
Γράφει:
Ὁ ἀγῶνας καί ἡ πάλη μέ τό κάθε κακό μέσα μας, στήν Ἑλλάδα καί σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα ἔχει δύο προϋποθέσεις γιά νά εἶναι δόκιμος καί ὁλοκληρωμένος!
1. Τόν σωστό σκοπό.
2. Τόν σωστό τρόπο.
Ὁ σωστός σκοπός πρέπει πάντα νά εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ὡς ἐκ τούτου ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς πού μᾶς χάρισε. Εἰδάλλως, οὔτε ὠφελούμαστε οὐσιαστικά, οὔτε ὠφελοῦμε τούς συνανθρώπους μας καί τήν κοινωνία.
Ὁ σωστός τρόπος εἶναι τά πνευματικά ὅπλα πού μᾶς δίνει ὁ ἴδιος ὁ Θεός, μέ τά ὁποῖα μᾶς ἐφοδιάζει ὤστε νά ἐπιτύχουμε τόν σωστό σκοπό.
Ὅσον ἀφορᾶ τόν σκοπό, ὁ Τέλειος Θεός εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ σύμπαντος κόσμου καί κάθε πλάσματος καί κτίσματος. Ὅλοι καί ὅλα τοῦ ἀνήκουμε. Μέσα σ' Αὐτόν κολυμποῦμε· "ἐν αὐτῷ
γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν" (Πράξ. 17, 28).
Ἄν ἑπομένως ὁ ἀγωνιστής πετάξει τήν ἀγάπη του γιά Αὐτόν καί ἀναπόφευκτα ὡς αὐτόματο ἐπακόλουθο καί τήν φροντίδα τῆς αἰώνιας ψυχῆς του καί βάλει ὁ,τιδήποτε ἄλλο στήν θέση τους, ὅσο ἰδεώδης κι ἄν φαίνεται (ἄν εἶναι κιόλας) ὁ σκοπός, τότε μαζί μέ τήν παραγκώνιση τοῦ Θεοῦ πετᾶ καί τήν εὐλογία Του, ἄρα ταυτόχρονα καί τήν δική του σωτηρία καί τῶν ἄλλων.
Ἔτσι, τό ποθητό ἀποτέλεσμα τοῦ ἀγῶνος θά εἶναι στήν καλύτερη περίπτωση ἐλλιπές, σάν μία βάρκα πού μπάζει νερά καί μή σωτηριῶδες σίγουρα.
Τίς περισσότερες φορές θά εἶναι καί ἀνέφικτο ἤ καί ἀντίστροφο καί καταστροφικό!