ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΔ' Πρόσεχε, καλόν μου θυγάτριον, διότι πλέον ἐμεγαλύνθης καί ἀρχίζουν οἱ λογισμοί νά ἀλλάσσωνται.

ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου

Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΔ' 
Πρόσεχε, καλόν μου θυγάτριον,
διότι πλέον ἐμεγαλύνθης
 καί ἀρχίζουν οἱ λογισμοί νά ἀλλάσσωνται.

 

 
Διαβάστε ἀπόσπασμα ἀπό τήν Ἐπιστολή:  Α΄ , Β΄ , Γ΄ , Δ΄ , Ε΄ , ΣΤ΄, Ζ΄ ,Η΄ , Θ΄, Ι΄ , ΙΑ΄ , ΙΒ΄ , ΙΓ΄ , ΙΔ΄ , ΙΕ΄ , ΙΣΤ΄ , ΙΖ΄ , ΙΗ΄ , ΙΘ΄ , Κ΄ , ΚΑ΄ , ΚΒ΄ , ΚΓ΄ , ΚΔ΄ ,  ΚΕ΄, ΚΖ΄ , ΚΘ΄ , Λ΄ , ΛΑ΄ , ΛΒ΄ , ΛΓ΄ , ΛΔ΄ , ΛΕ΄ , ΛΣΤ΄ , ΛΗ΄ , ΛΘ΄ , Μ΄ , ΜΑ΄ , ΜΒ' , ΜΓ΄ ,

 
Πρόσεχε, καλόν μου θυγάτριον, διότι πλέον ἐμεγαλύνθης κάι ἀρχίζουν οἰ λογισμοί νά ἀλλάσωνται. (ΜΔ΄).

Καί πρόσεχε, καλόν μου θυγάτριον, διότι πλέον ἐμεγαλύνθης καί ἀρχίζουν οἱ λογισμοί νά ἀλλάσσωνται. Ἤρχισαν τά βέλη τοῦ πονηροῦ νά πέτωνται πλησίον σου. Σύ δέ φύλαξε τήν ψυχή, φύλαξε τήν τιμήν σου σφόδρα. Ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία μας θέλουν εἰς ὅλα νά εἴμεθα πάντα προσεκτικοί καί μέ φόβον Θεοῦ.

Μή νομίζῃς νά εὕρῃς χαράν καί ἀνάπαυσιν εἰς ὄσα ἡ ψυχή σου λυπεῖται κάι ἡ θεία χάρις δέν ἀναπαύεται. Ἡ χαρά εἶναι ἀπό Θεοῦ δῶρον εἰς τήν ψυχήν μας· καί ἄν ἐκεῖθεν τήν ἐντροπιάσῃς δέν ἐπανέρχεται, πάρεξ ἐάν μέ πόνον πολύν δι' ὅσα ἥμαρτες λυπηθῇς καί μετανοήσῃς. Ὅμως ποῖος ὁ λόγος νά ἐκδιώξῃς ἀπερισκέπτως τῆς χάριτος τήν περιστεράν καί κατόπιν μέ λύπην, μέ πολλούς στεναγμούς νά τήν γυρεύῃς νά ἔλθῃ πάλιν ὀπίσω;

Πολλοί ἐξεδίωξαν τήν χαράν, κατήσχυναν ἀφρόνως αὐτήν, καί πλέον αὐτή δέν ἐπανῆλθε.

Ὅθεν πρόσεχε καλό μου κορίτσι. Χωρίς τῆς μητρός σοῦ βῆμα μήν κάμνῃς. Φιλενάδες μήν πολυέχῃς. Στολίδια μήν ἀγαπᾷς. Ἀρώματα, μήν τά γυρεύῃς. Ὅλα αὐτά εἶναι τοῦ κόσμου ἀδολεσχήματα· ὅσον περιττά, τόσον ἐφάμαρτα. 

Σύ ἔχε τόν ἔνθεον φόβον παντοτεινόν στολισμόν, ἔνδυμα σεμνόν τήν ταπείνωσιν. Σκέπην κραταιάν τήν Παντάνασσαν. Φύλακα ὁδηγόν τόν Ἄγγελον τῆς ψυχῆς σου. Ὀσμήν ἀρωμάτων τήν παρθενικήν εὐωδίαν τῆς σῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος.

