ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ-Πῶς νά προσευχώμαστε;
ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ-Πῶς νά προσευχώμαστε;
Ἐκ τοῦ βιβλίου: "Ὑποθῆκες ζωῆς"
Ἀρχ. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος
"Οὐχ ὡς ἐγώ θέλω..."
Στό τέλος κάθε αἰτήματός μας νά λέμε: "Οὐχ ὡς ἐγώ θέλω, ἀλλ' ὡς Σύ" (Ματθ. κς' 39). Μόνο σ' ἕνα αἴτημα δέν χρειάζεται νά τό προσθέτουμε αὐτό: σ' ἐκεῖνο τῆς σωτηρίας μας, διότι ὁ Θεός "πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν" (Α΄ Τιμ. β΄ 4).
Προσοχή καί προσευχή
Ὅταν λέτε τήν εὐχή νά στρέφετε τήν προσοχή τοῦ νοῦ σας στήν κάθε λέξι.
Ἐργασία καί προσευχή
Ὅταν ἐργάζεσθε, καί ἐπιτρέπεται καί ἐπιβάλλεται νά προσεύχεσθε. Ἀλλά ὅταν προσεύχεσθε, δέν πρέπει νά ἐργάζεσθε!
Ἀπόδειξι ὅτι ὑπάρχει διάβολος
Μπορεῖ ὁποιοσδήποτε νά εἶναι συγκεντρωμένος ἀκόμη καί ἐπί ὧρες σκεπτόμενος κάποιο πρόβλημά του ἤ κάποια ὑπόθεσί του χωρίς νά διασπᾶται η προσοχή του σέ τίποτε ἄλλο.
Τά παλαιότερα ἐπίσης χρόνια, τότε πού δέν ὑπῆρχαν ἀκόμη οἰ ἀριθμομηχανές, οἱ λογιστές ἐργάζοντο ἐπί ὁκτάωρο κάνοντας πράξεις χωρίς νά σηκώνουν κεφάλι καί χωρίς νά φεύγη ὁ νοῦς τους, ἀκόμη κι ἄν δίπλα τους δούλευε κομπρεσέρ! Ἀνάλογα συμβαίνουν καί μέ τήν ἐνασχόλησι πολλῶν σπουδαστῶν στά μαθήματά τους.
Ἐάν ὅμως ξεκινήση κάποιος νά προσευχηθῆ, τότε ὅλες οἱ ἀτομικές, οἰκογενειακές ἤ ἐπαγγελματικές του ἀσχολίες προβάλλουν ἐμπορός του καί τόν διασποῦν.
Αὐτό εἶναι ἀπόδιεξι ὅτι ὑπάρχει διάβολος καί ὅτι ἡ προσευχή τόν κατακαίει, γι' αὐτό τήν πολεμᾶ.
Ποτέ παράλειψι τῆς προσευχῆς
-Γέροντα, τόν ρώτησε κάποτε ἕνα ἐργαζόμενο ζευγάρι, ὅταν τό βράδυ γυρίζουμε πολύ κουρασμένοι στό σπίτι, δέν ἔχουμε ὄρεξι γιά προσευχή.
-Πῶς ἔχετε ὄρεξι γιά νά φᾶτε; Ὅπως δέν παραλείπετε τό φαγητό, ὅσο κουρασμένοι κι ἄν εἶσθε, ἄλλο τόσο, καί πολύ περισσότερο, δέν πρέπει νά παραλείπετε ποτε καί τήν τροφή τῆς ψυχῆς, τήν ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό.
Μήν ἀμελεῖτε ποτέ τήν προσευχή. Στό τραπέζι, τό πρωί, τό ἀπόγευμα, τό βράδυ. Ἰδιαιτέρως μήν παραλείπετε τό Ἀπόδειπνο γιά κανένα λόγο, ὅσο ἀπασχολημένοι καί κουρασμένοι καί ἄν εἶσθε. Εἶναι ζήτημα αὐτοθυσίας καί κυρίως ἀγάπης. Ὅταν σᾶς τηλεφωνήση πολύ ἀργά τή νύκτα κάποιο ἀγαπητό σας πρόσωπο, πῶς, παρά τήν κούρασί σας, ἀγκιστρώνεσθε στό ἀκουστικό καί μάλιστα κάποτε μιά καί δυό ὧρες, χωρίς νά δυσανασχετεῖτε, ἀλλά ἀντίθετα χαίρεσθε.
Αἴτησι γιά προσευχή
Ὅταν τοῦ ἔλεγες:
-Πάτερ, τά πράγματα στό τάδε θέμα ἔφθασαν σέ ἀδιέξοδο. Εἶμαι πλέον στά ὅρια τῆς ἀντοχῆς μου, σοῦ ἀπαντοῦσε:
-Προσευχή, παιδί μου, πολλή προσευχή! Ὁ Θεός μπορεῖ νά ἄρη τό σταυρό σου, εἴτε νά σοῦ δώση δύναμι νά τόν σηκώσης μέχρι τέλους. Καί μήν ξεχνᾶς: Τό ἀδιέξοδο τῶν ἀνθρώπων εἶναι τό κατ' ἐξοχήν πεδίο δράσεως τοῦ Θεοῦ· εἶναι ἡ εὐκαιρία τοῦ Θεοῦ.
-Εὔκολο τό θεωρεῖτε νά κάνω προσευχή στήν κατάστασι στήν ὁποία βρίσκομαι τώρα; τοῦ ἀντέτεινε κάποτε ἕνα πνευματικοπαίδι του.
Γιά νά λάβη τήν ἀπάντησι:
-Προσευχήσου καί γιά νά μπορέσης νά προσευχηθῆς!
Ἐπιμονή στήν προσευχή
-Πῶς θα βελτιωθοῦμε, Γέροντα; Ὅλο στά ἴδια καί στά ἴδια μένουμε.
-Παιδί μου, πολλή προσευχή καί θά δῆς τήν βελτίωσι. Πῶς νά τό κάνουμε; Δέν ὑπάρχει κανένα μαγικό ραβδί γιά νά τό χτυπήσουμε καί νά ἔλθη αὐτόματα ἡ χριστινική προκοπή.
Ὄχι ὅλο κάτω!
Προέτρεπε ὁ Γέροντας κάποιο πνευματικοπαίδι του πού δούλεψε μέχρι ἀργά τό βράδυ καί δέν πήγαινε στίς ἀγρυπνίες:
-Παιδί μου, κοίταξε καί λίγο πάνω. Ὄχι ὅλο κάτω, ὄλο στά γήινα. Κοίταξε καί λίγο τήν ψυχή σου.
Κάποτε ἀρρώστησε ὀ νέος αὐτός καί τόν ἐπισκέφθηκε ὀ Γέροντας στό νοσοκομεῖο. Μόλις τόν εἶδε ξαπλωμένος στό κρεββάτι, ἔβαλε τό δείκτη τοῦ χεριοῦ του μέ νόμημα στόν κρόταφο λέγοντάς του:
-Θυμᾶσαι πού σοῦ τά' λεγα;
Κι ἐκεῖνος:
-Εἴχατε δίκιο, Γέροντα.
-Τώρα βλέπεις ἐπάνω παρά τή θέλησί σου, συνέχισε ὁ π. Ἐπιφάνιος. Ὅταν γίνης καλά, νά κοιτᾶς μέ τήν θέλησί σου.
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου