Προσευχή διά μέσου τῆς Θεοτόκου Μαρίας (Ἀόρατος Πόλεμος) Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης

Προσευχή διά μέσου τῆς Θεοτόκου Μαρίας

(Ἀόρατος Πόλεμος)

Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης

 

Ἀγαπητέ, νά μελετᾶς καί νά προσεύχεσαι μέ τό μέσον τῆς Ἁγίας Θεοτόκου, στρέφοντας τόν νοῦν σου πρῶτον εἰς τόν οὐράνιον Πατέρα, δεύτερον εἰς τόν Γλυκύτατον Ἰησοῦ, τρίτον καί τελευταῖον, εἰς αὐτήν ταύτην τήν ἐνδοξοτάτην Αὐτοῦ Μητέρα.

Στρέφονταςι εἰς τόν Θεόν, συλλογίσου πρῶτον τήν μεγάλην χαράν, ὁποῦ ἀπό αἰῶνος ἐλάμβανεν ὁ Θεός στοχαζόμενος τό ὑποκείμενον τῆς Θεοτόκου Μαρίας· δεύτερον τάς ἀρετάς κάι πράξεις αὐτῆς, ἀφ' οὗ ἐγννήθη εἰς τόν κόσμον, ἕως οὗ ἐκοιμήθη.

Ὕψωσε τόν λογισμόν σου ὑπεράνω ἀπό κάθε καιρόν καί χρόνον κάι ὑπεράνω ἀπό κάθε κτίσμα νοητόν καί αἰσθητόν. Καί ἐμβαίνοντας, διά νά εἴπω ἔτσι, μέσα εἰς τήν ἰδίαν αἰωνιότητα καί τόν νοῦν τοῦ Θεοῦ, συλλογίσου τάς ἀρρήτους ἀγαλλιάσεις, ὁποῦ ἐλάμβανεν ἐν ἑαυτῷ ὁ Θεός διά τήν Ἀειπάρθενον Μαρίαν.

Μέ κάθε δίκαιον ἔχαιρε καί ὑπερέχαιρε πρό τοῦ αἰῶνος ἡ ἁγία Τριάς, προγινώσκουσα κατά τήν θεαρχικήν της ἰδέαν τήν ἀειπάρθενον Μαριάμ...Διατί αὐτή μόνη ἀσυγκρίτως ἠγάπησεν τόν Θεόν ὑπέρ πάντα· διατί αὐτή μόνη ὑπέρ πάντα ὑπήκουσεν εἰς τό θέλημά Του· καί διατί αὐτή μόνη ἐστάθη χωρητική καί δεκτική ὅλων ἐκείνων τῶν φυσικῶν, τῶν προαιρετικῶν καί τῶν ὑπερφυσικῶν χαρισμάτων, ὁποῦ ὁ Θεός διεμοίρασεν εἰς ὅλην τήν κτίσιν.

Ἐν συντομίᾳ διατί αὐτήν ἔγινεν ἕνας ἄλλος δεύτερος κόσμος, ἀσυγκρίτως καλύτερος ἀπό ὅλον τόν νοητόν καί αἰσθητόν κόσμον καί ἀρκετός μόνος νά δοξάζῃ αἰωνίως τόν Ποιητήν, ἐκ τῆς καλλονῆς καί ποικιλίας τῶν χαρισμάτων Του, περισσότερον ἀπό ὅλην τοῦ παντός τήν Δημιουργίαν...

Συνάγεται λέγω ἐκ τούτων, ὅτι καθώς τό περιβόλι γίνεται διά νά φυτευθῆ τό δένδρον καί πάλιν τό δένδερον φυτεύεται διά τόν καρπόν, τοιουτοτρόπως ὅλος ὁ νοητός καί αἰσθητός κόσμος ἔγινε διά τό τέλος τοῦτο: ἥτοι διά τήν Κυρίαν Θεοτόκον· καί πάλιν ἡ Κυρία Θεοτόκος ἔγινε διά τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν· καί οὔτως ἐτελειώθη ἡ ἀρχαία βουλή καί ὁ σκοπός ὁ πρῶτος τοῦ Θεοῦ μέ τό νά ἀνεκεφαλαιώθησαν τά πάντα ἐν τῷ Χριστῷ κάι ἡνώθη ἡ κτίσις μέ τόν Κτίστην, οὐχί φυσικῶς, οὐχί προαιρετικῶς καί κατά χάριν, ἀλλά κατ' αὐτήν τήν ὑπόστασιν ὅστις εἶναι ὁ ἀνώτατος βαθμός τῆς ἑνώσεως, ὕστερα ἀπό τόν ὁποῖον ἄλλος ἀνώτερος οὔτε εὑρέθη οὔτε εὑρεθήσεται.

Ἔκδοσις: Συνοδεία Σπυρίδωνος Ἱερομονάχου, Νέα Σκήτη Ἅγιον Ὄρος