 – 305 μ. Χ.).
Ουδείς εξ αυτών, των σημερινών επισκόπων, κατέβαλε προσπάθεια για απαλλαγή εκ των δαιμονίων της Λατινικής αιρέσεως, της πανθρησκείας και της σωτηρίας (από πνιγμό) των πιστών από τις Μετα-Πατερικές πλημμύρες της εποχής μας, κατ’ αναλογίαν θαυμάτων του αγίου Νικολάου.
Τέλος, ουδείς εξ αυτών ύψωσε (φανερά) ομπρέλα σωτηρίας στην καταιγίδα των οικουμενιστικών αντιλήψεων – εκτροπών.
Στο πρόσωπο και στην διαγωγή του Αγ. Νικολάου, φανερώνεται η αληθινή ποιμαντική φροντίδα εις υπακοήν του Θεού. Ευχής έργο θα ήτο, η λεγόμενη «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών – Βόλου», στην Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος, έχουσα πολιούχον τον Άγιο Νικόλαο, να αφήσει την έρημο του οικουμενισμού και, ως ήχος λεπτής αύρας, μεγαλοφώνως, να δροσίσει ποιμαντικά τις ψυχές εις υπακοήν της Ορθοδοξίας∙ Πως; με καταδίκη των αιρέσεων, δια των θαυμάτων των Αγίων και δια του λόγου των Πατέρων για τη δύναμη της Ορθοδοξίας και το αληθές αυτής.
«Των Αποστόλων και Οσίων σύσκηνος αποδεικνύμενος, και θεϊκής αίγλης, πάντοτε πληρούμενος, τους την σεπτήν σου σήμερον, προσκυνούντας εικόνα, φωτός μετόχους ανάδειξον, ευχαίς σου Παμμάκαρ Νικόλαε» (Εκ του Παρακλητικού Κανόνος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου