Ἡ θύμηση τῶν ἁμαρτημάτων
Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Ὁ Χριστός ἦλθε στόν κόσμο νά σώσει ἁμαρτωλούς, ἀπό τούς ὁποίους πρῶτος εἶμαι ἐγώ ( Α' Τιμ. 1, 15 ). Δέν εἶπε, ἤμουν, ἀλλά εἶμαι. Ἡ συγχώρηση δόθηκε ἀπό τόν Θεό. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅμως δέν ξεχνοῦσε, θυμόταν τά ἁμαρτήματα, πού του συγχώρησε ὁ Θεός. Αὐτά πού τοῦ ἐξάλειψε ὁ Κύριος, ὁ Παῦλος τά φανέρωνε, τά ἔκαμε θέαμα σέ ὅλους. Γιά νά καταλάβετε ὅμως γιατί ὁ Παὺλος θυμόταν τίς ἁμαρτίες πού τοῦ συγχωρήθηκαν ἀπό τόν Θεό, ἀκούσατε τόν Προφήτη πού λέγει: "δέν θά θυμηθῶ πιά τίς ἁμαρτίες σου. Σύ ὅμως θυμήσου" ( Ἠσ. 43, 25 ).
Ὁ Θεός ὀνομάζει τόν Παῦλο "σκεῦος ἐκλογῆς", ἐκλεκτό ὄργανό Του. Αὐτός ὅμως θεωρεῖ καί ἀποκαλεῖ τόν ἑαυτό του πρῶτο ἁμαρτωλό. Καί ἀφοῦ δέν λησμονοῦσε τίς ἁμαρτίες που τοῦ συγχωρήθηκαν, σκέψου πόσο θυμόταν τίς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ....
Ἡ θύμηση τῶν ἁμαρτημάτων συγκρατεῖ τή σκέψη, τήν κάνει νά νοιώθει ταπεινή, καί μέ τήν ταπεινοφροσύνη κερδίζει ὁ ἄνθρωπος τήν εὔνοια, τήν συμπάθεια τοῦ Θεοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου