ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
(ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ "ΕΚΣΤΑΣΗ")
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ.
Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν!
8ο
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ. Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν!
Ἐάν θά εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά διαλέξουμε ἀπό ὅλα ὅσα εἶπε ὁ Χριστός μία φράση, μία φράση πού νά συνόψιζε τό εὐαγγελικό μήνυμα, πού ἀπευθύνει ὁ Κύριος σέ κάθε ἄνθρωπο, σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, πιστούς καί ἄπιστους, θά διαλέγαμε χωρίς δισταγμό τούτη: "Δεῦτε πρός μέ πάντες, οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς" (Μάτθ. 11, 28-29). Δηλαδή, ἐλᾶτε σέ μένα ὅλοι ὅλοι εἶσθε-κατακουρασμένοι καί βαρυφορτωμένοι ἀπό ἁμαρτίες καί ἀντινομίες, γεμᾶτοι ἀπό θλίψεις καί ἄγχος, συντετριμμένοι ἀπό τίς δυσκολίες καί ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς, γονατισμένοι καί τσακισμένοι ἀπό τά ἀδιέξοδα. Ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω, θά σᾶς χαλαρώσω, θά σᾶς ἀναπαύσω. Θά σᾶς ἐλευθερώσω ἀπό ὅλα αὐτά, πού σᾶς ταλαιπωροῦν καί σᾶς βασανίζουν καί κάνουν τή ζωή σας ἀφόρητη. Μή διστάζετε. Ἀποφασίστε ἐλεύθερα καί πάρετε ἐπάνω σας τόν ζυγό μου, τόν ὁποῖον ἡ Χάρις μου τόν κάνει, ὄχι μόνον ἐλαφρό, ἀλλά καί ὠφέλιμο σ' ἐκεῖνον πού τόν φέρει: ὠφέλιμο γιατί ὁ ζυγός μου, ὄχι μόνο εἶναι σωτήριος, ὄχι μόνο δέν κουράζει αὐτούς πού τόν βαστάζουν, ἀλλά τούς γεμίζει μέ ἀρετές καί χαρίσματα.
Ὁ Χριστός, βέβαια, δέν ὐπόσχεται τήν "εὐτυχία' ἤ τίς "χαρές", ὄπως αὐτές, πού ἐννοεῖ ὁ κόσμος. Αὐτό που ἀναγγέλει καί διακηρύσσει ὁ Κύριος εἶναι ἠ μακαριότητα. Καί μακαριότητα περικλείει μία ἰδέα θείας εὐλογίας, χαρᾶς ὑπεφυσικῆς. Τέτοια εἶναι ἡ χαρά, πού μεταγγίζει ὁ Χριστός σ' αὐτούς πού ἔρχονται μέ ταπείνωση κοντά Του. Χαρά πού τήν ὑπόσχεται στούς πτωχούς, τούς πράους, τούς καθαρούς, τούς διωγμένους. Χαρά ἀντίθετη, διαφορετική ἀπό τήν συνηθισμένη ἡδονή τῶν ἀνθρώπων, χαρά πού θεμελιώνεται στό ἀναποδογύρισμα ὅλων τῶν συνηθισμένων ἀξιῶν. Ἡ μακαρτιότητα τοποθετεῖται σ' ἕνα ἐπίπεδο, πού ξεπερνᾶ τόν ἄνθρωπο. Γι' αὐτό καί ἀποτελεῖ κάτι τό ἐντελῶς νέο. Κάτι πού πρέπει νά ἀναζητηθεῖ καί νά θεωρηθεῖ σάν ἀπόλυτα νέο.
Αὐτή λοιπόν ἡ μακαριότητα εἶναι στό χέρι τοῦ καθενός μας. Καί στό χέρι τό δικό σου παιδί μου, πού βασανίζεσαι-καί βασανίζεις-πού τυραννᾶσαι-καί τυρρανεῖς, γιά νά βρεῖς τή χαρά, ἄν εἶναι χαρά, στά ναρκωτικά. Καί θά ὁμολογήσεις κι ἐσύ καί κάθε ἄλλος, ὅτι δέν ὐπάρχει χαρά πιό ἀστραφτερή, περισσότερο χειροπιαστή ἀπό τή γαλήνια χαρά ἐκείνων, πού κατέχουν καί ἀκολουθοῦν τόν Χριστό.
Ὅμως, "ἀκολουθῶ τόν Χριστό, πιστεύω στόν Χριστό", σημαίνει ὅτι ἀγωνίζομαι νά εἶμαι μαζί Του πράττοντας τό θέλημά Του. Ὁ Χριστός διά τῶν ἔργωνξκ γίνεται καρδιακή ἐμπειρία. Καί καρδιακή ἐμπειρία, λέγει ὁ Ἅγιος Σιλουανός, "κάνει τόν ἄνθρωπο νά αἰσθάνεται ὅτι ὁ Κύριος εἶναι τόσο κοντά μας, πιό κοντά μας κι ἀπό τόν ἀέρα πού ἀναπνέουμε. Ὁ ἀέρας μπαίνει στό σῶμα καί φθάνει ὡς τήν καρδιά. Ἀλλά, ὁ Κύριος ζεῖ μέσα στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου".
Ὅταν ὁ Κύριος ρωτήθηκεξ ποιά ἐντολή τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ πιό μεγάλη, ἀπάντησε ὡς ἑξῆς: "Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου" (Μάρκ. 12, 30). Δηλαδή, ὀφείλεις νά ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεό σου μέ ὅλη τή δύναμη τῆς καρδιᾶς σου τόσο, ὅσο τίποτε ἄλλο καί μέ ὅλη τήν ψυχή σου, ὥστε ὁ ψυχικός σου κόσμος ὁλόκληρος νά εἶναι παραδομένος στόν Θεό. Καί μέ ὁλόκληρο τόν νοῦ σου καί μέ ὁλόκληρη τή θέλησή σου τόν Θεό πάντοτε νά σκέπτεσαι. Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη καί μεγάλη ἐντολή.
"Ἐάν ἀγαπᾶτε με τάς ἐντολάς τάς ἐμᾶς τηρήσατε" (Ἰωάν. 14, 15). Δηλαδή, ἐάν μέ ἀγαπᾶτε, νά τηρεῖτε τίς ἐντολές μου. Ἔτσι θά δείχνεται ἡ ἀγάπη σας Σέ Ἐμένα, ὅτι δηλαδή, εἶναι ἀληθινή καί εἰλικρινής.
Ἀγάπη λοιπόν στόν Χριστό! Ἀγάπη ἀπέραντη! Ἄπειρη! Γιά νά γεμίσει ἡ ψυχή μέ τήν Χάριν τοῦ Χριστοῦ. Γιά νά αἰσθανθοῦμε, ἔτσι, τήν εἰρήνη τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, "τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσα". Διότι ἡ ζωή χωρίς Χριστό εἶναι ζωή κολάσεως. Ὅπου λείπει ὁ Χριστός, ἐκεῖ ἡ ζωή εἶναι κόλασις. Ὅποιος ζεῖ χωρίς Χριστό, ζεῖ μέσα στό σκοτάδι. Προγεύεται τήν κόλαση, πρίν τήν κόλαση! Ὅποιος ζεῖς χωρίς Χριστό, δέν μπορεῖ νά ἔχει ἐλπίδα. Ὅποιος ζεῖ χωρίς Χριστό, μοιάζει μέ τόν ναυαγό, πού θαλασσοδέρνεται στό τρικυμισμένο πέλαγος τῆς ζωῆς. Ὅποιος ζεῖ χωρίς Χριστό, ζεῖ χωρίς χαρά, χωρίς σιγουριά, χωρίς ἀσφάλεια, χωρίς εἰρήνη, χωρίς εὐτυχία. Ὅπου ὅμως ὑπάρχει ὁ Χριστός, ἐκεῖ εἶναι καί ὁ Παράδεισος. Ἔχεις τόν Χριστό στήν καρδιά σου; Ἔχεις ἀληθινό παράδεισο. Ἀπό ἐδῶ ἀρχίζει ἡ κόλασις, ἀπ' ἐδῶ ἀρχίζει καί ὁ Παράδεισος. Χωρίς Χριστό καί μακριά ἀπό τόν Χριστό, ἡ ζωή μας εἶναι μία ἀπέραντος κόλασις. Μαζί μέ τόν Χριστό ἡ ζωή μας γίνεται παράδεισος!
Ἔχουμε προηγουμένως πεῖ γιά τήν πίστη στόν Θεό καί γιά τόν Χριστό ὅτι εἶναι Θεός τέλειος καί τέλειος ἄνθρωπος. Καί τονίσαμε ὅτι στήν πίστη γιά τόν Θεό δέν χωράει καμμιά ἀμφιβολία. Εἰδάλλως δέν εἶναι πίστις. Ἡ λίγη πίστις φανερώνει λίγη ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, στήν ἀγάπη Του, στήν πρόνοιά Του, στήν παντοδυναμία Του, στήν πανσοφία Του, στή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. "Ἄς θυμηθοῦμε τόν Ἀπόστολο Πέτρο, στή λίμνη τῆς Τιβεριάδος. Ὅσο μέ ἐμπιστοσύνη εἶχε τό βλέμμα του πάνω στόν Χριστό, περπατοῦσε πάνω στά νερά τῆς λίμνης ἄφοβα. Ὅταν ὅμως, πῆρε τά βλέμματά του ἀπό τόν Χριστό καί τά ἔριξε πάνω στήν θάλασσα, ἄρχισε νά καταποντίζεται. Τόν ἔσωσε ὁ Κύριος πιάνοντας τον ἀπό τό χέρι καί λέγοντάς του: "ὀλιγόπιστε εἰς τί ἐδίδαστας;". Τόν χαρακτήρισε ὀλιγόπιστο καί τοῦ ἔκανε παρατήρηση. "Πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι". Δηλαδή, ὅλα μπορεῖ νά τά κάνει αὐτός, πού ἔχει δυνατή πίστη, πίστη ἀσάλευτη.
Ἔτσι, λοιπόν, ὁπλίσου καί σύ παιδί μου, μέ αὐτή τήν πίστη στόν Παντοδύναμο Θεό, σύ πού εἶσαι σκλαβωμένος στά ναρκωτικά, αἰχμάλωτος τοῦ φοβεροῦ αὐτοῦ πάθους καί ἄρχισε τόν "καλόν ἀγῶνα" νά ἐλευθερωθεῖς. Καρπός δέ αὐτῆς τῆς πίστεως, ἡ γλυκειά ἐλπίδα, πού δίνει φτερά στόν ἀγωνιζόμενον ἄνθρωπο.
Βεβαίως, τά πάθη, ὅλα τά πάθη καί ἰδιαίτερα αὐτά τῶν ναρκωτικῶν, κρατοῦν δέσμιο τόν ἄνθρωπο κάι δημιουργοῦν ἕνα ἀφόρητο καθεστώς τυραννίας καί σκλαβιᾶς. Εἶναι, χωρίς ἀμφιβολία, δύσκολα νά νικηθοῦν τά πάθη, καί μάλιστα αὐτό τῶν ναρκωτικῶν. Καί ἀκόμη δυσκολότερο νά ἀποκτήσει ὁ ἄνθρωπος τήν ἐλευθερία του. Εὔκολα ἁλυσοδενόμαστε, δύσκολα σπᾶμε τά δεσμά τῆς τυραννίας. Εὔκολη ἡ ὑποταγή μας στά πάθη, δύσκολη, πολύ δύσκολη, ἡ ἀπαλλαγή ἀπ' αὐτά. Ὅμως δυνατή καί κατορθωτή, ἐάν τό θέλει ὁ ἄνθρωπος. Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ εἶναι πάντοτε ἔτοιμη σέ βοήθεια γιά τόν ἄνθρωπο.
Ὅμως, χρειάζεται πρῶτα ἡ θέλησις τοῦ ἀνθρώπου καί ἔπειτα ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἐλευθερωθεῖ κανείς ἀπό τά πάθη. Πρέπει νά τό θέλει πδρωτίστως ὁ ἄνθρωπος. Γιατί, ὅταν τό θέλει, ἀγωνίζεται νά τό ἐπιτύχει. Καί ὅταν ἀγωνίζεται, ἑλκύει τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ. Ἡ θέλησις τοῦ ἀνθρώπου εἶναι στά χέρια του μία τεράστια δύναμη, ἰσχυρότατη, πού κινητοποιοεῖ ὁλόκληρο τόν ἄνθρωπο. Ὅταν δέ ὁ ἄνθρωπος θέλει, τά πάντα μπορεῖ καί τά πάντα κατορθώνει. Καί ὅταν, μάλιστα, ἡ δική του θέλησις ταυτισθεῖ μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τότε ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ σβήνει ἀπό τό λεξιλόγιό του τή λέξη "δέν μπορῶ". Πού σημαίνει "δέν θέλω". Διότι τό "θέλω" ἔχει μία κλίμακα ἀνοδική. Θέλω σημαίνει μπορῶ. Μπορῶ, σημαίνει ἀγωνίζομαι. Ἀγωνίζομαι μέ τήν παντοδύναμη Χάριν τοῦ Θεοῦ, σημαίνει νικῶ. Νικῶ σημαίνει στεφανοῦμαι. Ὅταν λοιπόν, ἡ θέλησις τοῦ ἀνθρώπου ταυτίζεται μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, γίνεται ἰσχυρή καί ἀκατανίκητη.
