Ὁ Ρουμάνος Γέρων Παΐσιος Ὀλάρου ἀπαντᾶ 11. Περί ἐξομολογήσεως καί Θείας Κοινωνίας. ια' μέρος (τελευταῖο) (ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ

Ὁ Ρουμάνος Γέρων Παΐσιος Ὀλάρου ἀπαντᾶ

11. Περί ἐξομολογήσεως καί Θείας Κοινωνίας.

ια' μέρος (τελευταῖο)

 

Τό: α΄ μέρος ,  β΄ μέρος , γ΄ μέρος , δ΄ μέρος  , ε' μέρος , στ' μέρος  , ζ΄ μέρος  , η΄ μέρος , θ΄ μέρος , ι΄ μέρος ,

Ἐρώτησις:
-Παρατηρεῖται σέ ὁρισμένα μέρη ὅτι παραμελεῖται, ἡ ἐξομολόγηση καί ὅτι δίνεται πολύ συχνά, ἀκόμη καί ἀντικανονικά, ἡ Θεία Κοινωνία. Πῶς εἶναι καλύτερα νά κάνουμε σ' αὐτήν τήν περίπτωση;

Ἀπάντησις:

-Δέν μποροῦμε νά ἀποφύγουμε τούς ἁγίους κανόνες καί τή χιλιετῆ πρακτική τῆς Ἐκκλησίας. Ἄς πᾶμε στόν ἴδιο δρόμο τῶν Πατέρων καί τῶν προγόνων μας, στόν κανονικό δρόμο τῆς Ἁγίας Παραδόσεως. Ὄχι, ἡ συχνή Θεία Κοινωνία δέν μᾶς κατευθύνει στήν τελειότητα, ἀλλά

Ὁ Οὐράνιος Πατήρ στηρίζει πάντας τούς κατερραγμένους!

• ἡ μετάνοια μέ δάκρυα,
• ἡ συχνή ἐξομολόγηση, 
• ἡ ἐγκατάλειψη τῶν ἁμαρτιῶν,
• ἡ προσευχή τῆς καρδιᾶς. 

Ὁ πόθος ὁρισμένων ἀνθρώπων γιά τή συχνή κοινωνία εἶναι τό σημεῖο τῆς ὀλιγοπιστίας καί τῆς ὑπερηφανείας, καί ὄχι τό σημεῖο τῆς πνευματικῆς προόδου. Ἡ διόρθωση καί ἡ αὔξησή μας στήν ὁδό τῆς σωτηρίας ἀρχίζει μέ τή συχνή ἐξομολόγηση καί συνεχίζεται διά τῆς νηστείας καί τῆς προσευχῆς μέ δάκρυα, διά τῆς ἐγκαταλείψεως τῶν ἁμαρτιῶν, διά τῆς ἐλεημοσύνης, διά τῆς εἰρηνεύσεως μέ ὅλους καί διά τῆς ταπεινώσεως. Μόνο ἀφοῦ κάνωμε ὅλα αὐτά μποροῦμε νά κοινωνοῦμε πιό συχνά, καθώς μᾶς δείχνουν οἱ Ἅγιοι Κανόνες καί ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλιῶς, πῶς νά δεχτεῖς τόν Κύριον τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς στό σπίτι σου, ἐνῶ ἡ ψυχή σου εἶναι βρώμικη, χωρίς ἐξομολόγηση, σκλαβωμένη ἀπό τά πάθη καί, πρό παντός, γεμάτη ὑπερηφάνεια; Πρῶτα ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό δάκρυα, προσευχή καί συχνή ἐξομολόγηση, μετά ὅλα τά ἄλλα χαρίσματα θά προστεθοῦν σ' ἐμᾶς. Τά μοναστήρια μας κράτησαν πάντα τήν βασιλική μεσαία ὁδό. Ὅταν εἶναι περίπτωση, ἄς ἀκολουθήσουμε τήν πρακτική καί τήν συμβουλή τους.

Ὁ Οὐράνιος Πατήρ δέν ἀποβάλλει ποτέ  κανέναν προσερχόμενον!

Τά πρῶτα λόγια τοῦ μαθητῆ πρός τόν πνευματικόν εἶναι: 

-"Συγχώρεσέ με, πάτερ, καί μή μέ ξεχνᾶς στήν ἱερά προσευχή!", 

καί τοῦ πνευματικοῦ πρός τόν μαθητή εἶναι: 

-"Ὁ Θεός νά σέ συγχωρέσει, τέκνο μου, καί νά εἰδωθοῦμε στόν παράδεισο!". 

 ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"