«Ένα νέο σχέδιο για την παγκόσμια διακυβέρνηση μόλις εγκαινίασε μια συμμαχία για τον έλεγχο του τι τρώτε. Η συμμαχία θα έχει εξουσία πάνω στο τι τρόφιμα παράγονται, πώς θα παράγονται, θα διαχειρίζονται και θα ελέγχονται - και πού θα διανέμονται τα 'τρόφιμα'».
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θέτει παγκόσμιους στόχους για την «ασφάλεια» των τροφίμων που πρέπει να επιτευχθούν έως το 2030. «Επί του παρόντος, δεν υπάρχει κανένας παγκόσμιος μηχανισμός για την ευθυγράμμιση των προσπαθειών στον τομέα αυτό και την παροχή καινοτομίας και υποστήριξης στις χώρες με συντονισμένο τρόπο», αναφέρει ο ΠΟΥ, έτσι για να καλύψει το θεωρούμενο κενό, ο ΠΟΥ συγκάλεσε τη συνάντηση της «Συμμαχίας του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων» με σκοπό να αναπτύξει ένα σχέδιο εργασίας για την περίοδο 2023 - 2030, προκειμένου να βοηθήσει τις χώρες να επιτύχουν τον στόχο του Π.Ο.Υ για την επιτήρηση των τροφιμογενών ασθενειών έως το 2030.
Πηγές: Expose News & redko-da-metko.ru
Απόδοση & Σχολιασμός: Ελλήνων Αφύπνιση
Στις 8 Μαΐου 2024, ολοκληρώθηκε η πρώτη συνάντηση της «Συμμαχίας για την Ασφάλεια των Τροφίμων του ΠΟΥ». Συνεκλήθη συνάντηση των συνεργαζόμενων κέντρων του ΠΟΥ, των οργανώσεων του ΟΗΕ και των χορηγών για να υποστηρίξει την εφαρμογή της Παγκόσμιας Στρατηγικής του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων 2022–2030.
Η οργάνωση «Liberty Counsel Action» (Δικηγόροι για την Ελευθερία) συνόψισε αυτή την πρωτοβουλία ως εξής:
«Ένα νέο σχέδιο για την παγκόσμια διακυβέρνηση μόλις εγκαινίασε μια συμμαχία για τον έλεγχο του τι τρώτε. Η συμμαχία θα έχει εξουσία πάνω στο τι τρόφιμα παράγονται, πώς θα παράγονται, θα διαχειρίζονται και θα ελέγχονται - και πού θα διανέμονται τα 'τρόφιμα'».
Αυτό το νέο σχέδιο χρησιμοποιεί την προσέγγιση της «μίας Ενιαίας Υγείας». Υπάρχει και μια άλλη διόλου κολακευτική άποψη για το πρόγραμμα One Health. Πέρυσι, ο David Bell εξήγησε ότι το One Health έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιεί το φόβο για να μας ελέγχει και να δικαιολογεί τον περιορισμό, την εξαθλίωση και το θάνατό μας. Είναι μια αίρεση που βασίζεται στο φόβο για τον κόσμο και τους ανθρώπους που λένε ότι τον δηλητηρίασαν. Και είναι ενσωματωμένη στις προτεινόμενες τροποποιήσεις του ΠΟΥ στους Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας και στη Συνθήκη για την Πανδημία.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είναι ένας εξειδικευμένος οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών («ΟΗΕ»). Ο ΟΗΕ υποτίθεται ότι θα γίνει η Μία Παγκόσμια Κυβέρνηση (One World Government).
Σε συνεργασία με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ («CDC»), το Τμήμα Διατροφής και Ασφάλειας Τροφίμων του ΠΟΥ διοργάνωσε στις 6 έως 8 Μαΐου 2024 την πρώτη συνάντηση της Συμμαχίας του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων.