Λοιπόν, ἀγαπητό μου παιδί, πού ἡ ἀγάπη καί ἡ ἀγαθή πρόνοιά Του, τά οἰκονόμησε, τό ἁπλό αὐτό βιβλιαράκι νά πέσει στά χέρια σου. Ἄν λοιπόν εἶσαι καί σύ πιασμένος στά γρανάζια τῶν ναρκωτικῶν, ἤ ἄλλου πάθους, μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ καί τή δική σου θέληση καί ἀποφασιστικότητα, θά χαρίσεις στόν ἑαυτό σου τό θεόσδοτο δῶρο τῆς ἐλευθερίας ἀπό τήν τυραννία τῶν ναρκωτικῶν. Καί ὄχι μόνο τοῦτο, ἀλλά θά ἀπολαμβάνεις, ἀπό τώρα, τή χαρά τοῦ πραγματικοῦ, τοῦ ἀληθινοῦ παραδείσου. Γιατί, ὄπου δέν ὑπάρχουν πάθη, ὅπου ὁ Χριστός βασιλεύει στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, ἐκεῖ καί ὁ ἀληθινός παράδεισος, τόν ὁποῖον εὐχόμεθα μέ ὄλη μας τήν ψυχή καί καρδιά νά χαρίσει ὁ Κύριος, ὁ Αἰώνιος Νικητής σέ κάθε ἀγωνιζόμενο νέο καί νέα. Ἀμήν.
Δέν ὑπάρχει μία ζωή ἐδῶ καί μία ἄλλη ζωή κάπου ἀλλοῦ! Ἡ ζωή εἶναι μία, μόνο μία. Καί αὐτή εἶναι ἡ ζωή κοντά στόν Θεό.
Ἀρχίζει ἐδῶ καί συνεχίζεται ἐκεῖ στούς αίῶνες τῶν αἰώνων.
Μακριά ἀπό τόν Θεό ὑπάρχει μόνον ὁ αἰώνιος θάνατος.
Κοντά στόν Θεό ὑπάρχει μόνο ὁ αἰώνιος Παράδεισος.
"Ἴσως τό μεγαλύτερο πλῆγμα πού καταφέραμε σέ βάρος τῆς νέας γενιᾶς
εἶναι τό ὅτι δέν τήν γυμνάσαμε σέ αὐτή τή δυσκολία.
Δέν τῆς δείξαμε μέ τό δικό μας παράδειγμα-κι ἔτσι δέν τήν πείσαμε-πώς ὀ σωστός δρόμος
εἶναι ὁ ἀνήφορος.
Δημιουργήσαμε τήν ψευδαίσθηση στά παιδιά ὅτι τά πάντα εἶναι εὔκολα
καί, τό χειρότερο,
διαμορφώσαμε μία παιδεία εὐκολίας,
ὅπου κάθε δυσκολία θεωρεῖται ἀντιπαιδαγωγική, ὅτι τάχα πληγώνει τό παιδί.
Ἀλλά εἶναι καλύτερα τό παιδί νά γυμνάζεται ἀπό μικρό στίς δυσκολίες,
παρά νά γονατίζει στήν πρώτη δυσκολία πού θά συναντήσει στήν ζωή".
(Σαράντος Καργάκος, φιλόλογος-συγγραφέας)
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!
Τό παρόν ἔντυπον διανέμεται δωρεάν
Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο: "ΠΡΟΣ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ" τοῦ Ἱ. Ἡσυχαστηρίου ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ Κουφαλίων
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΣΟΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Τ.Κ. 57002
ΣΟΧΟΣ 2013
Τηλ. 23950 22562 ἀπό 10.00-1.00 μ.μ.
Τηλ. προμήθειας ἐντύπου 6977412378
Ἀπό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ ταῖς εὐλογίαις καί εἰς μνήμην ζώντων καί κεκοιμημένων συγγενῶν, φίλων καί γνωστῶν.
Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο: "ΠΡΟΣ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ" τοῦ Ἱ. Ἡσυχαστηρίου ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ Κουφαλίων
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΣΟΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Τ.Κ. 57002
ΣΟΧΟΣ 2013
Τηλ. 23950 22562 ἀπό 10.00-1.00 μ.μ.
Τηλ. προμήθειας ἐντύπου 6977412378
Ἀπό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ ταῖς εὐλογίαις καί εἰς μνήμην ζώντων καί κεκοιμημένων συγγενῶν, φίλων καί γνωστῶν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου