Αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς μου χάνονται, ὅπως αἱ σκιαί ὅταν δύει ὁ ἥλιος ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς μου χάνονται,

ὅπως αἱ σκιαί ὅταν δύει ὁ ἥλιος

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

 

...Καί σύ, ἐάν θέλεις νά βλάβῃς δόξαν, νά ἀποφεύγῃς τήν δόξαν· ἐάν δέ, ἐπιδιώκεις νά ἀποκτήσῃς δόξαν, θά ἐκπέσεις τῆς δόξης. Ποίους ὅμως θυμάζομεν; Εἰπἐ μου. Ὄχι αὐτούς πού τήν καταφρονοῦν; Λοιπόν αὐτοί εἶναι οἱ δοξαζόμενοι. Διότι ὅπως πλούσιος εἶναι ἐκεῖνος πού δέν ἔχει ἀνάγκην ἀπό πολλά, ἀλλά ἀπό τίποτε, ἔτσι λοιπόν ἔνδοξος εἶναι ἐκεῖνος, ὄχι ὅποιος ἀγαπᾶ τήν δόξαν, ἀλλά αὐτός πού τήν περιφρονεῖ· διότι σκιά δόξης εἶναι ἡ ἀνθρώπινη. 

Κανείς ἄνθρωπος ὅταν ἴδη ἄρτον ζωγραφισμένον θά ἐγγίσει ποτέ τήν ζωγραφιάν, ἀκόμη καί ἄν αὐτός κατέχεται ἀπό φοβεράν πεῖναν. Οὔτε καί σύ λοιπόν νά ἐπιδιώκῃς τάς σκικάς· διότι σκιά δόξης εἶναι ἡ ἀνθρώπινη δόξα. Ἀπό ποῦ λοιπόν προέρχεται αὐτή ἡ ἐπιθυμία, λέγει, καί πῶς δημιουργεῖται αὐτό τό πάθος τῆς δόξης; Ἀπό μικροψυχίαν· διότι δέν πρέπει μόνον νά κατηγοροῦμεν, ἀλλά καί νά διορθωνόμαστε· δημιουργεῖται αὐτό τό πάθος, ἀπό ἀνώριμον σκέψιν, ἀπό παιδικήν νοοτροπίαν. Ἄς παύσωμεν λοιπόν νά εἴμεθα παιδιά, καί ἄς γίνωμεν ἄνδρες, καί ἄς ἐπιδιώκομεν παντοῦ τήν ἀλήθειαν και ὄχι τάς σκιάς, διότι ὅπως εἴπωμεν σκιά δόξης εἶναι ἡ ἀνθρώπινη δόξα, ἀλλά καί εἰς τόν πλοῦτον καί εἰς τήν ἡδονήν καί εἰς τήν ἀπόλαυσιν καί εἰς τήν δύναμιν. Καί θά ἐξαφανισθεῖ αὐτή ἡ νόσος καί πολλά ἄλλα. Διότι τό νά ἐπιδιώκῃ κανείς σικιάς εἶναι ἴδιον γνώρισμα ἀνθρώπου πού κατέχεται ἀπό μανίαν. Δι' αὐτό καί ὁ μακάριος Παῦλος ἔλεγε: "Συνέλεθετε εἰς τόν ἑαυτόν σας, ὅπως εἶναι δίκαιον και συμφέρον σας καί μήν ἁμαρτάνετε" (Α΄ Κορ. 15, 34). Διότι πῶς δέν εἶναι καταφανής καί σαφής μανία, καί μάλιστα ἀπό κάθε μανίαν φοβερώτερον πάθος, ὅταν ἐκεῖνοι μέν οἱ ὁποῖοι παραμένουν συνετοί, συνεχῶς περιφρονοῦν τήν δόξαν, ἐνῶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι χάνονται ἀφοσιώνονται εἰς τήν δόξαν μέ πολύν ζῆλον; Διότι, εἰπέ μου, ἐάν κάποιος κυνηγοῦσε τόν ἄνεμον ἤ ἐπεχείρει νά τόν κρατήσῃ, δέν θά ἐλέγομεν ὅτι αὐτός εἶναι τρελλός; Τί δέ; Ἐάν κάποιος ἐκράτει σκιάν, ἀδιαφορῶν διά τά ἀληθῆ, καί τήν μέν γυναῖκα του ἐμίσει ἐνῶ μέ τήν σκιάν της ἐνασχολεῖτο, ἤ τόν μέν υἱόν του ἀπεστρέφετο, ἐνῶ τήν σκιάν του πἀλιν ἠγάπα, ἄραγε θά ἐζήτεις σαφέστερον ἀπό αὐτό τό σημεῖον ὡς ἀπόδειξιν τῆς παραφροσύνης του; Τέτοιοι εἶναι καί αὐτοί οἱ ὁποῖοι χάσκουν θαυμάζοντες τά πράγματα τοῦ παρόντος βίου. 

"ἄνθρωπος ματαιότητι ὡμοιώθη, αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὡσεὶ σκιὰ παράγουσιν" (Ψαλμ. 143,4)

Καί βεβαίως τά πάντα εἶναι σκιά, εἴτε τήν δόξαν εἴπης, εἴτε τήν ἐξουσίαν, εἴτε τήν ὑπόληψιν καί τήν εὐτυχίαν, εἴτε τόν πλοῦτον, εἴτε τήν ἀπόλαυσιν, είτε ὁτιδήποτε ἄλλο βιωτικόν. Δι' αὐτό καί ὁ Προφήτης Δαβίδ ἔλεγε: "Πράγματι, ὡς σκιώδης εἰκών ζῆ ὁ ἄνθρωπος ἐδῶ. Ἄδικα λοιπόν ταράσσεται μοχθῶν

 (Ψαλμ. 38,7) καί πάλιν, "Αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς μου χάνονται, ὅπως καί αἱ σκιαί ὅταν δύει ὁ ἤλιος" (Ψαλμ. 101,12). Καί ἀλλοῦ καπνόν καί ἄνθος χόρτου πού ξηραίνεται συντόμως ὀνομάζει τά ἀνθρώπινα.  

-Ποῖα εἶναι λοιπόν αὐτά πού μένουν, τά ἀγαθά ἤ τά λυπηρά;  

-Ἡ αἰώνιος Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν καί ἡ ἀτελεύτητος γέεννα. Διότι οὔτε ὁ σκώληξ ὁ ἀκοίμητος θά ἀποθάνει, οὔτε καί τό πῦρ θά σβήσει· καί θά ἀναστηθοῦν οἱ ἄνθρωποι εἰς ζωήν αἰώνιον καί οἱ ἄλλοι εἰς κόλασιν αἰώνιον.  

Ἀμήν...

Πνευματικά Μαργαριτάρια

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ἐκδόσεις "Ὀρθόδοξος Κυψέλη"
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-διάθεση:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ  http://kaiomenivatos.blogspot.com/