Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑϊΚΩΝ ΕΝ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ! «ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ, Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ…» «Σημείον αντιλεγόμενον», η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού! ΜΕΡΟΣ Α΄: ΟΧΙ! ΣΤΟ ΚΑΚΟ ΘΥΜΟ.

Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑϊΚΩΝ

 ΕΝ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ!

«ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ, Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ…»

«Σημείον αντιλεγόμενον»,

 η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού!

ΜΕΡΟΣ Α΄: ΟΧΙ! ΣΤΟ ΚΑΚΟ ΘΥΜΟ.

Πάπυρος ἀπό τό Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.gr/

Αδελφοί, ο Κύριος, μας είπε: «Ει εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν». (Ιω. 15,20).

<<Η Εκκλησία αγαπητοί μου, κατά τον άγιο Αυγουστίνο είνε «ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας». Εκκλησία = Χριστός. Αυτό σημαίνει, ότι το έργο του Χριστού θα συνεχίζεται δι΄ αυτής αιωνίως’ αλλά και οι αντιδράσεις εναντίων της δεν θα λείψουν, σύμφωνα με το λόγο του ιδίου στους μαθητάς του «Ει εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν».

«Σημείον αντιλεγόμενον» ο Χριστός (Λουκ. 2,34), «σημείον αντιλεγόμενον» και η Εκκλησία του» >>. (+ π. Αυγουστίνος Καντιώτης, Ιούλιος 1971).

Στον αγώνα μας, για την αγάπη του Κυρίου και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο π. Επιφάνιος Κ. Χατζηγιάγκου μας δίνει εξ αρχής, τις δύο βασικές προϋποθέσεις, για να είναι ο αγώνας μας «ευπρόσδεκτος στον Θεό».

<<«Η χριστιανική ζωή {και ο αγώνας} εξαρτάται απ΄ αυτά τα δύο΄ δόγματα ορθά και πράξεις αγαθές. Και ούτε τα δόγματα χωρίς τα αγαθά έργα είναι ευπρόσδεκτα στον Θεό, ούτε τα καλά έργα που γίνονται χωρίς ορθά δόγματα τα δέχεται ο Θεός» (Κυριλ. Ιεροσολ.). Επομένως, κάθε Χριστιανός πρέπει να γνωρίζει καλά τα δύο αυτά βασικά θέματα’ τα ορθά δόγματα (την ορθή πίστι) και τις αγαθές πράξεις ( την ορθή ζωή). Και τα δύο είναι εξ ίσου αναγκαία για την σωτηρία μας >>.

<<Για την σωτηρία μας >>!

Ας έχουμε λοιπόν αγαπητοί μου υπόψη ότι «ο αγώνας που γίνεται από την Εκκλησία του Χριστού (που βρίσκεται επί της γης και εν ουρανών) γίνεται για την δική μου σωτηρία»!

Αν ο αγώνας για χάρη της Ορθοδοξίας μας (Δόγματα, Ιεροί Κανόνες, Ιερά Παράδοση, Μαρτυρολόγια, Γεροντικά ) δεν ποτίζεται από την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, τότε όχι η Σωτηρία της Εκκλησίας αλλά η δική μου σωτηρία τίθεται σε μεγάλο κίνδυνο! Μπορεί χτες να κάναμε κάποια σφάλματα λόγο βιασύνης και απειρίας, όμως σήμερα που η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ξεκινά, η απαίτηση μας να είναι όντως Αγία, δεν εξαρτάται από κανέναν άλλον παρά μόνο από εσένα. (Ο ΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΜΥΡΙΩΝ, ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!)

Στο σημείο αυτό, ο κάθε πιστός ας αναλογιστεί το λόγο του Κυρίου προς τον (βίαιο ή καλύτερα βιαστικό) Πέτρο την ώρα της αγίας Παράδοσης Του (ο Υιός του Ανθρώπου παραδίνεται στα χέρια αμαρτωλών), και ας μην σκανδαλιζόμαστε για την μεγάλη παράδοση της Συνόδου σε Αμαρτωλές ‘’Γλώσσες’’ (Μορφωμένων) ανθρώπων, αλλά μάλλον να απορούμε για τον βαθύ ύπνο μας ( των λαϊκών) μέσα στην Εκκλησία, τα τελευταία 100 π.Κ.χ. (προ Κατακλυσμού χρόνια), στα οποία απολαμβάναμε τα αγαθά του σύγχρονου Ευρωπαϊκού (= φράγκικου) πολιτισμού, του δίχως «Χριστώ».

Εδώ και εκατό χρόνια που η στάθμη του νερού ανέβαινε, εμείς <<αλλάζαμε, πάνω στα δέντρα, δαχτυλίδια>> (κυρ. Κυριακή), δίχως να έχουμε γνώμη για τα του Οίκου μας. Οι προσευχές όλων των σύγχρονων (αγίων) της Εκκλησίας μας ήταν’ να μην γίνει η Σύνοδος αυτή, γιατί «Κυρίαρχη … θέσι (σ’ αυτήν) θα κατέχουν πρόσωπα υπόδικα ενώπιον της Ορθοδόξου συνειδήσεως, επίσκοποι και μητροπολίται άνευ ποιμνίων, με τίτλους κενούς, που θα αγορεύουν ελαφρά τη συνειδήσει, χωρίς αίσθημα ευθύνης. Υπό τέτοιες συνθήκες (καταλήγει ο π. Αυγουστίνος) η Μεγάλη Σύνοδος θα αποτύχη οικτρά και θα γίνει πηγή νέων συμφορών για τον Ορθόδοξο κόσμο». (Βιβλίο Σφενδόνη Β’.«Προς Οικουμενικήν Σύνοδον;», Ιούλιος 1971)

«Προχωρώντας στη στενή οδό προς τη σωτηρία μας».

