Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο
(2ο μέρος)
Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου
ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα
Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο: 1ο μέρος ,
3. Ὅποιο ἔργο κάνουμε ἐδῶ στή γῆ, εἶναι ἔργο Θεοῦ. Ὡστόσο, δουλεύουμε συνήθως μέ ἐπιφύλαξη, δίχως εἰλικρίνεια. Ὄχι μόνο ὁ Θεός δέν μπορεῖ νά τό ἀνεχτεῖ αὐτό, ἀλλά οὔτε καί ὁ ἄνθρωπος. Ὅμως ἐμεῖς γνωρίζουμε ὅτι τό σύμπαν ἀνήκει στόν Θεό, ὅτι ἡ γῆ εἶναι πλανήτης τοῦ Θεοῦ καί ὅτι καθετί ἀνήκει στόν Θεό, ἀνεξάρτητα ἀπό τό εἶδος τῆς δουλειᾶς πού κάνουμε.
Ἀνεξάρτητα ἀπό τό ἄν ἕνα πρόσωπο εἶναι καλό ἤ ὄχι, εὐλαβές ἤ ὄχι, δοσμένο στήν ἐργασία του ἤ ὄχι, θά δώσει λόγο γιά τή δουλειά του. Δέν πρέπει νά πολυστοχαζόμαστε γιά τό ποιός εἶναι προϊστάμενός μας, ἤ ποιός εἶναι ἀφεντικό μας. Αὐτό πού πρέπει νά ἔχουμε κατά νοῦ εἶναι ὅτι κάθε τύπος δουλειᾶς πάνω στή γῆ καί σ' ὁλόκληρο τό σύμπαν εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ, καί γι' αὐτό θά πρέπει νά ἐκτελεῖται μέ τήν καρδιά μας, ἀνεπιφύλακτα. Ὅταν πράττουμε ἔτσι, μποροῦμε νά ἀπελευθερώνουμε τόν ἑαυτό μας ἀπό τήν ἐσωτερική μας ἀντίσταση.
Ἔτσι, κάθε μας πράξη θά βοηθᾶ τόν πλησίον μας, ξεκινώντας ἀπό τήν οἰκογένειά μας, ὅπου κι ἄν εἴμαστε. Κατά συνέπεια, πρέπει πάντοτε νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς. Ἔτσι θά ἀκτινοβολοῦμε εἰρήνη, ἡσυχία καί ἀγάπη, καί θά δεχόμαστε ἐπίσης ἀγάπη ὡς ἀνταπόδοση. Μέ τίς σκέψεις μας εἶτε προσελκύουμε εἴτε ἀπωθοῦμε τούς ἐχθρούς, τούς φίλους, τούς συγγενεῖς καί τούς γείτονες. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως συνήθως δέν δίνουν βάρος σ' αὐτή τήν ἀλήθεια καί γι' αὐτό ταλαιπωρούμαστε.
Ἔτσι, κάθε μας πράξη θά βοηθᾶ τόν πλησίον μας, ξεκινώντας ἀπό τήν οἰκογένειά μας, ὅπου κι ἄν εἴμαστε. Κατά συνέπεια, πρέπει πάντοτε νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς. Ἔτσι θά ἀκτινοβολοῦμε εἰρήνη, ἡσυχία καί ἀγάπη, καί θά δεχόμαστε ἐπίσης ἀγάπη ὡς ἀνταπόδοση. Μέ τίς σκέψεις μας εἶτε προσελκύουμε εἴτε ἀπωθοῦμε τούς ἐχθρούς, τούς φίλους, τούς συγγενεῖς καί τούς γείτονες. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως συνήθως δέν δίνουν βάρος σ' αὐτή τήν ἀλήθεια καί γι' αὐτό ταλαιπωρούμαστε.
4. Ἡ αὐστηρότητα πρός τούς πλησίον μας εἶναι ἐπικίνδυνη. Ὁ αὐστηρός ἄνθρωπος μπορεῖ νά προοδεύσει μονάχα μέχρις ἑνός σημείου, καί παραμένει ἁπλά στό ἐπίπεδο τῆς φυσικῆς ἐγκράτειας. Πρέπει κανείς νά εἶναι εὐγενής, πράος καί φιλεύσπλαγχνος στίς σχέσεις του μέ τούς ἀνθρώπους.
Ἐν πλῷ
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-διάθεση:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου