Οἰκονομικὸν Forum Δελφῶν 2024. Ὁ Μητρ. Χαλκηδόνος Ἐμμανουήλ πλαισιωμένος μεταξὺ τῶν ἄλλων ἀπὸ τὸν Ἡγούμενον Σίμωνος Πέτρας Ἐλισσαῖον καὶ τὴν καν. Ἐλισάβετ Προδρόμου, καθ. Boston College, γνωστήν διὰ τὴν συμμετοχήν της εἰς τὴν Σύνοδον τῆς Κρήτης (Κολυμπάρι) καὶ τὴν συνεργασίαν της μὲ τὴν CIA.
«Οἱ χρηματοδοτήσεις, οἱ ἄνθρωποι τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν καὶ οἱ ἰδέες τους προέρχονται ἀπὸ τὰ πολὺ μεγάλα οἰκονομικὰ συμφέροντα»
ΟΥΝΕΣΚΟ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ: ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΩ;
«Ἡ Ἐκκλησία χρησιμοποιεῖται πρὸς σκοπὸν τοῦ δυτικότροπου μετασχηματισμοῦ τῆς κοινωνίας, διὰ τῆς ἐπιβολῆς σ’ αὐτὴν τοῦ κυρίαρχου δυτικοῦ μοντέλου τῆς υἱοθέτησης τῆς διαφορετικότητας, τῆς σχετικοποιήσεως τῶν παραδόσεων καὶ τοῦ “διαλόγου”».
Γράφουν οἱ Γέρων Παΐσιος Καρεώτης, Ἐπιφάνιος Μοναχὸς Καψαλιώτης.
Ἀδιαμφισβήτητα, τὸ Ἅγιον Ὄρος (ΑΟ) ἀντιμετωπίζει σύνθετες προκλήσεις (πολιτικὲς ἐπιδιώξεις, μὲ τὴν χρήση τῆς θρησκευτικῆς διπλωματίας, γεωπολιτικὲς ἐπιδιώξεις καὶ τέλος οἰκονομικὰ συμφέροντα), σὲ ἕνα σύνθετο εὐμετάβλητο διεθνὲς τοπίο, ἡ πολυπλοκότητα τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ μεῖζον ζήτημα γιὰ τὰ θεσμικά του ὄργανα. Τὸ νὰ ἀφεθοῦν οἱ νομικὲς πολυπλοκότητες, τῶν σύγχρονων “ὑψηλοῦ ρίσκου” ἀπαιτήσεων, ἀποκλειστικὰ σὲ “εἰδικούς”, ἐγκυμονεῖ ὑπαρκτοὺς κινδύνους γιὰ τὸ ΑΟ, καθὼς ἀφ’ ἑνὸς –ἐκ τῶν πραγμάτων– αὐτοὶ ἀδυνατοῦν νὰ κατανοήσουν σὲ βάθος τὴν πνευματικὴ διάσταση τοῦ ΑΟ, καθὼς μόνον διὰ τοῦ βιώματος κατανοεῖται, ἀφ’ ἑτέρου, διότι τὸ νομικὸ πλαίσιο σκέψης τους δύναται νὰ κυριαρχεῖται ἀπὸ ἐσφαλμένες ἀντιλήψεις περὶ τοῦ εἰδικοῦ χαρακτήρα τοῦ Ἁγιορειτικοῦ Αὐτοδιοικήτου Καθεστῶτος ἐν σχέσει πρὸς τὸ Ἑλληνικὸ ὅσο καὶ τὸ Διεθνὲς Δίκαιο.
Τὶς σύνθετες προκλήσεις ποὺ ἀντιμετωπίζει τὸ Ἅγιον Ὄρος, στὸ ὁποῖο ἀξιωθήκαμε νὰ κατοικοῦμε χάριτι Θεοῦ, ὀφείλουμε νὰ τὶς γνωρίζουμε, καὶ –τὸ κατὰ δύναμιν– διεξοδικὰ νὰ τὶς ἀναλύουμε, μὲ τὴν συγκέντρωση τῶν ἀπαραίτητων ἐκείνων στοιχείων, ποὺ θὰ βοηθήσουν τὴν πληρέστερη ἀπεικόνιση τοῦ ἑκάστοτε προβλήματος. Καὶ δὲν εἶναι πάντα θεολογικοῦ χαρακτήρα οἱ προκλήσεις ποὺ ἀντιμετωπίζει τὸ ΑΟ, κάτι ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ἐγχειρήματα πλέον ἀπαιτητικά τοῦ συνήθους…
Ἀφορμὴ γιὰ τὴν παροῦσα τοποθέτηση, ἀποτέλεσε ἡ δήλωση στὴν ὁποία προέβη, κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἐργασιῶν τοῦ 9ου Οἰκονομικοῦ Φόρουμ τῶν Δελφῶν (Ἀπρίλιος 2024), ἡ Ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ Λίνα Μενδώνη, ὅπου καὶ ἀνακοίνωσε τὴν ἔναρξη τῆς σύνταξης τοῦ διαχειριστικοῦ σχεδίου τοῦ ΑΟ, τὸ ὁποῖο ζητάει ἡ UNESCO (ΟΥΝΕΣΚΟ) γιὰ ὅλα τὰ μνημεῖα ποὺ ἐντάχθηκαν στὸν κατάλογο τῆς παγκόσμιας κληρονομιᾶς. Προσέθεσε δέ, ὅτι “μετὰ τὴν πανδημία μὲ τὸν προηγούμενο διοικητὴ Ἀθανάσιο Μαρτίνο καὶ τὸν νῦν διοικητὴ Ἀναστάσιο Μητσιάλη καὶ πάντα μὲ τὴν εὐλογία καὶ τὴ βοήθεια τοῦ Γέροντα Ἐλισσαίου ξεκινᾶμε σιγὰ σιγὰ τὴ σύνταξη αὐτοῦ τοῦ διαχειριστικοῦ σχεδίου”.[1] Κατ’ ἀρχὰς ξενίζει ἡ ἀναφορὰ τῆς Ὑπουργοῦ, ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον στὸν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Σίμωνος Πέτρας, ἐκ τοῦ ὁποίου ἔχει λάβει “τὴν εὐλογία του”, καὶ ὄχι στὸ μόνο θεσμικὰ ἁρμόδιο Ἁγιορειτικὸ ὄργανο, τὴν Ἱερὰ Κοινότητα (ΙΚ) τοῦ ΑΟ, ποὺ σημειωτέον ἔχει παραλάβει ἀπὸ μηνὸς σχετικὸ ἔγγραφο ἐκ τῆς ΟΥΝΕΣΚΟ! Ἆραγε πλέον γιὰ τὴν Κυβέρνηση ὁ ἐν λόγῳ Ἡγούμενος ἔχει ἀναλάβει νὰ διαχειρίζεται ἢ καὶ νὰ ἐκπροσωπεῖ τὸ ΑΟ; Δίχως νὰ τὸ καταλάβει ἡ Ὑπουργός, ἐκθέτει τόσο τὴν ΙΚ, ὅσο καὶ τὸν Ἁγιορείτη Ἡγούμενο…
Τὸ Ἅγιον Ὄρος ὡς ὑποκείμενον διεθνῶν συμβάσεων