Η συνάντηση, στην οποία συμμετείχαν συνεργαζόμενα κέντρα του ΠΟΥ και άλλα ιδρύματα, αποσκοπούσε στην υποστήριξη της εφαρμογής της ‘WHO Global Strategy for Food Safety 2022–2030’ [«Παγκόσμιας στρατηγικής του ΠΟΥ για την ασφάλεια των τροφίμων 2022-2030» («Στρατηγική»)], η οποία εγκρίθηκε κατά την 75η Σύνοδο της Παγκόσμιας Συνέλευσης Υγείας τον Μάιο του 2022. Προβλέφθηκε ότι η εφαρμογή της Στρατηγικής θα πραγματοποιηθεί σε διάστημα 8 ετών από το 2022 έως το 2030, εξ ου και τα έτη που αναφέρονται στον τίτλο της.
Η Στρατηγική του ΠΟΥ θέτει παγκόσμιους στόχους για την «ασφάλεια» των τροφίμων που πρέπει να επιτευχθούν έως το 2030. «Επί του παρόντος, δεν υπάρχει κανένας παγκόσμιος μηχανισμός για την ευθυγράμμιση των προσπαθειών στον τομέα αυτό και την παροχή καινοτομίας και υποστήριξης στις χώρες με συντονισμένο τρόπο», αναφέρει ο ΠΟΥ. Σε μια προσπάθεια να καλύψει το θεωρούμενο κενό, ο ΠΟΥ συγκάλεσε τη συνάντηση της Συμμαχίας του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων με σκοπό
να αναπτύξει τους όρους εντολής της Συμμαχίας του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων, προσδιορίζοντας την προστιθέμενη αξία της στον τομέα της επιτήρησης των τροφιμογενών ασθενειών- και,
να αναπτύξει ένα σχέδιο σχεδίου εργασίας για την περίοδο 2023 - 2030, προκειμένου να βοηθήσει τις χώρες να επιτύχουν τον στόχο του ΠΟΥ για την επιτήρηση των τροφιμογενών ασθενειών έως το 2030.
Σε ανακοίνωσή του τις προηγούμενες ημέρες, ο ΠΟΥ ανέφερε ότι ελπίζει ότι 64 συνεργαζόμενα κέντρα του ΠΟΥ, οργανισμοί του ΟΗΕ που εργάζονται στον τομέα της ασφάλειας των τροφίμων και δωρητές θα συμμετάσχουν στη συνάντηση.
Διαβάζοντας την «Παγκόσμια Στρατηγική του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων 2022-2030: Εκτελεστική Περίληψη», φαίνεται να υπάρχουν δύο δικαιολογίες για την εφαρμογή της παγκόσμιας ασφάλειας των τροφίμων. Το ένα είναι η πρόληψη των ασθενειών που προκαλούν διάρροια και το άλλο είναι η επίτευξη των Sustainable Development Goals (“SDGs”) [Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ («ΣΒΑ»)].
«Τα μη ασφαλή τρόφιμα που περιέχουν επιβλαβή επίπεδα βακτηρίων, ιών, παρασίτων, χημικών ή φυσικών ουσιών μπορούν να προκαλέσουν οξείες ή χρόνιες ασθένειες - συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 200 ασθενειών που κυμαίνονται από τη διάρροια έως τον καρκίνο, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις, οδηγούν σε μόνιμη αναπηρία ή θάνατο», αναφέρει η περίληψη της έκθεσης.
«Η ασφάλεια των τροφίμων παραμένει μια προτεραιότητα δημόσιας υγείας με κρίσιμο ρόλο στην Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη», προστίθεται.
Αυτή η νέα στρατηγική, σύμφωνα με την περίληψη, θα συμβάλει στην επίτευξη των ΣΒΑ και θα επανεξεταστεί το 2030, όταν ο κόσμος θα αναλογιστεί την πρόοδο που έχει σημειωθεί προς την επίτευξη των ΣΒΑ.
Τα τελευταία χρόνια τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης έχουν εστιάσει πολύ στην Ατζέντα 2030 και πολλοί έχουν εξοικειωθεί με τους κακόβουλους στόχους της. Αλλά ενδεχομένως λιγότεροι συνειδητοποιούν ότι η Agenda 21, του ΟΗΕ, από την οποία πηγάζει η Agenda 2030, καλύπτει ολόκληρο τον 21ο αιώνα. Με άλλα λόγια, η Ατζέντα 2030 καλύπτει τη δεκαετία μέχρι το έτος 2030. Η Ατζέντα 2040 καλύπτει τη δεκαετία που ακολουθεί. Ακολουθεί η Ατζέντα 2050 και ούτω καθεξής μέχρι την τελευταία δεκαετία και την τελική Ατζέντα 2090 που λήγει το έτος 2099. Δεν θα πρέπει λοιπόν να εκπλαγούμε όταν βλέπουμε μια αναφορά στο ότι «ο κόσμος θα αναλογιστεί την πρόοδο που έχει επιτευχθεί» το 2030.
Μια προσέγγιση της “Ενιαίας Υγείας” (One Health) για τον έλεγχο των τροφίμων
Σύμφωνα με την περίληψη: «Η στρατηγική αναγνωρίζει ότι η ασφάλεια των τροφίμων συνδέεται στενά με την υγεία των ζώων, των φυτών και του περιβάλλοντος στο οποίο παράγονται». Αυτή είναι η προσέγγιση της «Ενιαίας Υγείας» (One Health).
Η περίληψη συνεχίζει: «Η Στρατηγική καλεί τα κράτη μέλη [του ΠΟΥ] να λάβουν υπόψη τους την προσέγγιση της μίας υγείας κατά τον σχεδιασμό της εφαρμογής. Αυτό θα επιτρέψει στις εθνικές κυβερνήσεις να ανιχνεύουν, να προλαμβάνουν και να ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες και αναδυόμενες ασθένειες στη διεπαφή ανθρώπου-ζώων-περιβάλλοντος και να ανταποκρίνονται γρήγορα και να μετριάζουν τα ζητήματα δημόσιας υγείας που σχετίζονται με τα τρόφιμα και προκύπτουν από αυτές τις αλληλεπιδράσεις».
Στρατηγικές Προτεραιότητες του ΠΟΥ
Ξεκινώντας από τη σελίδα 9, η περίληψη περιγράφει τις πέντε «στρατηγικές προτεραιότητες» της Στρατηγικής.
«Τα κράτη μέλη θα πρέπει να τροποποιήσουν, να επανασχεδιάσουν ή να ενισχύσουν τα εθνικά τους συστήματα ασφάλειας τροφίμων, ανάλογα με την περίπτωση, με βάση τους στρατηγικούς τομείς προτεραιότητας και τους στρατηγικούς στόχους που προσδιορίζονται στη στρατηγική», αναφέρεται στο έγγραφο.
Η πρώτη από τις προτεραιότητες του ΠΟΥ είναι η «ενίσχυση των εθνικών συστημάτων ελέγχου τροφίμων». Παρόλο που η λέξη «έλεγχος» εμφανίζεται στον τίτλο, αντικαθίσταται με τη φιλικότερη λέξη «ασφάλεια» σε όλη την περίληψη. Μπορούμε να υποθέσουμε, όπως έχουν διαμορφώσει, ότι αυτό γίνεται για να φαίνεται το σχέδιό τους καλοπροαίρετο. Ωστόσο, μια επισκόπηση της «Στρατηγικής προτεραιότητας 1» (βλ. παρακάτω) καταδεικνύει σαφώς ότι ο στόχος είναι ο έλεγχος και όχι η «ασφάλεια».
Η ενίσχυση των εθνικών συστημάτων ασφάλειας τροφίμων ξεκινά με τη δημιουργία ή τη βελτίωση πόρων, υποδομών και διαφόρων στοιχείων αυτών των συστημάτων. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ρυθμιστική υποδομή, επιβολή, επιτήρηση, επιθεώρηση, εργαστηριακή ικανότητα, συντονισμό και μηχανισμούς αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.
Στο πλαίσιο της Στρατηγικής Προτεραιότητας 1, προσδιορίστηκαν έξι στρατηγικοί στόχοι ως τομείς παρέμβασης:
· Δημιουργία ενός σύγχρονου, συνεκτικού και τεκμηριωμένου συστήματος νομοθεσίας για τα τρόφιμα.
· Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τον συντονισμό του έργου των διαφόρων αρμόδιων αρχών που διαχειρίζονται τα εθνικά συστήματα ελέγχου των τροφίμων .
· Ανάπτυξη και εφαρμογή κατάλληλων προτύπων και κατευθυντήριων γραμμών.
· Ενίσχυση της συμμόρφωσης, της επαλήθευσης και της επιβολής.
· Ενίσχυση των προγραμμάτων παρακολούθησης και επιτήρησης τροφίμων.
· Δημιουργία συστημάτων για την αντιμετώπιση περιστατικών ασφάλειας τροφίμων και έκτακτης ανάγκης.
Εκτός από την ύπαρξη νομοθεσίας, πολιτικής, θεσμικών πλαισίων και λειτουργιών ελέγχου, αναφέρει η περίληψη, τα κράτη μέλη του ΠΟΥ πρέπει να εξετάσουν και να υιοθετήσουν τέσσερις σημαντικές αρχές για να είναι το σύστημα πιο αποτελεσματικό.
Η περίληψη περιγράφει τις αρχές αυτές ως εξής:
1. Προοπτική - «Στρατηγική προτεραιότητα 2: Εντοπισμός και αντιμετώπιση των προκλήσεων για την ασφάλεια των τροφίμων που προκύπτουν από τις παγκόσμιες αλλαγές και μετασχηματισμούς στα συστήματα τροφίμων». Τα συστήματα ασφάλειας τροφίμων θα πρέπει να είναι εξοπλισμένα ώστε να εντοπίζουν, να αξιολογούν και να ανταποκρίνονται σε υφιστάμενα και αναδυόμενα ζητήματα. Τα συστήματα ασφάλειας τροφίμων πρέπει να μετατραπούν από αντιδραστικά σε προληπτικά συστήματα, ιδίως όταν αντιμετωπίζονται κίνδυνοι για την υγεία που αναδύονται στη διεπαφή ανθρώπου-ζώων-οικοσυστημάτων-περιβάλλοντος.
2. Βασισμένο σε στοιχεία - «Στρατηγική προτεραιότητα 3: Αύξηση της χρήσης πληροφοριών για την τροφική αλυσίδα, επιστημονικών στοιχείων και αξιολόγησης κινδύνων για τη λήψη αποφάσεων διαχείρισης κινδύνων». Η συλλογή, η αξιοποίηση και η ερμηνεία των δεδομένων θέτουν τα θεμέλια για την οικοδόμηση συστημάτων ασφάλειας τροφίμων που βασίζονται σε στοιχεία.
3. Με επίκεντρο τον άνθρωπο - «Στρατηγική προτεραιότητα 4: Ενίσχυση της δέσμευσης των ενδιαφερομένων μερών και της επικοινωνίας κινδύνου». Η επιτυχής διασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων από το αγρόκτημα στο τραπέζι απαιτεί μια πιο περιεκτική προσέγγιση με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς, συμπεριλαμβανομένων των ενδυναμωμένων καταναλωτών και των υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων («FBO»).
4. Οικονομικά αποδοτικό - «Στρατηγική προτεραιότητα 5: Προώθηση της ασφάλειας των τροφίμων ως βασικού στοιχείου του εγχώριου και διεθνούς εμπορίου τροφίμων». Με την παγκοσμιοποίηση του εμπορίου τροφίμων, οι τροφιμογενείς παθογόνοι μικροοργανισμοί και ασθένειες μπορούν να ταξιδέψουν πέρα από τα σύνορα και να προκαλέσουν σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία και την οικονομία.
Έλεγχος των Εθνικών Συστημάτων Ελέγχου Τροφίμων από τον ΟΗΕ
Για να καταδείξουμε τον πλήρη έλεγχο των προμηθειών τροφίμων από τα Ηνωμένα Έθνη και τους οργανισμούς του, εφαρμόζοντας παράλληλα την προσέγγιση «Ενιαία Υγεία», παραθέτουμε τα ακόλουθα από την περίληψη (προστέθηκαν σύνδεσμοι).
Η γενική προσέγγιση των κρατών μελών για την ανάπτυξη, την επικαιροποίηση και την εφαρμογή των εθνικών στρατηγικών τους για την ασφάλεια των τροφίμων συνοψίζεται στο [παρακάτω σχήμα].
Για την ανάλυση της κατάστασης, το εργαλείο που αναπτύχθηκε από τον FAO και τον ΠΟΥ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τα κράτη μέλη να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα των συστημάτων ελέγχου των τροφίμων τους, ανεξάρτητα από το επίπεδο ωριμότητάς τους. Το εργαλείο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση της κατάστασης του εθνικού συστήματος ελέγχου τροφίμων, τον εντοπισμό των δυνατών και αδύνατων σημείων και τον προσδιορισμό των τομέων προτεραιότητας για δράση.
Εκτός από αυτό το εργαλείο του FAO/ΠΟΥ, το εργαλείο κοινής εξωτερικής αξιολόγησης και το ηλεκτρονικό εργαλείο ετήσιας αυτοαξιολόγησης των κρατών-μελών στο πλαίσιο των διεθνών υγειονομικών κανονισμών του ΠΟΥ μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση της εθνικής ικανότητας ετοιμότητας για την ασφάλεια των τροφίμων.
Επιπλέον, το μονοπάτι του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων (WOAH) για την απόδοση των κτηνιατρικών υπηρεσιών (PVS) στοχεύει ειδικά στην αξιολόγηση της ασφάλειας της παραγωγής και της μεταποίησης τροφίμων ζωικής προέλευσης.
Αφού πραγματοποιηθεί μια βασική αξιολόγηση του εθνικού συστήματος ασφάλειας τροφίμων, θα είναι δυνατόν να καθοριστούν στόχοι και στοχευμένες παρεμβάσεις για την ενίσχυση του συστήματος με βάση τους πέντε στρατηγικούς τομείς προτεραιότητας [sic] που προσδιορίζονται στην παρούσα στρατηγική.
«Παγκόσμια Στρατηγική του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων 2022-2030: Εκτελεστική Περίληψη», Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας 2022, σ. 15.
Μετά την ανάλυση της κατάστασης θα πρέπει να ακολουθήσει η εκπόνηση ενός σχεδίου εφαρμογής που θα περιλαμβάνει τη σειρά εφαρμογής των διαφόρων στοιχείων του αναδιαρθρωμένου συστήματος ασφάλειας τροφίμων, τον καθορισμό των ρόλων και των αρμοδιοτήτων και τη δημιουργία ενός συστήματος παρακολούθησης και αξιολόγησης. Το σχέδιο πρέπει να διαθέτει τους κατάλληλους πόρους και να χρηματοδοτείται για την επίτευξη των στόχων του.
Μόλις συμφωνηθεί και κοινοποιηθεί το σχέδιο, μπορεί να αρχίσει η φάση της εφαρμογής. Οι τακτικοί έλεγχοι προόδου και οι εκθέσεις θα πρέπει να αποτελούν μέρος της τακτικής παρακολούθησης, ώστε να διασφαλίζεται ότι το σχέδιο παραμένει στην πορεία του ή ότι εφαρμόζονται τα κατάλληλα μέτρα διόρθωσης της πορείας.
Μαζί με άλλους διεθνείς εταίρους, ο ΠΟΥ θα υποστηρίξει τα κράτη μέλη παρέχοντας παγκόσμια ηγεσία ... Ο ΠΟΥ και ο FAO θα αναπτύξουν ένα κοινό πλαίσιο παρακολούθησης που θα ευθυγραμμίζει τις στρατηγικές ασφάλειας τροφίμων [των χωρών] [Η έμφαση προστέθηκε].
«Παγκόσμια Στρατηγική του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων 2022-2030: Εκτελεστική Περίληψη», World Health Organization 2022, pg. 15, retrieved 11 May 2024, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας 2022, σ. 16.
«Το σχέδιο πρέπει να χρηματοδοτηθεί κατάλληλα ... για να επιτύχει τους στόχους του» - χρηματοδοτείται από ποιον;
Παρακολούθηση, Αξιολόγηση και Στόχοι
Εδώ είναι που μπαίνει η διάρροια, αναμεμειγμένη με ακόμη περισσότερη επιτήρηση και έλεγχο του ΟΗΕ. Παραθέτω και πάλι από την περίληψη, επειδή απλά δεν θα μπορούσαμε να τα βγάλουμε από το μυαλό μας αυτά τα σκατά.