Ναί, παιδί μου, οὔτω ποίει καί ζήσει νῦν καί εἰς τόν αἰῶνα.

Διότι ὁ θάνατος τῆς ψυχῆς πορεύεται πλάι σου, προπορεύεται εἰς τό βῆμα σου, πτερυγίζει εἰς τήν καρδίαν σου, πετᾷ εἰς τούς ὀφθαλμούς, παλεύει τούς λογισμούς σου. Πρόσεχε τήν ζωήν σου, φύλαξε τήν ψυχήν σου σφόδρα!

Ναί, χρυσῆ μου θυγάτηρ, διότι ὁ κόσμος ἐχάλασε· καί βλέπων ὁ πειρασμός τήν θείαν ἀγάπην καί τόν ἔνθεον ζῆλον σας τίθησι "λίθον προσκόμματος καί πέτραν σκανδάλου" ἐν ὁδῷ τῆς ζωῆς. Ὅθεν ἄκουε τούς λόγους μου καί φύλαττε αὐτούς, νά σέ φυλάττουν ἀπό προσκόμματα.

Ἀναγίνωσκε τά θεῖα βιβλία, νά φωτίζεται ἐκεῖθεν ὁ νοῦς, νά κατευθύνεται εἰς ὁδόν πνευματικήν ἠ ψυχή σου. Καί θά σοῦ γίνῃ αὐτή ἡ θεία μελέτη εἰς προῖκα οὐράνιον καί πλοῦτον αἰώνιον.

Πρόσεχε ἐπί πλέον μήν παρακοῦς τόν πατέρα σου, μηδέ τήν μητέρα. Φυλάγου τάς συντυχίας τῶν κοσμικῶν. Ἐπέρασεν ἤδη ἡ μικρά καί ἄδολος ἡλικία.

Μή μανθάνῃς νά λέγῃς πολλά· καλύτερα τά ὀλίγα· ἡ δέ σιωπή, πλοῦτος ψυχῆς. Ἐάν μάθῃς νά λέγῃς πολλά, καί τήν "εὐχήν τοῦ Χριστοῦ" συντόμως θά χάσῃς, καί τήν ψυχήν σου πολύ θά κουράσῃς, καί ἄλλους πολλούς ἐξάπαντος μέλλεις βλάψῃς. Ἐν γάρ τῇ πολυλογίᾳ οὐκ ἐκφεύξῃ τήν ἁμαρτίαν.

Καί λοιπόν φρόντισε, κόρη μου, νά εἶσαι πάντοτε φρόνιμη, ταπεινή, ὑπάκουη, σιωπηλή, ὑπομονετική, ἐγκρατής, προκομμένη, ἀδιαλείπτως νυχθημερόν εὐχομένη. Τό στόμα σου νά μή σταματᾷ τήν νοεράν προσευχήν. Καί θά ἰδῇς πόσον ὁ νοῦς θά φωτίζεται, πῶς ἡ καρδία θά βρύῃ χαράν καί εἰρήνην.

Ὅλα μέ σύνεσιν νά τά κάμῃς κατόπιν καλῆς συμβουλῆς. Νά ἀγαπᾷς τήν ἐξομολόγησιν, καί συχνά νά κοινωνῇς. Μή βλέπῃς τόν κόσμον, νά σέ βλέπῃ ὁ Θεός.

Καί ἄν φυλάγῃς διαπαντός παρθενίαν σώματος καί ψυχῆς, ἡ Παναγία Παρθένος θά σέ φυλάγῃ ἀπό παντός κακοῦ, ἀπό παντοίων ἐχθρῶν ὁρατῶν, ἀοράτων.

Καί εὔχομαι, κόρη μου ταπεινή, ὀγλήγορα νά πληρωθῇ ἐπί σέ τό θέλημα τοῦ Κυρίου· "δώη σοι Κύριος ὁ Θεός κατά τήν καρδίαν σου".

ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ  
 Ἀπό: Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