Οἱ Χριστιανοί στούς ἔσχατους χρόνους (22΄)
Μακαριστός Ἐπίσκοπος Καντιώτης
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ!
8.
(προφητεῖες!)
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ!
8.
(προφητεῖες!)
8. Γιατί νά ἔρθῃ ὁ ἀντίχριστος; Γιατί ὁ Θεός δέν τόν καταργεῖ;.
Θά πῇ κάποιος· Γιατί νά' ρθῇ ὁ ἀντίχριστος; Δέν μπορεῖ ὁ Θεός νά τόν καταργήσῃ ἀμέσως; Γιατί θά τόν ἀφήσῃ νά πάρῃ ἐξουσία; (Λένε ἐδῶ, ὅτι τρισήμισυ χρόνια θά κυβερνήσῃ τήν ἀνθρωπότητα· ἄλλοι λένε περισσότερα, ἄλλοι λιγώτερα). Γιατί λοιπόν ὁ Θεός θά τόν ἀφήσῃ; Γιά νά τυραννήσῃ τήν ἀνθρωπότητα; Δέν εἶναι αὐτό φοβερό;
Ἀπαντῶ. Τό πιό σπουδαῖο προσόν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἐλευθερία. Ἀφοῦ δέν θέλει ὁ ἄνθρωπος νά τόν κυβερνᾷ ὁ Χριστός, θά τόν κυβερνήσῃ ὀ ἀντίχριστος. Εἶναι μυστήριο πρᾶγμα· δέν θέλει ἠ ἀνθρωπότης τόν Σωτῆρα της, τόν Χριστό· θέλει τόν Βαραββᾶ.
Ἐκείνη ἡ Μεγάλη Παρασκευή εἶναι ἕνα δρᾶμα συγκλονιστικό. Ὁ καημένος ὁ Πιλᾶτος, πού κρατοῦσε τό ρωμαϊκό δίκαιο, "Ἔ", σοῦ λέει, "ποῦ πᾶνε αὐτοί; Τούς ἔθρεψε, τούς πότισε, τούς θεράπευσε, τούς ἀνέστησε καί νεκρούς. Τέλος πάντων, τόσο σκληροί θά μείνουν ἀπέναντί του· θά τόν λυπηθοῦν". Γι' αὐτό τούς παρουσίασε ἕναν κακοῦργο, τόν Βαραββᾶ, πού τά χέρια του ἦταν βουτηγμένα μέσα στό αἷμα, καί τούς εἶπε·-Ἔχω τόν Χριστό, ἔχω καί τόν Βαραββᾶ· ποιόν ἀπό τούς δύο προτιμᾶτε, ποιόν νά ἐλευθερώσω; Φώναξαν ὅλοι·-Τόν Βαραββᾶ...
Κ' ἐμεῖς τό ἴδιο ζητᾶμε. Θέλουμε οἱ Βαραββᾶδες νά μᾶς κυβερνήσουν. Κι ἀφοῦ τούς Βαραββᾶδες διαλέγουμε, αὐτοί θά μᾶς κυβερνοῦν. Ἔχω πολλά σχετικά παραδείμγατα νά σᾶς παρουσιάσω. Τέτοιος εἶναι ὁ κόσμος.
Ὅταν πρίν ἀπό τριάντα χρόνια περιώδευα τήν ἐπαρχία τῶν Γρεβενῶν, ἔφτασα σ' ἕνα χωριό.
Τότε ἤμουν ἱεροκήρυκας. Δέν εἶχα οὔτε ἀυτοκίνητο γιά νά μέ κατηγοροῦν (μολονότι τό αὐτοκίνητο τό ἔχω δωρεάν καί δέν ξοδεύει πολλα καύσιμα, γιατί εἶναι μέ πετρέλαιο· δέν ἔδωσα δραχμή γιά ν' ἀγοράσω αὐτοκίνητο). Τότε εἶχα τό ὑπ' ἀριθμόν ἕνα αὐτοκίνητο· περπατοῦσα χιλιόμετρα μέ τά πόδια.
