Περί προσευχῆς (7ο μέρος) Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα

Περί προσευχῆς

(7ο μέρος) 

Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου

ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα  

 

 

Περί λογισμῶν: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος ,  5ο μέρος ,

Περί οἰκογενειακῆς ζωῆς: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος ,

Περί ταπεινώσεως: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3o μέρος ,

Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4o μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος ,

Περί μοναχισμοῦ: 1ο  μέρος ,

Περί μετανοίας: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος ,

Περί προσευχῆς: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος ,

18. Πρέπει κανείς νά προσεύχεται ὅπως ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης: διάβαζε τίς προσευχές μέ προσοχή καί ὅταν ἔνιωθε τήν καρδιά του νά θερμαίνεται ἀπό μία λέξη, ἡ ψυχή του γέμιζε μέ χαρά καί εἰρήνη κι ἐκεῖνος συνέχιζε νά προσεύχεται μέ συναισθηματική φόρτιση.

Πρέπει νά λέμε τά λόγια τῆς προσευχῆς, γνωρίζοντας ὅτι ὁ Κύριος μᾶς βλέπει καί μᾶς ἀκούει. Ὅταν κάτι "σαλεύει" στήν καρδιά μας κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς, θά πρέπει νά στεκόμαστε ἐκεῖ καί νά προσπαθοῦμε νά διατηρήσουμε αὐτό τό αἴσθημα.

19. Ἔχουμε κληθεῖ νά προσευχόμαστε, νά ἀγρυπνοῦμε καί νά πράττουμε τό καλό, ἀλλά ἄν δέν πασχίσουμε νά γίνουμε Χριστοειδεῖς, τότε ὅλα εἶναι μάταια.

20. Μιά ἀγρυπνοῦσα καρδιά εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν πνευματική ζωή. Μιά τέτοια καρδιά φλέγεται πάντοτε ἀπό ἀγάπη. Ὅταν ἔρχεται ἡ περίοδος τοῦ πολέμου, μᾶς κατακλύζουν λογισμοί κάι μέριμνες ὅλων τῶν εἰδῶν. Τότε εἶναι πού πρέπει νά στραφοῦμε πρός τόν Κύριο μέσα στήν καρδιά μας καί νά τηρήσουμε σιωπή. Ἄν δέν μποροῦμε νά ἐκγαταλείψουμε ἄμεσα τόν λογισμό πού μᾶς ἐνοχλεῖ, τότε πρέπει νά τηρήσουμε σιωπή. Δέν πρέπει νά σκεφτοῦμε τίποτα. Δέν εἶναι στό χέρι μας ἡ σκέψη. Ὁ Κύριος γνωρίζει τί μποροῦμε νά πάρουμε καί τί ὄχι. Κατόπιν, ὅταν θά εἴμαστε ἐν σιωπῇ καί ὁ νοῦς μας θά εἶναι ἥσυχος, θά πρέπει νά τοῦ δώσουμε κάτι νά κάνει, γιά νά μήν περιπλανιέται. Θά πρέπει νά προσευχηθοῦμε. Ἄς ἀφήσουμε τόν νοῦ νά προσευχηθεῖ ἐκ καρδίας. Ἕτσι, σταδιακά, θά ἐξοικιεωθοῦμε μέ τήν προσευχή, καί ἡ προσευχή θά γίνει συνήθειά μας, ὅπως ἀκριβῶς κάθε ἔργο πού μαθαίνουμε νά ἐκτελοῦμε. Προσευχηθεῖτε κατ' αὐτό τόν τρόπο, χωρίς λόγια καί ὅταν ὁ Κύριος δεῖ τόν κόπο μας, ὅταν δεῖ ὅτι Τόν ἀναζητοῦμε καί ἐπιθυμοῦμε νά εἴμαστε μαζί Του αἰωνίως, θά μᾶς δώσει δύναμη κι ἡ καρδιά μας θά ἐνοικεῖ στό ἑξῆς σέ κατάσταση ἀδιάλειπτης προσευχῆς. Καί στή συνέχεια θά κάνουμε τή δουλειά μας καί θά ἀκοῦμε μέσα μας τήν προσευχή. 

Ἐν πλῷ
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-διάθεση:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.com/