Οἱ δαίμονες δέν ἔχουν καμία δύναμη πάνω στούς ἀνθρώπους, ἄν δέν κυριεύσουν πρίν τό πνεῦμα τους. Συνομιλία μέ τόν Ἀββᾶ Σειρῆνο, ἐκ τοῦ βιβλίου: Συνομιλίες μέ τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου Τόμος Α΄

Οἱ δαίμονες δέν ἔχουν 
καμία δύναμη πάνω στούς ἀνθρώπους,
ἄν δέν κυριεύσουν πρίν τό πνεῦμα τους. 

Συνομιλία μέ τόν Ἀββᾶ Σειρῆνο,

ἐκ τοῦ βιβλίου:

Συνομιλίες μέ τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου

Τόμος Α΄

 

... Οἱ δαίμονες δέν μποροῦν νά κυριαρχήσουν οὔτε στό πνεῦμα οὔτε στό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου. Δέν μποροῦν εὔκολα νά καταλάβουν μιά ψυχή. 

Πρέπει πρῶτα νά τῆς ἔχουν στερήσει κάθε ἅγια σκέψη καί νά τήν ἔχουν ἀπογυμνώσει ἀπό κάθε πνευματικό λογισμό. Πρέπει βέβαια νά ξέρουμε ὅτι τά πονηρά πνεύματα ὑπακούουν στούς ἀνθρώπους μέ δύο τρόπους:

1. Ὁ ἕνας εἶναι ὅτι ὑποτάσσονται στήν ἀρετή καί στήν ἁγιότητα πού ἕλκει ἐπάνω της ἡ Θεία Χάρη, ἤ

2. ὑπακούουν στούς ἀσεβεῖς, οἱ ὁποῖοι τούς προσφέρουν θυσίες καί ξόρκια.

Στή δεύτερη αὐτή περίπτωση οἱ δαίμονες δείχνουν τήν καλή τους ὄψη, καλοπιάνοντας αὐτούς πού εἶναι δικοί τους. Γι' αὐτό καί οἱ Φαρισαῖοι ἀπατοῦσαν τόν ἑαυτό τους, νομίζοντας ὅτι ὁ Κύριός μας καί Σωτήρας μας εἶχε ἐξουσία πάνω στούς δαίμονες καί ὅτι, ὅταν θαυματουργοῦσε, χρησιμοποιοῦσε δαιμονικά τεχνάσματα. Γι' αὐτό καί ἀναφωνοῦσαν:

"Μέ τή δύνμαη τοῦ Βεελζεβούλ, τού ἄρχοντα τῶν δαιμόνων, βγάζει τά δαιμόνια" (Λουκ. 11, 15).

Αὐτή τήν πρακτική τήν εἶχαν μάθει οἱ ἄνθρωποι ἀπό τούς μάγους καί τούς νηστευτές. Γνώριζαν δηλαδή νά ἐπικαλοῦνται τό ὄνομα τοῦ Βεελζεβούλ καί νά τοῦ προσφέρουν θυσίες, οἱ ὁποῖες εἶναι βέβαιο πώς τόν εὐχαριστοῦν. Κι ἔτσι ἔμπαιναν στόν κύκλο τῶν οἰκείων τοῦ διαβόλου, ἀσκώντας δύναμη πάνω στούς δαίμονες, πού εἶναι ὑποταγμένοι στόν ἄρχοντά τους, τόν Βεελζεβούλ, καί εἶναι ὄργανά του.

Ἐκδόσεις: "ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"

Γιά τό διαδίκτυο πληκτρολόγηση, δημοσίευση, τό:

Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.gr/ 

 
Διαβάστε καί:

Ἡ δύναμη καί ἡ ὑπομονή στούς πειρασμούς μᾶς παρέχεται ἀπό τόν Κύριο.

Τίποτα δέν μπορεῖ νά γίνει χωρίς τόν Θεό.

Ὅτι πρέπει νά ἀναζητοῦμε τήν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς

(ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ) Πῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίζονται οἱ λογισμοί;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ: Πῶς ἀποκτᾶται ἡ ἀληθινή διάκριση;
Γιά τήν ὑπερβολική νηστεία καί ἀγρυπνία.

(ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ): Ποιό εἶναι τό σωστό μέτρο τῆς ἐγκράτειας καί τῆς κατάλυσης τροφῶν;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ: Πῶς μποροῦμε νά μετριάσουμε τήν ρεύση;

Ὅσοι κατέχονται ἀπό τήν ἁμαρτία εἶναι πιό ταλαίπωροι ἀπό τούς δαιμονισμένους.

Ὁ Θεός δέν δημιούργησε τίποτα πού νά εἶναι ἀπό τή φύση του κακό.