Πάω λοιπόν σ' ἔνα χωριό, χτυπῶ τήν καμπάνα, καί δέν ἔρχεται κανένας. Ξέρανε, ὅτι πῆγα νά τούς κηρύξω τό εὐαγγέλιο καί νά τούς μιλήσω γιά τόν Χριστό. Τό βράδυ κοιμήθηκα στό καμπαναριό...
Σέ λίγο ἔρχεται στά πράγματα ἕνας "Βαραββᾶς"· ἦταν τοῦ κόμματος. Εἶπα μέσα μου· "Ἀφοῦ δέ θέλετε τόν Χριστό, ἀπό δαύτους θά κυβερνηθῆτε". Μετά ἀναστέναζαν· παρέλαβε αὐτός τήν ἐξουσία στό χωριό, κι ἄρχισε τό ξύλο καί τήν τυραννία.
Τούς εἶδα μετά στά Γρεβενά, σ' ἐλεεινή κατάσταση. Μπῆκαν σέ κάτι παράγκες. Πῆγα, τούς βρῆκα· τούς κατάλαβα. "Δέν εἶστε", τούς λέω, "ἀπό τό τάδε χωριό;". "Ἄ", λένε, "παππούλη, ἐμεῖς ὅταν ἦρθες, πήγαμε νά βροῦμε αὐτόν, γιατί ἐλπίζαμε ὅτι αὐτός θά μᾶς σώσῃ καί θά μᾶς βοηθήσῃ...".
Ἔτσι λοιπόν σκότος καί Βαραββᾶν ἐκλέγει ἡ ἀνθρωπότης. δέ θέλω νά ἐπεκταθῶ περισσότερο...
Θά παρουσιαστῇ ἕνας-ὅπως ἕνας ἦταν κι ὁ Χριστός-, θά παρουσιαστῇ μέσα στούς ἀιῶνες ἕνα πρόσωπο πού θά ἔχῃ τεραστία δύναμη. Θά συγκεντρώσῃ ὅλες τίς ἐξουσίες στά χέρια του. Θά κάνῃ τέρατα καί σημεῖα. Θά διαλύσῃ καί θά ξευτελίσῃ τήν ἀνθρωπότητα. Καί "ἄξια ὥν ἐπράξεμ θ' ἀπολαμβάνωμεν" (πρβλ. Λουκ. 23, 41).
Πολλοί εἶναι οἱ ἀντίχριστοι. Ἀλλά ὁ καθαυτό ἀντίχριστος δέν ἦρθε ἀκόμα. Ὅπου νά' ναι ἐμφανίζεται. Αὐτή εἶναι ἡ γνώμη μου. Ὅλα αὐτά τά προμηνύματα (διαφθορά, ἀναρχία, ἐκφυλισμός) δέν εἶναι καλά...
Ἡ ἀναρχία ξαπλώνεται παντοῦ. Ὅταν θά ἐπικρατήσῃ, θά ἔρθῃ ὁ ἀντίχριστος καί θά πῇ· Ἐγώ εἶμαι τό κράτος, ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός· δέν σοῦ χρειάζεται, δέν ἔχεις ἀνάγκη ἀπό ἄλλο Θεό...
"Μή πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας, ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία" (Ψαλμ. 145, 3). Μή στηρίζετε τίς ἐλπίδες σας σέ ἀνθρώπους, ἀτελεῖς, ἁμαρτωλούς, γεμάτους ἐλαττώματα. Ἐλπίζετε μονάχα στόν Κύριο.
Θά ἐκλέξουμε λοιπόν ἐμεῖς, ἡ ἀνθρωπότητς, Ἰησοῦν τόν Ναζωραῖον; Ἄν τόν ἐκλέξουμε, χαρά καί εὐτυχία. Δέν τόν ἐκλέγουμε; "Ἄξια ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν" (Λουκ. ἐ.ἀ.). Καί ἡ μεγαλύτερή μας τιμωρία θά εἶναι ὁ ἀντίχριστος, ὁ ὀποῖος ἔρχεται καί θά τούς ταπεινώσῃ ὄλους.
(συνεχίζονται τά σημεῖα ἐλεύσεως τοῦ ἀντιχρίστου...)
Ἔκδοσις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-διάθεση:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου