Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἄν εὑρεθῆ ἐνώπιον προτάσεως περί τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἤ οἱασδήποτε ἄλλης ἑορτῆς, μετά τῶν ἑτεροδόξων, ὀφείλει νά ἀρνηθῆ καί συζήτησιν κἄν περί τοῦ θέματος.
Τοιάυτη συζήτησις, πρέπει νά ἀποκλεισθῆ παντί σθένει καί πάσῃ θυσίᾳ, διότι ἀποτελεῖ ἀνατροπήν ἐκ τῶν θεμελίων τῆς Ὀρθοδόξου Δογματικῆς καί ἰδίᾳ τῆς Ἐκκλησιολογίας.