Εύχομαι, όπως στον καιρό του Προφήτη Ηλία, έτσι και στις έσχατες μέρες μας, ο Θεός να διατηρήσει ικανό (άγνωστο) << αριθμό πραγματικών Ορθοδόξων Χριστιανών, που δεν είναι ούτε πνευματικά νεκροί… (και που) δεν παρασύρονται από το κίνημα της αποστασίας ούτε από καμιά ψεύτικη «αφύπνιση», αλλά συνεχίζουν ριζωμένοι στην ιερή και σωτήρια πίστη της Αγίας Ορθοδοξίας μέσα στην παράδοση που τους μεταβίβασαν οι Άγιοι Πατέρες, προσέχοντας τα σημεία των καιρών και προχωρώντας στη στενή οδό προς τη σωτηρία.

Πολλοί από αυτούς ακολουθούν τους Επισκόπους των λίγων Ορθοδόξων Εκκλησιών που έχουν προβάλλει ισχυρή αντίσταση ενάντια στην αποστασία των καιρών μας. Αλλά υπάρχουν και άλλοι που έχουν μείνει και στις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, πικραμένοι από την όλο και πιο φανερή αποστασία των ιεραρχών τους, και πασχίζοντας να κρατήσουν την δική τους Ορθοδοξία ανέπαφη’ και υπάρχουν ακόμη άλλοι έξω από την Ορθόδοξη Εκκλησία οι οποίοι με την χάρη του Θεού, ανοίγοντας τις καρδιές τους στο κάλεσμά του, θα ενωθούν αναμφίβολα με τη γνήσια, Αγία Ορθοδοξία. Αυτοί οι «επτά χιλιάδες» είναι το θεμέλιο της μελλοντικής και μοναδικής ως Ορθοδοξίας των εσχάτων καιρών.

Και έξω από την αυθεντική Ορθοδοξία υπάρχει μόνο σκοτάδι. 

Ο «χριστιανικός κόσμος, πράγματι, δίνει τα χέρια με τις δυνάμεις του σκότους με σκοπό να αποπλανήσει τους πιστούς της Εκκλησίας του Χριστού, εμπιστευόμενος τυφλά ότι το «όνομα του Ιησού» θα τον σώσει ακόμα και στην αποστασία και στη βλασφημία του μην προσέχοντας τη φοβερή προειδοποίηση του Κυρίου: «Πολλοί θα μου πουν την ημέρα εκείνη ‘’Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά Σου και όνομά Σου δεν βγάλαμε δαιμόνια και στο όνομά Σου δεν κάναμε θαύματα πολλά;» Και τότε θα τους ομολογήσω, ‘’ Ποτέ δεν σας γνώρισα’ φύγετε από μένα εσείς οι εργάτες της ανομίας’’» (Ματθ.7:22-23)>>.(+ Ιερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ, «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος», σελ. 225-228). 

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

Ο Ιερός Χρυσόστομος, ο κατά διωγμένος αλλά και από τους εχθρούς του Θεού αφορισμένος, λέγει προς ημάς:

-ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ.

«Η έξαψη από θυμό είναι δείγμα παιδικής νοοτροπίας, ενώ η συγκράτηση του θυμού είναι απόδειξη ανδρείας».

-ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΜΕΣΟ.

«Όταν έχεις αποδείξεις (που ενισχύουν τις απόψεις σου), γιατί οργίζεσαι; ή μήπως οργίζεσαι, για να τις κάμεις και αυτές ανίσχυρες; Εκείνος {ο γνωστός στο στενό του κύκλο} που οργίζεται, δεν πρόκειται να πείσει ποτέ».

-ΚΑΛΟΣ ΘΥΜΟΣ! ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ.

«Όταν ο Ιεροβοάμ άπλωσε το χέρι και προσπάθησε να συλλάβει τον προφήτη, που τον έλεγξε, τότε ο Θεός εξέρανε το χέρι του, διδάσκοντας και σένα τα όσα μεν γίνονται εις βάρος σου να τα υπομένεις με πραότητα, τα όσα όμως στρέφονται εναντίον του Κυρίου να τα τιμωρείς με μεγάλη αυστηρότητα». (Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Τόμος Γ΄ Ευγνωμοσύνη –Πίστη. Σελ. 247, Β. ΧΑΡΩΝΗ-ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΛΑΝΑΡΑ, ΑΘΗΝΑ 1995).

«Πολλά υπομονή» ( Αγία Σοφία, Κλεισούρα Καστοριάς )

«Τα βάσανα είναι ακόμα πολλά. Θυμηθήτε τα λόγια μου’ Προσεύχεσθε, ενεργείτε και υπομένετε στερεά…» ( Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ).

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΙΕΡΟΨΑΛΤΗΣ. ΠΤΟΛΕΜΑϊΔΑ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ (+ΛΕΟΝΤΙΟΥ )