ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Γέρων Ἐφραίμ ἐν Ἀριζόνᾳ πρώην Φιλοθεΐτου
5ο μέρος (Ὁ εὐαίσθητος καί ὁ ράθυμος)
"Ἄν δέν μετανοήσουμε δέν σωζόμεθα"
Διαβάστε τό:
2ο μέρος (Ἡ μετάνοια εἶναι τό δεύτερο Βάπτισμα) ,
3ο μέρος (Ἡ μετάνοια εἶναι χαροποιό πένθος) ,
7ο μέρος (Τό τσεκούρι τῆς μετανοίας κόβει τό δένδρο τοῦ πάθους) , 8ο μέρος (Μήν ντρέπεσια νά πεῖς τίς ἁμαρτίες σου)
Χωρίς μετάνοια δέν σωζόμεθα.
Συνεχίζει ὁ ἱερός Χρυσόστομος.
Ὅταν μέ δάκρυα μετανοοῦμε, νά εἶσθε βέβαιοι ὅτι τό σφουγγάρι τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ σβήνει ὅλα τά ἁμαρτήματα. "Τό αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπό πάσης ἁμαρτίας" (Α΄ Ἰωάν. 1, 7). Καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σβήνει ὅλα τά ἁμαρτήματα, ὥστε οὔτε ἴχνος δέν ἀφήνει.
Ἄν ἔχης ἕνα τραῦμα, γιατρεύεται, ἀλλά παραμένει τό σημάδι, ἡ οὐλή. Ἄν ἔχης μία ἀμαρτία, μέτ ήν μετάνοια συγχωρεῖται καί ἐξαφανίζεται καί οὔτε οὐλή μένει.
Ἡ μετάνοια ὁδηγεῖ σ' ἕνα καταπληκτικό θαῦμα· στή λήθη τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός, καρδιογνώστης καί παντογνώστης, πού μέσα στή μνήμη Του εἴμεθα ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, καί εἶναι ὅλες οἰ πράξεις μας, αὐτός ὁ Θεός φθάνει στήν ἀμνησία! Λησμονεῖ τά ἁμαρτήματα τῶν ἀνθρώπων πού εἰλικιρινά μετανοοῦν.
Ὦ! πόσο θάρρος καί παρηγοριά μᾶς δίνει ὀ ἱερός Χρυσόστομος! Ὁ χρυσός τῇ γλῶττᾳ καί τῇ καρδίᾳ ἀκολουθῶντας τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου, μισεῖ τήν ἁμαρτία, ἀγαπᾶ τόν ἁμαρτωλό· καυτηριάζει τά ἁμαρτωλά πάθη, ἀγκαλιάζει τούς ἁμαρτωλούς. Ὁ Χρυσόστομος φοβᾶται νά μή πέση ὁ ἁμαρτωλός σ' ἕνα ἀπό τά δύο ἄκρα. Τό ἕνα ἄκρο εἶναι ἡ ἀπόγνωσις καί ἡ ἀπελπισία. Τό ἄλλο εἶναι ἡ ραθυμία καί ἡ ἐπανάπαυσις. Ὁ διάβολος ἔχει δύο ὅπλα, μέ τά ὁποῖα δίνει τή χαριστική βολή στόν ἁμαρτωλό. Τό ἕνα ὅπλο εἶναι γιά τούς εὐαίσθητους, τό ἄλλο γιά τούς ἀναίσθητους.
Γιά τούς εὐαίσθητους διαθέτει τό ὅπλο τῆς ἀπογνώσεως, τῆς ἀπελπισίας. Προσπαθεῖ ν' ἀπελπίση τόν ἁμαρτωλό:
Πώ πώ! τί εἶναι αὐτό πού ἔκανες; τώρα γιά σένα δέν ὑπάρχει σωτηρία. Ποιός θά σέ σώση;-Ὄχι ἀπαντᾶ ὁ Χριστιανός. Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανά τῆς ἀπογνώσεως. Φύγε, ἀλητήριε, γιατί μέ τή σκιά σου κρύβεις τόν σταυρό τοῦ Χριστοῦ, τή μεγάλη μου ἐλπίδα. Ἁμαρτάνω, ναί, τό ξέρω, ἀλλά πιστεύω στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Γιά τούς ἀναίσθητους ἔχει τό ὅπλο τῆς ραθυμίας καί ἐπαναπαύσεως.
Ἔλα, καημένε, καλός εἶσαι. Καί τί ἔκανες στό κάτω-κάτω γιά νά μετανοήσης; Ἐγκληματίας εἶσαι; δέν σκότωσες καί κανένα; Μακάρι νά ἦσαν ὅλοι σάν καί σένα.
Ὄχι ἀπαντᾶ ὁ Χριστιανός.
Ὕπαγε πίσω μου Σατανά τῆς ραθυμίας καί τῆς ψευδαισθήσεως. Φύγε, γιατί ἡ μορφή σου μοῦ κρύβει τόν πνευματικό καθρέπτη, γιά νά καθρεπτιτῶ καί νά ἰδῶ, μέ συναίσθησι ὄτι εἶμαι γεμάτος πληγές καί ἔχω ἀνάγκη θεραπείας.
(συνέχεια...)
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-δημοσίευση:
