Επίσημη δεξίωση για την 300η επέτειο
της παρουσίας της Ρωσικής Ορθοδοξίας
στη Μ. Βρετανία και την Ιρλανδία!
 |
| Τά ρωσικά ἀνοίγματα στόν Οἰκουμενισμό συνεχίζονται... |
Επίσημη δεξίωση εξ αφορμής της 300ης επετείου της παρουσίας της Ρωσικής Ορθοδοξίας στη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία
παρετέθη στις 16 Οκτωβρίου 2016 στο Λονδίνο, όπου παρακάθησαν ο
Αρχιεπίσκοπος Καντερβουρίας Justin Welby, ο Επίσκοπος Λονδίνου Richard
Chartres, o Έκτακτος και Πληρεξούσιος Πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας
στη Μεγάλη Βρετανία κ. Α. Γιακοβένκο, εκπρόσωποι των κατά τόπους
Ορθοδόξων Εκκλησιών, της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και λοιπών
χριστιανικών ομολογιών, μέλη της αντιπροσωπείας της Ορθοδόξου Εκκησίας
της Ρωσίας, προσκεκλημένοι της επαρχίας Σούροζ.
Τους παρισταμένους προσφώνησαν ο Αρχιεπίσκοπος Σούροζ Ελισαίος και ο
επικεφαλής της Ρωσικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στη Μεγάλη Βρετανία
κ. Α. Ιακοβένκο, ο οποίος τόνισε τη, στο διάβα των 300 ετών, συμβολή του
παρά τη Ρωσική Πρεσβεία στο Λονδίνο Ιερού Παρεκκλησίου και των κληρικών
του στις διμερείς σχέσεις μεταξύ των χωρών.
Εκ μέρους της Εκκλησίας της Αγγλίας και ολόκληρης της
Αγγλικανικής Κοινωνίας τον Αγιώτατο Πατριάρχη Κύριλλο καλωσόρισε ο
Αρχιεπίσκοπος Καντερβουρίας.
Αντιφωνών τους παρευρισκομένους ο Προκαθήμενος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Σήμερα τιμούμε ένα ωραίο γεγονός της 300η επετείου παρουσίας
της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Ορθόδοξος χριστιανισμός δεν είναι μια εθνική, αλλά πολυεθνική κοινότητα και τούτο τονίζει πολύ σαφώς η ιστορία της Ρωσικής Ορθοδοξίας εδώ στη Μεγάλη Βρετανία. Όταν προ 300 ετών προέκυψε η ανάγκη διαποιμάνσεως των Ρώσων, οι οποίοι έφθασαν στη Μεγάλη Βρετανία προκειμένου να μάθουν ναυπηγική και ναυσιπλοΐα, να αποκτήσουν τη σχετική πείρα ακόμη και στον τομέα θετικών επιστημών, δημιουργήθηκε η ανάγκη ιδρύσεως της ενορίας. Ο Ρώσος Πρέσβης ανέλαβε τη σχετική πρωτοβουλία και προσκάλεσε, ποιόν νομίζετε για να υπηρετεί ως Ιερέας στη Ρωσική ενορία; Έναν Έλληνα Ιερέα από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ο Έλληνας Ιερέας διατέλεσε πνευματικός των Ρώσων στη Μεγάλη Βρετανία, και δεν απορούσε κανείς διατί, ούτε στην Πετρούπολη, αλλά ούτε και στο Λονδίνο, ήταν απολύτως φυσιολογικό. Είμαστε μία Ορθόδοξη Εκκλησία, οι Έλληνες, οι Ρώσοι, οι Άραβες, οι Σλάβοι άλλων εθνικοτήτων, όλοι συγκροτούμε Μια Εκκλησία. Τώρα λυπάμαι που κανείς Πρέσβης ανά τον κόσμο, ούτε ο Ρώσος, αλλά ούτε και ο Έλληνας, δεν περνάει από το μυαλό του να προσκαλέσει ένα Ιερέα μιας άλλης εθνικής καταγωγής για να υπηρετεί στην ενορία του. Διήλθαμε οδό, η οποία δεν βοηθά και πολύ να συνειδητοποιούμε την οικουμενική διάσταση της Ορθοδοξίας. Φρονώ ότι έρχεται πλέον ο καιρός όταν οφείλουμε να ανανεώσουμε αυτή τη συνειδητοποίηση ότι ανήκουμε στη μία ανά την οικουμένη Ορθόδοξη Εκκλησία. Θεωρώ καθήκον μου ακόμη μια φορά με βαθιά ευγνωμοσύνη στρέφοντας το βλέμμα στο παρελθόν να τονίσω το ρόλο και τη σημασία των κληρικών, οι οποίοι ποίμαναν το Ρωσικό μας ποίμνιο εδώ επί 300 χρόνια. Είναι απολύτως ξεκάθαρος ο ρόλος της Ρωσικής ενορίας για τη Ρωσική Διασπορά (και όχι μόνο) των Βρετανικών Νήσων. Επιτρέψτε μου να εκφράσω την πεποίθηση ότι η σημερινή επέτειος έχει σημασία όχι μόνο γις τους Ρώσους Ορθοδόξους χριστιανούς και όχι μόνο για τους Ορθοδόξους χριστιανούς της Μεγάλης Βρετανίας. Θέλω πολύ αυτή η επέτειος να έχει σημασία και για ολόκληρη τη Βρετανική κοινωνία, για τις Ρωσο-βρετανικές σχέσεις. Πουθενά αλλού δεν εκδηλώνεται τόσο ανάγλυφα η ταυτότητα, η νοοτροποία και η πνευματικότητα ενός λαού, όσο στο θρησκευτικό πολιτισμό του. Άνευ κατανοήσεως αυτού του πολιτισμού ένας πραγματικός διάλογος μεταξύ εθνών και κρατών τυγχάνει αδύνατος. Κατ΄ εμέ, αποτελεί μεγάλο σφάλμα η άγνοια του θρησκευτικού στοχείου στις διακρατικές και διαπολιτιστικές σχέσεις, διότι η θρησκεία είναι εκείνη η οποία είναι πηγή διαμορφώσεως της εθνικής ιδιοπροσωπίας και συνάμα της πνευματικότητας του λαού. Εάν ρωτήσετε διατί ήλθα σήμερα στην Αγγλία, να σας απαντήσω για να εορτάσω την επέτειο, αλλά και να απλώσω χέρι φιλίας στον Αγγλικό λαό, στην Εκκλησία της Αγγλίας, για να τονίσω επιπλέον μιά φορά τη σημασία του θρησκευτικού στοιχείου, συμπεριλαμβανομένων και για τις διεθνείς σχέσεις. Είμαι βέβαιος ότι με τη συνεργασία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας με τις χριστιανικές κοινότητες της Αγγλίας καλούμαστε να προσφέρουμε ουσιαστικά και στις σχέσεις μεταξύ των χωρών και των λαών μας. Οι προσπάθειές μας δεν πρέπει να εκπηγάζουν από πολιτικούς λόγους ανεξαρτήτως από το πώς βλέπουμε την εξωτερική πολιτική των χωρών μας, αλλά αποκλειστικά από κοινά εκείνα τα στοιχεία, τα οποία ενώνουν τους χριστιανούς της Ανατολής και της Δύσεως. Εύχομαι ο Θεός να δώσει οι τρικυμίες του αιώνος τούτου να μη διασαλεύουν ποτέ την ενότητα των χριστιανικών ηθικών αξιών, ώστε μέσα από αυτές τις αξίες να βλέπουμε ο ένας τον άλλο ως αδελφούς. Προκειμένου να πετύχουμε αυτά, οφείλουμε να καταβάλουμε μεγάλες προσπάθειες και ευελπιστώ ότι έχουμε αυτή τη δυνατότητα και δεν χάσαμε ακόμη το χρόνο μας. Ο Κύριος να ευλογήσει τη Βασίλισσα, την Αγγλία και την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας».
της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Ορθόδοξος χριστιανισμός δεν είναι μια εθνική, αλλά πολυεθνική κοινότητα και τούτο τονίζει πολύ σαφώς η ιστορία της Ρωσικής Ορθοδοξίας εδώ στη Μεγάλη Βρετανία. Όταν προ 300 ετών προέκυψε η ανάγκη διαποιμάνσεως των Ρώσων, οι οποίοι έφθασαν στη Μεγάλη Βρετανία προκειμένου να μάθουν ναυπηγική και ναυσιπλοΐα, να αποκτήσουν τη σχετική πείρα ακόμη και στον τομέα θετικών επιστημών, δημιουργήθηκε η ανάγκη ιδρύσεως της ενορίας. Ο Ρώσος Πρέσβης ανέλαβε τη σχετική πρωτοβουλία και προσκάλεσε, ποιόν νομίζετε για να υπηρετεί ως Ιερέας στη Ρωσική ενορία; Έναν Έλληνα Ιερέα από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ο Έλληνας Ιερέας διατέλεσε πνευματικός των Ρώσων στη Μεγάλη Βρετανία, και δεν απορούσε κανείς διατί, ούτε στην Πετρούπολη, αλλά ούτε και στο Λονδίνο, ήταν απολύτως φυσιολογικό. Είμαστε μία Ορθόδοξη Εκκλησία, οι Έλληνες, οι Ρώσοι, οι Άραβες, οι Σλάβοι άλλων εθνικοτήτων, όλοι συγκροτούμε Μια Εκκλησία. Τώρα λυπάμαι που κανείς Πρέσβης ανά τον κόσμο, ούτε ο Ρώσος, αλλά ούτε και ο Έλληνας, δεν περνάει από το μυαλό του να προσκαλέσει ένα Ιερέα μιας άλλης εθνικής