Προφητεία
Μακαριστοῦ Ἐπισκόπου
Αὐγουστίνου Καντιώτου:
"Θά τιμωρηθοῦμε,
γιατί περιφρονήσαμε τά λόγια τοῦ Θεοῦ"!
Στό παρόν μας ἄρθρο θά παραθέσουμε ἀπόσπασμα ἀπό ὁμιλία τοῦ Μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, πού ἔγινε στόν Ἱερό Ναό Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τό 1977.
Οἱ ἐσχατολογικοί καιροί τῆς ἀποστασίας πού βιώνουμε, κρούουν τώρα ὅσο ποτέ ἄλλωτε πιό ἀνησυχητικά τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιά ὅλους μας παγκοσμίως, εἰδικά ὅμως γιά τήν Ἑλλάδα καί γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους Χριστιανούς.
Καί λέμε "εἰδικά", διότι ἐμεῖς ἐλάβαμεν:
1ον) Ἅγιον Βάπτισμα καί
2ον) τήν πιό εὐλογημένη χώρα τοῦ κόσμου, διά τῶν νεφῶν τῶν Ἁγίων καί τῶν ἡρώων της κυριευόντως, καί δευτερευόντως γιά τίς ἀπερίγραπτες φυσικές ὀμορφιές καί τά ἀγαθά της.
Ποιάν ἀπολογία θά δώσουμε στόν Κύριο ἐν ἡμέρᾳ Κρίσεως ὅταν θά ἐλέγξει τί εἴδους διαχείριση κάναμε στήν ψυχή μας καί στήν Πατρίδα μας; Καλοδιαχειριστήκαμε ἤ καταχραστήκαμε καί καταδαπανήσαμε τόν πνευματικό κι ἐθνικό μας πλοῦτο καί θησαυρό "ζῶντες ἀσώτως";...
Καί βέβαια, σέ τοῦτο τό σημεῖο ἄς μήν ξεχνᾶμε πώς τό τέλος κάθε ἀποστασίας ἐν ἀμετανοησίᾳ εἶναι πάντα τό ἴδιο: παιδαγωγική τιμωρία, καί δεινά!
Ἐπιτρέψαμε στήν Ἑλλάδα καί στήν Ἁγία Πίστη μας νά εἰσβάλλουν: ἡ Νέα Ἐποχή, ἡ Μαγεία, ὁ Ἀποκρυφισμός παντός εἴδους, ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ κακοδοξία μέ ἀποκορύφωμα τήν πραγματοποίηση τῆς πιό ληστρικῆς ψευδοσυνόδου πού ἔλαβε χώρα ἀνά τούς αἰῶνας, καί φυσικά ἡ ἀνηθικότητα, τά πάθη μας, ἡ ἀφιλοπατρία καί ἡ προκλητική ἀδιαφορία καί ἀμετανοησία μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Ἀνοίξαμε διάπλατα πόρτες καί παράθυρα στόν διάβολο, ἀλλά καί στούς ἀνθέλληνες κι ἀντιχρίστους ὅλου τοῦ κόσμου, ἔνθεν κι ἔνθεν, καί κρεμάσαμε στίς εἰσόδους τῶν ψυχῶν μας καί τῆς Πατρίδας μας στολισμένες πλατιές κορδέλες μέ τήν λέξη: "welcome", κατά τό κοινόν ἑλληνικόν λεγόμενον: "μπάστε σκύλοι ἀλέστε"!
Γίναμε αὐτοβούλως ὑπάκουα δουλικῶς κι ἀδιακρίτως παχύδερμα πτώματα, ὄζοντα "πνευματικῆς" καί ἐθνικῆς δυσωδίας καί ξεφτίλας ἀντίστοιχα!
Παραθέτουμε ἀμέσως παρακάτω μία προφητεία (ἀπό τίς πολλές πού μπορεῖ νά διακρίνει ἕνας νήφων καί ξυπνητός Χριστιανός διάσπαρτες σέ προφορικούς καί γραπτούς λόγους τοῦ π. Καντιώτη) πού λέγει ὁ ἅγιος αὐτός Ἐπίσκοπος τόν ὁποῖον θαυμάζουμε, καί κλαίγοντας μέ μαῦρο δάκρυ, διότι δέν εἴμεθα ἄξιοι νά ἔχουμε αὐτήν τήν δύσκολη στιγμή στήν Πατρίδα μας ὄχι μόνον ἕναν τέτοιον Ποιμένα, ἀλλά οὔτε τόν μισό ἀπό αὐτόν!
"Tώρα ἐμεῖς γίναμε ἀναίσθητοι.
