Τά ἁμαρτήματα τῆς γλώσσης (δ΄ μέρος) Πρωτοπρ. Παρασκευᾶς Ἀναστ. Ζωγράφου

Τά ἁμαρτήματα τῆς γλώσσης

(δ΄ μέρος)

Πρωτοπρ. Παρασκευᾶς Ἀναστ. Ζωγράφου 

 

Τό α΄ μέρος:  http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2014/04/blog-post_5.html

Τό β' μέρος:  http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2014/04/blog-post_7377.html 

Τό γ' μέρος:  http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2014/04/blog-post_8882.html

4). Κι ἔρχεται ἔπειτα ἡ δυσοσμία τῆς βωμολογίας πού δηλητηριάζει ὅλους τούς χώρους. Παντοῦ, στό δρόμο, στά καταστήματα, στά γραφεῖα, στούς περιπάτους, στίς οἰκογενειακές συντροφιές, στίς ἐπισκέψεις. Γιά νά πουλήσουν δῆθεν "πνεῦμα" οἰ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας λένε ἀστεῖα πού δέν εἶναι παρά ἀηδία καί σαπίλα. Σχέτη βρῶμα. Καί δέν τά λένε μόνο ἀμόρφωτοι. Τ' ἀκοῦς κι ἀπό γραμματισμένους. Καί τ' ἀκοῦν καί τά παιδιά. Καί τά ἐπαναλαμβάνουν. Ἤδη ἀπό πέντε χρονῶν. Πνίγηκε ἡ κοινωνία μας ἀπό τέτοιες ἀναθυμιάσεις. Καί τά συνηθίσαμε, καί δέν μᾶς κάνουν ἐντύπωσι. Καί δηλητηριάζεται σιγά-σιγά ἡ ψυχή τοῦ λαοῦ μας.

Ὅμως ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ εἶναι σαφής. "Πᾶς λόγος σαπρός ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μή ἐκπορευέσθω" (Ἔφεσ. δ, 29). Ἀλλά πρίν ἔλθουν στή γλῶσσα, ἔχει ἤδη μολυνθῆ ἠ ψυχή, διότι "ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς ψυχῆς λαλεῖ τό στόμα" (Λουκ. στ, 45).

Ἀδελφοί μου, ἄς τηρήσουμε τήν ἄλλη ἐντολή τοῦ Ἀπ. Παύλου: "ὁ λόγος ὑμῶν ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος" (Κολ. δ, 6). Τά λόγια μας νά εἶναι πάντοτε χαριτωμένα καί σεμνά. Ὄχι σαπρόφυτα καί λασπονέρια.

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ

ΤΟΜΟΣ Δ' 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1998

  

 

Μή μιλᾶς

ἄν δέν ἔχεις νά πεῖς

κάτι καλύτερο

ἀπό τήν σιωπή.