Η ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΣΤΙΣ ‘’ΚΟΙΝΕΣ’’ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ, Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου

Η ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΣΤΙΣ ‘’ΚΟΙΝΕΣ’’

 ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ,

Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

__________________

Η ιδεολογικοποίηση της ‘’συνύπαρξης’’ συνηγορεί σε αυτό που ονομάζεται θρησκευτικός πλουραλισμός και ως εκ τούτου συγκρητισμός. Η αναφορά σε ‘’κοινή’’ αναζήτηση των διαφόρων θρησκειών, σαφέστατα παραπέμπει στα κατ’ αυτούς ‘’ελάσσονα’’ και όχι στην αναζήτηση της Αλήθειας. 

Παρόμοια ‘’αναζήτηση’’ ήταν και η  θεματολογία στη Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), που πραγματοποιήθηκε στη Nairobi το έτος 1975, με θέμα, «Aναζητώντας κοινωνία : H κοινή αναζήτηση των ανθρώπων διαφόρων θρησκειών, πολιτισμών και ιδεολογιών».  Να σημειώσουμε ότι η  θεματολογία στη Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, είχε την απαρχή από το πρόγραμμα του διαθρησκειακού διαλόγου του έτους 1971.

Θα πρέπει να παρατηρηθεί ότι παρόμοια  θεματολογία, συναντάται και στο Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Εκκλησιών αλλά στους άλλους διαχριστιανικούς οργανισμούς. Οι καλούμενες ‘’κοινές αναζητήσεις’’ στην ιδεολογικοποίηση της ‘’συνύπαρξης’’ παραπέμπουν.

Η «κοινή αναζήτηση των ανθρώπων διαφόρων θρησκειών, πολιτισμών και ιδεολογιών» παραμερίζει τα μείζονα των διαφορών, αφήνοντας ή μάλλον καταδικάζοντας εκατομμύρια συνανθρώπους μας να παραμείνουν σε πλάνες απωλείας.  (Θα διερωτηθεί κανείς εύλογα, τι ομιλούμε μόνο για τις πλάνες των μουσουλμάνων και  βουδιστών κλπ;   Η πλειοψηφία των μελών του Π.Σ.Ε., δεν βρίσκονται σε αιρετικές πλάνες;)

Ας πάρουμε για παράδειγμα το Ισλαμισμό.  Το ισλαμικό σκότος αποτελεί ένα συνοθύλευμα αιρέσεων  και άλλων πλανών. Η θρησκεία αυτή είναι ‘’Χριστομάχος και πρόδρομος του αντιχρίστου’’ σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό.

Ας πάρουμε πάρουμε και την περίπτωση του βουδισμού.  «Ο βουδισμός είναι ενηλικίωση της απελπισίας.  Τούτο είναι όχι μόνο η φιλοσοφία, αλλά και η θρησκεία της απαισιοδοξίας.  Το μυστήριο του μη όντος είναι πιο ευχάριστο από το πικρό υπερπικρό μυστήριο του όντος.  Ο θάνατος είναι η απελευθέρωση από τα δεσμά του φοβερού τέρατος που ονομάζεται κόσμος.  Πίσω από το θάνατο είναι η μακαριότητα της νιρβάνας.  Έτσι, ο βουδισμός δεν επιλύνει, αλλά παραλείπει το ζήτημα του θανάτου· δεν νικά το  θάνατο, αλλά αδύνατα τον καταριέται.  Παρόμοια και οι άλλες θρησκείες δεν παρουσιάζουν τίποτ’ άλλο παρά το φαλλίρισμα ενώπιον του προβλήματος του θανάτου», αναφέρει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

Για ποιες ‘’κοινές’’ αναζητήσεις των διαφόρων θρησκειών  ομιλούν;  Ο διάλογος δεν πρέπει να αποτελεί τον αυτοσκοπό της ειρήνης του κόσμου τούτου, αλλά ως σκοπό πρέπει να έχει να γνωρίσουν οι συνάνθρωποί μας την αληθινή Πίστη. 

Αντί επιλόγου ας παραθέσουμε τον  λόγο του Αποστόλου Παύλου :

«Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις· τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία, ή τις κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστού προς Βελίαρ, ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;  ημείς γαρ ναός Θεού εσμέν ζώντος» (Β΄Κορ. στ΄ 14-16).