Μάρω Σιδέρη, Θεολόγος, Ιστορικός
Μολονότι
το θέμα της ημερίδας είναι «Ο Όσιος Πορφύριος και οι νέοι», φρονώ πως
πρέπει να ξεκινήσω την περισυλλογή μου ανάποδα: «Οι νέοι και ο Όσιος
Πορφύριος!» Πώς στέκει ένας νέος άνθρωπος (νέος στην ηλικία ή στην
πίστη) απέναντι σε έναν μοναχό που έχει Αγιότητα; Πώς στέκει κάποιος που
πρωτοπερπατά στη γη, μπροστά σ’ έναν άνθρωπο που ομιλεί με τον Ουρανό;
Υπάρχει επιστημονική εξήγηση γι’ αυτή τη σχέση;
Ο πιο ειλικρινής τρόπος να ανοίξεις μια τέτοια συζήτηση είναι ο από
καρδιάς: Ξεκινώ, λοιπόν με ένα ΕΓΩ που μοιάζει εγωιστικό, μα δεν είναι
γιατί δεν αναφέρεται σε προσωπική εμπειρία αλλά αγγίζει – νομίζω – τους
περισσότερους νέους ανθρώπους: Εγώ τον Όσιο Πορφύριο δεν τον
καταλαβαίνω! Ποτέ δεν τον καταλάβαινα, δεν καταλάβαινα την αγιότητά του,
κι ακόμα κι όταν η ψυχή μου την ένιωθε, η λογική μου τη φοβόταν. Αυτή
την οσιακή, ήρεμη μορφή, αυτό το καλοσυνάτο και σιωπηλό κι ευγενικό
γέροντα, τον φοβόμουν…
