ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ
Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου
Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής
ΕΠΙΣΤΟΛΉ ΚΔ
Ἐκεῖνο τό βράδυ μοῦ ἔδειξεν ὁ Θεός τήν κακίαν τοῦ Σατανᾶ.
Ἐκεῖνο τό βράδυ μοῦ ἔδειξεν ὁ Θεός τήν κακίαν τοῦ Σατανᾶ.
Διαβάστε ἀπόσπασμα ἀπό τήν Ἐπιστολή: Α΄ , Β΄ , Γ΄ , Δ΄ , Ε΄ , ΣΤ΄, Ζ΄ ,Η΄ , Θ΄, Ι΄ , ΙΑ΄ , ΙΒ΄ , ΙΓ΄ , ΙΔ΄ , ΙΕ΄ , ΙΣΤ΄ , ΙΖ΄ , ΙΗ΄ , ΙΘ΄ , Κ΄ , ΚΑ΄ , ΚΒ΄ , ΚΓ΄ ,
Ἐκεῖνον τό βράδυ μοῦ ἔδειξεν ὁ Θεός τήν κακίαν τοῦ Σατανᾶ. (ΚΔ΄).
Ὁ γλυκύς Ἰησοῦς μέσα εἰς τάς θλίψεις γνωρίζεται. Καί μόλις θά Τόν ζητήσῃς, θά σοῦ προβάλῃ τάς θλίψεις. Ἡ ἀγάπη του εἶναι μέσα στά βάσανα. Ὀλίγον μέλι σοῦ δείχνει καί ἀποκάτω ἔχει κρύψει ὁλόκληρον ἀποθήκην πικρίας. Προηγεῖται τό μέλι τῆς χάριτος καί ἀκολουθεῖ η πικρία τῶν πειρασμῶν.
Ὅταν θελήσῃ νά σοῦ στείλῃ τά βάσανα σέ εἰδοποιεῖ καί ὡς ἀγγελιαφόρον σοῦ στέλνει ἀνάλογον χάριν. Ὡς νά σοῦ λέγῃ: Γίνου ἕτοιμος! Νά περιμένῃς πόθεν θά σέ προσβάλῃ καί θά χτυπήσῃ ὁ ἐχθρός. Καί οὕτως ἀρχίζει ὁ σός ἀγών καί ἡ πάλη.
Πρόσεχε, μή δειλιάσῃς. Μή ξενίζεσαι, ὅταν "πέφτουν κανόνια", ἀλλά στῆθι ἀνδρείως ὡς τοῦ Χριστοῦ στρατιώτης, ὡς δόκιμος ἀθλητής, ὡς γενναῖος πολεμιστή. Διότι ἐδῶ ἡ παροῦσα ζωή εἶναι στάδιον τοῦ πολέμου. Ἐκεῖθεν θά εἶναι ἡ ἀνάπαυσις. Ἐδῶ ἐξορία, ἐκεῖθεν ἡ ἀληθινή μας πατρίδα.
Δέν σέ εἶπον καί ἄλλη φοράν; Ὀκτώ ἔτη εἰς τήν ἀρχήν εἶχα μάχην φρικτήν μετά τῶν δαιμόνων. Κάθε νύκτα λυσσώδης ἀγών· καί τήν ἡμέραν οἱ λογισμοί καί τά πάθη. Ἤρχοντο μέ σπαθιά, ἀξίνες, μπαλτάδες καί φτυάρια.
-Ὅλοι ἐπάνω του! φώναζαν. Μαρτύριον ἐτραβοῦσα.
-Πρόθφασε, Παναγία μου! ' φώναζα· καί ἅρπαζα ἕνα· καί δός του ἐκτυποῦσα στούς ἄλλους· ἔσπαζα τά χέρια μου στά ντουβάρια.
Καί κατά τύχην ἦλθε κάποιος γνωστός μας ἀπό τόν κόσμον, νά μᾶς ἱδῇ. Καί τήν νύκτα τόν ἔβαλα στό μικρό μου καλυβάκι νά κοιμηθῇ. Καί ἔρχονται οἱ δαίμονες, καθώς εἶχαν συνήθειαν εἰς ἐμένα, καί τόν πιάνουν στό ξύλο, καί βάζει κάτι φωνές! Ἔφριξεν ὁ ἄνθρωπος. Κόντευε νά τά χάσῃ. Τρέχω εὐθύς.
-Τί ἔχεις; τόν λέγω.
-Οἱ δαίμονες, λέγει, παρ' ὀλίγον μέ ἔπνιγαν! Μέ σκότωσαν στό ξύλο!
-Μή φοβεῖσαι, τόν λέγω, ἐδικές μου ἦταν αὐτές καί ἀπόψε κατά λάθος τίς ἔφαγες ἐσύ! Ὅμως μήν ἀνησυχῇς. Τόν εἶπα καί ἄλλα τοιαῦτα φαιδρά νά τόν ἡρεμήσω. Ἀλλ' ἐστάθη ἀδύνατον. Δέν ἠμποροῦσε πλέον νά μείνῃ στόν τόπον ἐκεῖνον τοῦ μαρτυρίου. Ἔντρομος ἐκύτταζε δεξιά-ἀριστερά καί παρεκάλει νά φύγῃ. Νύχτα-μεσάνυχτα τόν ὡδήγησα στήν Ἁγία Ἄννα καί ἐπέστρεψα.
...
Εἶναι ἀγώνας εἰς αὐτήν τήν ζωήν, ἄν θέλῃς νά κερδίσῃς· δέν εἶναι ἀστεῖα! Μέ τά ἀκάθαρτα πενύματα πολεμεῖς, ὅπου δέν μᾶς ρίχνουν γλυκά καί λουκούμια, ἀλλά σφαῖρες ὀξεῖες πού θανατώνουν ψυχή, ὄχι σῶμα.
Πλήν μή λυπῆσαι. Μή δειλιᾷς. Ἔχεις βοήθειαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου