Ἀνθολόγιο λόγων τοῦ Γέροντα Θαδδαίου
(7ο μέρος)
Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου
ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα
28. Καμία κίνηση λογισμοῦ προερχόμενη ἀπό τήν ψυχή δέν πρέπει νά εἶναι ἐπικεντρωμένη σέ ὁ,τιδήποτε ἐκ τοῦ κόσμου τούτου. Τό νοητό κέντρο τῆς ἀγάπης μας πρέπει νά εἶναι ὀ Θεός καί μέ τόν Θεό ἀγαπᾶμε τούς πάντες. Τά πάντα εἶναι ἐν Αὐτῷ καί δι' Αὐτοῦ. Δέν πρέπει νά προσκολλώμαστε σέ πράγματα τοῦ κόσμου τούτου.
29. Τά Ἀγγελικά Τάγματα δέν εἶναι ὑποδουλωμένα στούς λογισμούς τους, ἤ σέ πράγματα τοῦ κόσμου τούτου. Τό βλέμμα τους εἶναι στραμμένο στά κτιστά πράγματα, ἀλλά οἰ λογισμοί τους δέν ὐποδουλώνονται σ' αὐτά, διότι εἶναι ἐπικεντρωμένοι στήν ὑπηρεσία τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ, διά τῆς ὀποίας ἀγαποῦν ὅλη τήν κτίση. Ὅσο γιά μᾶς, ὅταν δοῦμε κάτι πού μᾶς προσελκύει, προσκολλώμεθα ἀμέσως πάνω του κι αὐτό εἶναι τραγικό καί ὀλέθριο. Ἄν διαρκέσει γιά καιρό, τότε αὐτό τό πρᾶγμα γίνεται γιά μᾶς εἴδωλο. Ἀνεξάρτητα ἄν αὐτό εἶναι ἄψυχο ἀντικείμενο, ἔμψυχο ζῶο ἤ ἄνθρωπος, καταλαμβάνει στήν καρδιά μας μιά θέση πού ἀνήκει στόν Θεό.