ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ
Τί παθαίνει ὁ μοναχός, ὅταν ἔχει συναναστροφές μέ τόν κόσμο;
Πρέπει νά ἀποφεύγουμε τή συναναστροφή
τῶν ἀπρόσεχτων ἀνθρώπων καί τούς θορύβους.
Σέ ὅποιον θέλει νά σωθεῖ
εἶναι ἀναγκαία ἡ ἀποξένωση ἀπό τούς κοσμικούς.
εἶναι ἀναγκαία ἡ ἀποξένωση ἀπό τούς κοσμικούς.
ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ Α' ΤΟΜΟΣ
Ἀββᾶς Εὐλόγιος
Οἱ μαθητές τοῦ Ἀββᾶ Εὐλογίου διηγήθηκαν:
-"Ὅταν ὁ Γέροντας μᾶς ἔστελνε στήν Ἀλεξάνδρεια γιά νά πουλήσουμε τά ἐργόχειρα, μᾶς ἔδινε 
ἐντολές, νά μήν κάνουμε περισσότερο ἀπό τρεῖς μέρες"
ἐντολές, νά μήν κάνουμε περισσότερο ἀπό τρεῖς μέρες"
-"Ἄν κάνετε πάνω ἀπό τρεῖς ἡμέρες", μᾶς ἔλεγε, "ἐγώ εἶμαι ἀθῶος γιά τήν ἁμαρτία σας".
-"Ἐμεῖς τότε τόν ρωτήσαμε"· "πῶς οἱ μοναχοί πού συναναστρέφονται νύχτα μέρα μέ τούς κοσμικούς στίς πόλεις καί στά χωριά, δέν βλάπτονται;". Ἐκεῖνος μᾶς ἀπάντησε:
-"Πιστέψτε με, παιδιά μου· ἀπό τότε πού ἔγινα μοναχός, ἔκανα τριάντα ὀχτώ χρόνια χωρίς νά βγῶ ἀπό τήν Σκήτη. Ἔπειτα πῆγα στήν Ἀλεξάνδρεια, στόν Πάπα Εὐσέβειο, μαζί μέ τόν Ἀββᾶ Δανιήλ, γιά κάποια ἀνάγκη. Ὅταν μπήκαμε στήν πόλη, εἴδαμε πολλούς μοναχούς.
Ὅταν πῆγα στήν Ἀλεξάνδρεια...εἶδα πολλούς μοναχούς πού συναναστρέφονταν μέ κοσμικούς. Καί ἔβλεπα-μέ τά νοερά μάτια-ἄλλους ἀπό αὐτούς νά τούς χτυποῦν στό πρόσωπο κοράκια, ἄλλους νά τούς ἀγκαλιάζουν γυμνές γυναῖκες καί νά τούς μιλοῦν στό αὐτί καί ἄλλους γυμνούς νά τούς χαστουκίζουν ἀγόρια καί νά τούς πασαλείφουν μέ κόπρανα.
Ἔβλεπα ἐπίσης κάποιους πού κρατοῦσαν μαχαίρια, νά κόβουν σάρκες ἀνθρώπινες καί νά τίς δίνουν στούς μοναχούς νά τίς φᾶνε! Καί κατάλαβα ὅτι ὁ κάθε μοναχός, ἀνάλογα μέ τό πάθος στό ὁποῖο σκόνταφτε, εἶχε καί τούς σχετικούς δαίμονες νά τόν συνοδεύουν καί νά τοῦ μιλοῦν στό νοῦ. Γι' αὐτό λοιπόν ἀδελφοί, δέν θέλω νά ἀργοπορήσετε ποτέ στήν πόλη, γιά νά μήν ἐνοχλεῖστε ἀπό τέτοιους λογισμούς ἤ μᾶλλον δαίμονες".
 |
| "Μή πλανᾶσθε, φθείρουσι ἤθη καλά αἱ κακαί συναναστροφαί" (Α' Κορ.ιε:33). |