Η επικαιροποιημένη στρατηγική θα στηριχθεί σε ένα πλαίσιο λογοδοσίας για τη μέτρηση του ρυθμού εφαρμογής. Η επικαιροποιημένη στρατηγική ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να επιλέξουν δείκτες και να θέσουν στόχους σε εθνικό επίπεδο για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της καταλληλότητας των εθνικών συστημάτων ασφάλειας τροφίμων ... Θα δημιουργηθεί επίσης ένας παγκόσμιος μηχανισμός για τη μέτρηση της προόδου της στρατηγικής με τη χρήση ενός συνόλου παγκόσμιων δεικτών και στόχων. Η επικαιροποιημένη έκδοση της στρατηγικής περιλαμβάνει τρεις παγκόσμιους δείκτες:
· διαρροϊκές ασθένειες που οφείλονται στην κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων,
· πολυτομεακοί μηχανισμοί συνεργασίας για συμβάντα ασφάλειας τροφίμων- και
· επιτήρηση των τροφιμογενών ασθενειών και της μόλυνσης.
Ο πρώτος δείκτης αξιολογείται σε συνεχή βάση από την Ομάδα Επιδημιολογικής Αναφοράς για την Επιβάρυνση των Τροφιμογενών Νοσημάτων του ΠΟΥ. Ο δεύτερος και ο τρίτος προαναφερόμενος δείκτης παρακολουθούνται και μετρώνται ήδη τακτικά μέσω των Διεθνών Υγειονομικών Κανονισμών (2005).
Ο ΠΟΥ θα αναπτύξει ένα πλαίσιο για την παρακολούθηση της εφαρμογής και την επικύρωση της προόδου που έχει σημειωθεί προς την επίτευξη αυτών των παγκόσμιων στόχων.
«Παγκόσμια Στρατηγική του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων 2022-2030: Εκτελεστική Περίληψη», Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας 2022, σελ. 16 και 17.
Μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες κείμενο της «Παγκόσμιας στρατηγικής του ΠΟΥ για την ασφάλεια των τροφίμων: 2022-2030» ΕΔΩ. Το παράρτημα 2, που ξεκινά από τη σελίδα 63, περιγράφει τους «στόχους για την ασφάλεια των τροφίμων για το 2030, μια προτεινόμενη μέθοδος για την κινητοποίηση των δεσμεύσεων των χωρών».
Υπάρχουν τρεις στόχοι (βλ. εικόνα παρακάτω): μείωση κατά 40% του παγκόσμιου μέσου όρου των διαρροϊκών ασθενειών που μεταδίδονται μέσω τροφίμων (σε σύγκριση με το 2010)- το 100% των χωρών να υποβάλλουν αυτοαναφορές στο εργαλείο δεικτών ασφάλειας τροφίμων του ΔΑΑ (2005)- και, ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, η βαθμολογία της ικανότητας ανίχνευσης συμβάντων «ασφάλειας» τροφίμων είναι 3,5 - τα δεδομένα για τον υπολογισμό της βαθμολογίας υποβάλλονται αυτοαναφορές από τις χώρες και παρακολουθούνται μέσω της Κοινής Εξωτερικής Αξιολόγησης («JEE») του ΠΟΥ.
Προς το παρόν, το JEE είναι μια εθελοντική, συνεργατική και πολυτομεακή διαδικασία για την αξιολόγηση των ικανοτήτων μιας χώρας να προλαμβάνει, να ανιχνεύει και να ανταποκρίνεται ταχέως σε κινδύνους για τη δημόσια υγεία, είτε αυτοί προκύπτουν φυσικά είτε λόγω σκόπιμων ή τυχαίων γεγονότων. Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση που αξιολογεί την ικανότητα μιας χώρας σε 19 τεχνικούς τομείς του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού [IHR (2005)].
Για πόσο καιρό ακόμη το JEE θα είναι εθελοντικό; Ποιος θα χρηματοδοτήσει τη «στρατηγική ασφάλειας τροφίμων» του ΠΟΥ στο διηνεκές; Όχι εμείς, αν #ΒγούμεΑπόΤον ΠΟΥ (#ExitTheWHO.).
«Παγκόσμια Στρατηγική του ΠΟΥ για την Ασφάλεια των Τροφίμων 2022-2030: Εκτελεστική Περίληψη», Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας 2022, σελ. 17.
Αυτό το θέμα σίγουρα δεν θα επηρεάσει εκείνες τις χώρες που σίγουρα θα παραμείνουν στον ΠΟΥ. Και δεν θα επηρεάσει όσους έχουν ήδη αποφασίσει να πουν «όχι» στα σχέδιά τους. Αυτό είναι ένα άλλο εξαιρετικό επιχείρημα εναντίον εκείνων που προσπαθούν να πείσουν εδώ και πολύ καιρό ότι «ο ΠΟΥ είναι απλώς ένας οργανισμός με συστάσεις, από τον οποίο δεν πρέπει να περιμένετε τίποτα κακό και απροσδόκητο».
Θα πρέπει επίσης να διαβάσετε αυτό το τελευταίο έγγραφο, που δημιουργήθηκε υπό την αιγίδα τους, για να κατανοήσετε τι είδους συστάσεις είναι, κατ' αρχήν, έτοιμοι να εκδώσουν.
Παρεμπιπτόντως, μετά από αυτό κυκλοφόρησε η εξής είδηση (εδώ & εδώ) :
Η Παγκόσμια Τράπεζα υπό την ηγεσία της παγκοσμιοποίησης εξέδωσε πρόσφατα μια έκθεση που προτείνει την ιδέα να γίνουν δραστικές περικοπές στην παγκόσμια αγροτική παραγωγή προκειμένου να επιτευχθούν «καθαρές μηδενικές εκπομπές».
Η πλοκή περιλαμβάνει τη συγκέντρωση των αγροκτημάτων του κόσμου στα χέρια λίγων πλουσίων ατόμων που σχεδιάζουν να μειώσουν σχεδόν το ένα τρίτο των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο καλλιέργειας των τροφίμων.
Η έκθεση διαφημίζει τις προτεινόμενες αλλαγές στην εύηχη ορολογία που ισχυρίζεται ότι η παραγωγή τροφίμων θα συνεχιστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να "τροφοδοτεί έναν αυξανόμενο πληθυσμό". Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι η πρόταση απειλεί να εξαλείψει μεγάλες εκτάσεις γεωργικής παραγωγής που με τη σειρά τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε λιμό και πείνα.
Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Λέιντεν (Ολλανδία) και τη δεξαμενή σκέψης Chatham House διαπίστωσε ότι περισσότερο από το 80% των γεωργικών επιδοτήσεων της ΕΕ προορίζονται για κτηνοτροφική παραγωγή υψηλής έντασης εκπομπών. Η περικοπή της βοήθειας θα βοηθήσει να στρέψει την προσοχή των καταναλωτών σε προϊόντα με χαμηλότερες εκπομπές, είπαν οι συντάκτες της έκθεσης.
Επιπλέον, οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες μπορούν να αυξήσουν το μερίδιο των τροφίμων χαμηλών εκπομπών που καταναλώνουν μέσω μιας ποικιλίας μέτρων, συμπεριλαμβανομένων εκστρατειών εκπαίδευσης και επικοινωνίας και επισήμανσης των τροφίμων, ανέφερε η Παγκόσμια Τράπεζα. Το πλήρες κόστος των ζωικών προϊόντων θα κάνει τις επιλογές χαμηλών εκπομπών πιο ανταγωνιστικές, ενώ τα προϊόντα κρέατος θα είναι 20-60% ακριβότερα.
Οι αψέκαστοι που δεν τους εγγίζουν αυτά ,θα έχουν την τύχη των φυτών ,που τους ραντίζουν με raundup , για όσους ξέρουν από γεωργία .
ΑπάντησηΔιαγραφή