ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ: 10/13/24

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024

Άγιο Όρος: Οι μονές του Άθω ζητούν φοροαπαλλαγή για τα ενοίκια, με προσφυγή τους στο ΣτΕ!

Συνεχίζεται τό "νέο πνεῦμα" τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Μετά ἀπό αὐτό:

'ΑΒ Βασιλόπουλος', Άγιον Όρος… Διερωτῶμαι, ποῦ πῆγε τὸ ἀσκητικὸ πνεῦμα! …

τώρα καί τό παρόν!

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Οι μονές του Αγίου Ορους δεν θέλουν να πληρώνουν φόρο για τα ενοίκια που εισπράττουν από ακίνητα ιδιοκτησίας τους εκτός της Χερσονήσου του Αθω.

Με προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητούν να επανέλθει το φορολογικό καθεστώς που ίσχυε προ του 2010, τότε δηλαδή που δεν φορολογούνταν τα εισοδήματά τους από μισθώματα εκτός της περιοχής.

Από τις 20 μονές που λειτουργούν εκεί, οι 8 έχουν προσφύγει στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Μάλιστα, σε μια μαραθώνια συνεδρίαση της 7μελούς σύνθεσης του Β’ Τμήματος του ΣτΕ, πέντε δικηγόροι που εκπροσωπούσαν τις μονές έδωσαν μάχη νομικών επιχειρημάτων για να αναστραφεί το αρνητικό για εκείνες καθεστώς φορολόγησης των μισθωμάτων που εισπράττουν από τα ακίνητα που έχουν εκτός της επικράτειάς τους. Τα ετήσια εισοδήματα των μονών από τις εν λόγω μισθώσεις δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα, όπως προέκυψε τόσο από την ακροαματική διαδικασία όσο και από τις φορολογικές δηλώσεις, και ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Το αίτημα

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS4QqDP9UWjNRZWgjU_WirqrhVYV_DBJf3rAw&s

«Χρειάζεται πολλή προσοχή, γιατί οι ημέρες μας είναι δύσκολες. Να μένωμε στην προσευχή και στην υπακοή. Να αγωνιζώμαστε».

«Για κάθε τι πειρασμικό που σε αναστατώνει ψυχολογικά, ρίχτα πίσω. Να κυλούν οι μέρες μας με ηρεμία και πραότητα».

«Εσύ μην στενοχωριέσαι, μην τα βάζης μέσα σου και στενοχωριέσαι. Οι στενοχώριες τρώνε τον άνθρωπο. Εμένα οι στενοχώριες με φάγανε, αρρώστησα από την καρδιά και τα άλλα».

ΟΙ ΣΠΟΡΙΑΔΕΣ!

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο Θεός σπέρνει τον καλό σπόρο του, τον θείο λόγο του, στις ψυχές των ανθρώπων. Οι άνθρωποι όμως δεχόμαστε με τον δικό μας τρόπο τον σπόρο του Θεού και καρποφορούμε διαφορετικά ο καθένας (Κυριακή Δ΄ Λουκά).

Αλλά δεν διαφέρουμε μόνο στον τρόπο της καρποφορίας. Δεν είμαστε μόνο γη που δέχεται τον σπόρο, αγρός που καλλιεργείται και φυτεύεται. Οι άνθρωποι είμαστε ταυτόχρονα και σποριάδες. Από τη θέση γονέων, δασκάλων, ιερέων, αλλά και ποικίλων άλλων πόστων εντός της κοινωνίας, γινόμαστε αυτομάτως σποριάδες στον πνευματικό αγρό των ψυχών πολλών συνανθρώπων μας και πρωτίστως των παιδιών μας. Ειδικά οι ψυχές των παιδιών είναι ένας χώρος απροστάτευτος. Τί σπέρνουμε στην ευαίσθητη αυτή παρθενική γη που μας παραδίδεται με απόλυτη εμπιστοσύνη; Το καλό ή το κακό;