καταγωγής για να υπηρετεί στην ενορία του. Διήλθαμε οδό, η οποία δεν βοηθά και πολύ να συνειδητοποιούμε την οικουμενική διάσταση της Ορθοδοξίας. Φρονώ ότι έρχεται πλέον ο καιρός όταν οφείλουμε να ανανεώσουμε αυτή τη συνειδητοποίηση ότι ανήκουμε στη μία ανά την οικουμένη Ορθόδοξη Εκκλησία. Θεωρώ καθήκον μου ακόμη μια φορά με βαθιά ευγνωμοσύνη στρέφοντας το βλέμμα στο παρελθόν να τονίσω το ρόλο και τη σημασία των κληρικών, οι οποίοι ποίμαναν το Ρωσικό μας ποίμνιο εδώ επί 300 χρόνια. Είναι απολύτως ξεκάθαρος ο ρόλος της Ρωσικής ενορίας για τη Ρωσική Διασπορά (και όχι μόνο) των Βρετανικών Νήσων. Επιτρέψτε μου να εκφράσω την πεποίθηση ότι η σημερινή επέτειος έχει σημασία όχι μόνο γις τους Ρώσους Ορθοδόξους χριστιανούς και όχι μόνο για τους Ορθοδόξους χριστιανούς της Μεγάλης Βρετανίας. Θέλω πολύ αυτή η επέτειος να έχει σημασία και για ολόκληρη τη Βρετανική κοινωνία, για τις Ρωσο-βρετανικές σχέσεις. Πουθενά αλλού δεν εκδηλώνεται τόσο ανάγλυφα η ταυτότητα, η νοοτροποία και η πνευματικότητα ενός λαού, όσο στο θρησκευτικό πολιτισμό του. Άνευ κατανοήσεως αυτού του πολιτισμού ένας πραγματικός διάλογος μεταξύ εθνών και κρατών τυγχάνει αδύνατος. Κατ΄ εμέ, αποτελεί μεγάλο σφάλμα η άγνοια του θρησκευτικού στοχείου στις διακρατικές και διαπολιτιστικές σχέσεις, διότι η θρησκεία είναι εκείνη η οποία είναι πηγή διαμορφώσεως της εθνικής ιδιοπροσωπίας και συνάμα της πνευματικότητας του λαού. Εάν ρωτήσετε διατί ήλθα σήμερα στην Αγγλία, να σας απαντήσω για να εορτάσω την επέτειο, αλλά και να απλώσω χέρι φιλίας στον Αγγλικό λαό, στην Εκκλησία της Αγγλίας, για να τονίσω επιπλέον μιά φορά τη σημασία του θρησκευτικού στοιχείου, συμπεριλαμβανομένων και για τις διεθνείς σχέσεις. Είμαι βέβαιος ότι με τη συνεργασία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας με τις χριστιανικές κοινότητες της Αγγλίας καλούμαστε να προσφέρουμε ουσιαστικά και στις σχέσεις μεταξύ των χωρών και των λαών μας. Οι προσπάθειές μας δεν πρέπει να εκπηγάζουν από πολιτικούς λόγους ανεξαρτήτως από το πώς βλέπουμε την εξωτερική πολιτική των χωρών μας, αλλά αποκλειστικά από κοινά εκείνα τα στοιχεία, τα οποία ενώνουν τους χριστιανούς της Ανατολής και της Δύσεως. Εύχομαι ο Θεός να δώσει οι τρικυμίες του αιώνος τούτου να μη διασαλεύουν ποτέ την ενότητα των χριστιανικών ηθικών αξιών, ώστε μέσα από αυτές τις αξίες να βλέπουμε ο ένας τον άλλο ως αδελφούς. Προκειμένου να πετύχουμε αυτά, οφείλουμε να καταβάλουμε μεγάλες προσπάθειες και ευελπιστώ ότι έχουμε αυτή τη δυνατότητα και δεν χάσαμε ακόμη το χρόνο μας. Ο Κύριος να ευλογήσει τη Βασίλισσα, την Αγγλία και την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας».
Μετά το πέρας της δεξιώσεως ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των
Ρωσσιών κ.κ. Κύριλλος συνομίλησε με εκπροσώπους των Ανατολικών
Εκκλησιών. Ο Πατριάρχης Κύριλλος εξέφρασε την υποστήριξή του προς τον
δεινοπαθούντα λαό της Συρίας και τόνισε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ρωσίας δέεται υπέρ του τερματισμού της συγκρούσεως και πάντα θα στηρίζει
τους Σύρους αδελφούς της.
Πηγή:
http://www.vimaorthodoxias.gr/rosiki/item/89709-episimi-deksiosi-gia-tin-300i-epeteio-tis-parousias-tis-rosikis-orthodoksias-sti-m-bretania-kai-tin-irlandia
