Ἐπιστολή Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν στόν Μακαριώτατο γιά τήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο

Ἐπιστολή Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν 

στόν Μακαριώτατο 

γιά τήν «Ἁγία» καί Μεγάλη 

Πανορθόδοξη Σύνοδο

Ἀμαρούσιον, 4 Μαΐου 2016

Ἀρ. πρωτ. 120

Μακαριώτατε,

Χριστός Ἀνέστη!

Εὐλαβῶς ἀσπαζόμεθα τήν Δεξιάν Σας!

Μετά ἀπό τό πολύ λυπηρό γεγονός στήν πανέμορφη νῆσό μας Λέσβο, ἐπίκειται τό χειρότερο στή νῆσό μας Κρήτη.

Ὅσον ἀφορᾷ στήν «Ἁγία» καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο, παρακολουθοῦμε τόν πολυμέτωπο ἀγώνα πού διεξάγετε στίς δύσκολες αὐτές ἡμέρες πού διερχόμαστε.  Εὐχόμαστε ταπεινά νά παρουσιασθεῖ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, κάποιο ἐμπόδιο καί νά μή πραγματοποιηθεῖ αὐτή ἡ Σύνοδος.

 -    Εἶναι γνωστά τά ἀρνητικά στοιχεῖα της!

ΚΗΡΥΓΜΑ: Κυριακή τῶν Μυροφόρων (Μάρκ. 15,43-16,8), Ὁ Χριστός τό κέντρο τῆς ἀνθρωπότητος (†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

ΚΗΡΥΓΜΑ:

  Κυριακή τῶν Μυροφόρων 
(Μάρκ. 15,43-16,8),
Ὁ Χριστός τό κέντρο τῆς ἀνθρωπότητος 

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

 

Η θρησκεία μας, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε ἕ­να παραμύθι, ἕνα ψέμα. Εἶνε ἡ μόνη ἀλη­θινὴ στὸν κόσμο. Δὲν τὸ λέμε ἐμεῖς· τὸ ἀποδεικνύουν τὰ πράγματα, ἡ ἱστορία εἴκοσι αἰώνων. Εἶνε δέντρο ποὺ δὲν τὸ φύτεψε ἄνθρω­πος ἀλλὰ ὁ Θεός. Κι ὅ,τι φυτεύει ὁ Θεός, ὅλοι οἱ δαίμονες δὲν θὰ μπορέσουν νὰ τὸ ξερριζώσουν. Θὰ σπάσουν τὰ τσεκούρια τους ἐπάνω του, μὰ ἡ ῥίζα του μένει ἀνεκρίζωτος.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ Ζῆσε μέ τόν Χριστό

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 

 Ζῆσε μέ τόν Χριστό,

Γ. Βερίτης

 

Συντροφιά μέ τόν Χριστό

λαχτάρησα νά ζήσω

ὥς νά φτάσει κι ἡ στερνή

στιγμή νά ξεψυχήσω. 

 

"Προοδευτικοί" VS "Συντηρητικῶν"! Ὁ κούφιος "προοδευτικός" τίτλος τῶν Οἰκουμενιστῶν-"Μεταπατερικῶν"-Νεοεποχιτῶν καταρρέει! Μία μικρή ἀνάλυση γιά ὅσους ξέχασαν τά Ἑλληνικά...

"Προοδευτικοί" VS "Συντηρητικῶν"!

Ὁ κούφιος "προοδευτικός" τίτλος 

τῶν Οἰκουμενιστῶν-"Μεταπατερικῶν"-Νεοεποχιτῶν καταρρέει!

Μία μικρή ἀνάλυση 

γιά ὅσους ξέχασαν τά Ἑλληνικά...

Αὐτή τή φορά θά ἐπιχειρήσουμε μία μικρή ἐτυμολογική ἀνάλυση τῶν λέξεων: "προοδευτικός" καί "συντηρητικός", μέσα σέ θεολογικά πλαίσια, διότι ὁλοένα καί συχνότερα ἐκστομίζονται ἀπό στόματα: οἰκουμενιστῶν, "μεταπατερικῶν" καί "νεοεποχιτῶν-παγκοσμιοποιητῶν", ἀλλά μέ ἀντεστραμμένη (διεστραμμένη) νοηματοδότηση!

Κι ἐπειδή μέσα στίς λέξεις κυοφοροῦνται βαρέα νοήματα πού καθορίζουν τό ποιοί εἴμαστε καί ὁλάκερη τήν ζωή μας, ὀφείλουμε τήν πρέπουσα προσοχή μας σέ αὐτές προκειμένου νά τά ἀνακαλύπτουμε, νά τά ἀποκαλύπτουμε, νά τά ἀντιλαμβανόμαστε στίς ὀρθές τους διαστάσεις καί νά τά διαχειριζόμαστε ἐν σοφίᾳ καί συνέσει· "Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος..." (Ἰωά. 1,1), "...Ὅτι αὐτὸς εἶπε, καὶ ἐγεννήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο, καὶ ἐκτίσθησαν" (ἀπό τήν Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου). Μέ τίς λέξεις σκεφτόμαστε, μέ τίς λέξεις ἐκφραζόμαστε, μέ τίς λέξεις πλάθουμε τά ἔργα μας. Οἱ δέ λέξεις ἀντιστρόφως προδίδουν τόν χαρακτῆρα μας, τόν ψυχισμό μας, τό πνευματικό μας ποιόν καί ὅλη τήν ζωή μας, τήν τωρινή καί τήν αἰώνια, διότι ἡ πηγή τῶν λόγων εἶναι ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου, ἡ καθαρή ἤ ἡ βρώμικη, ἡ ἀγαθή ἤ ἡ πονηρή· «ἐκ γάρ τοῦ περισσεύματoς τῆς καρδίας τό στόμα λαλεῖ» (Ματθ. ιβ, 34 & Λουκ. ς, 45).