Μετάνοια τώρα,
διότι δέν ὑπάρχει καιρός γιά χάσιμο!
Γράφει: Μ.Σ. ἐκπ/κός-ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
Ἡ ἀναβολή τῆς μετανοίας ὁδηγεῖ στόν θάνατο καί στήν ἀπώλεια.
Διότι ἀφήνοντας τόν καιρό νά κυλᾶ ἀφειδῶς
καί νά ἐξανεμίζεται χωρίς μετάνοια,
ὁ θάνατος πού σίγουρα θά ἔλθει γιά ὅλους,
θά μᾶς βρεῖ στήν χειρότερη στιγμή,
δηλαδή σέ κατάσταση κολασμοῦ καί ὄχι σωτηρίας!
Ὅποιος σκορπίζει ἀσυνέτως τό χρῆμα του σέ ἀσωτεῖες καί γλέντια
σέ μία ὥρα ἀνάγκης πού θά τό χρειαστεῖ, θά βρεθεῖ ἀβοήθητος.
Ἔτσι κι ὅποιος ζεῖ ἀμετανόητος ματαίως κι ὀλεθρίως,
στήν κρίσιμη ὥρα τοῦ θανάτου του πού θά χρειαστεῖ μετάνοια
δέν θά ἔχει πιά οὔτε χρόνο γιά αὐτήν!
δηλαδή σέ κατάσταση κολασμοῦ καί ὄχι σωτηρίας!
Ὅποιος σκορπίζει ἀσυνέτως τό χρῆμα του σέ ἀσωτεῖες καί γλέντια
σέ μία ὥρα ἀνάγκης πού θά τό χρειαστεῖ, θά βρεθεῖ ἀβοήθητος.
Ἔτσι κι ὅποιος ζεῖ ἀμετανόητος ματαίως κι ὀλεθρίως,
στήν κρίσιμη ὥρα τοῦ θανάτου του πού θά χρειαστεῖ μετάνοια
δέν θά ἔχει πιά οὔτε χρόνο γιά αὐτήν!
Ἡ ἁμαρτωλότητά μας δέν ἀποτελεῖ δικαιολογία γιά ἀμετανοησία,
ἀλλά ἀντίθετα,
ἀποτελεῖ τόν βασικώτερο λόγο καί τήν ἐπιτακτικωτέρα ἀνάγκη
γιά νά μετανοήσουμε!
ἀποτελεῖ τόν βασικώτερο λόγο καί τήν ἐπιτακτικωτέρα ἀνάγκη
γιά νά μετανοήσουμε!
Κανείς δέν χάθηκε γιατί ἁμάρτησε,
ἀλλά ὅλοι χάθηκαν ὅσοι δέν μετανόησαν!
Μπορεῖ νά μήν ξέρουμε πότε θά πεθάνουμε,
ἀλλά μποροῦμε νά ἐπιλέξουμε πῶς θά πεθάνουμε:
ζῶντας ἐν μετανοίᾳ ἤ ἐν ἀμετανοησίᾳ!
Ἡ ζωή μας ὅσα ἀγκάθια καί τριβόλια κι ἄν ἔχει,
ἀποκτᾶ οὐσία καί γλυκαίνει μόνο μέ τήν μετάνοια!
Ἡ μετάνοια εἶναι ἡ πανάκεια καί τό βάλσμαμο
κάθε ἁμαρτίας καί κάθε δυσκολίας!
Χωρίς μετάνοια
τά δύσκολα τῆς ζωῆς γίνονται δυσβάσταχτα κι ἀβάσταχτα.
Μέ μετάνοια
τά δύσκολα τῆς ζωῆς γίνονται νάματα ψυχῆς καί σωτήρια!
Δέν γεννηθήκαμε γιά νά πεθάνουμε καί νά μήν ὑπάρξουμε ξανά,
ἀλλά γιά νά μετανοοῦμε ἕως τελευταίας πνοῆς
καί νά ἀξιωθοῦμε τῆς μακαρίας κι ἀτελευτήτου ζωῆς!
Ἡ ζωή μας ὅσα ἀγκάθια καί τριβόλια κι ἄν ἔχει,
ἀποκτᾶ οὐσία καί γλυκαίνει μόνο μέ τήν μετάνοια!
Ἡ μετάνοια εἶναι ἡ πανάκεια καί τό βάλσμαμο
κάθε ἁμαρτίας καί κάθε δυσκολίας!
Χωρίς μετάνοια
τά δύσκολα τῆς ζωῆς γίνονται δυσβάσταχτα κι ἀβάσταχτα.
Μέ μετάνοια
τά δύσκολα τῆς ζωῆς γίνονται νάματα ψυχῆς καί σωτήρια!
Δέν γεννηθήκαμε γιά νά πεθάνουμε καί νά μήν ὑπάρξουμε ξανά,
ἀλλά γιά νά μετανοοῦμε ἕως τελευταίας πνοῆς
καί νά ἀξιωθοῦμε τῆς μακαρίας κι ἀτελευτήτου ζωῆς!
Ἡ μεγαλυτέρα εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ σ' ἐμᾶς σέ αὐτήν τή ζωή
εἶναι ἡ πολυτέλεια τῆς ἀδιαλείπτου μετανοίας!
Ὁ σαρκικός ἄνθρωπος πεθαίνει μέ τόν ἀμετανόητο καί βλαβερό τρόπο πού ζεῖ!
Ὁ πνευματικός ἄνθρωπος
ζεῖ ἐν μετανοίᾳ γιά νά πεθάνει πνευματικῶς ὑγιής
καί νά ἀναστηθεῖ!
Ὁ σαρκικός ἄνθρωπος πεθαίνει μέ τόν ἀμετανόητο καί βλαβερό τρόπο πού ζεῖ!
Ὁ πνευματικός ἄνθρωπος
ζεῖ ἐν μετανοίᾳ γιά νά πεθάνει πνευματικῶς ὑγιής
καί νά ἀναστηθεῖ!
Δέν ὑπάρχει κάτι, μά τίποτε ἀπολύτως,
ἀπό τό ὁποῖο δέν μπορεῖ νά μᾶς σηκώσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός προσωπικῶς
ἐάν μετανοήσουμε!
Λέγει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Δαμασκηνός ὁ Στουδίτης, προτρέποντας ἕναν ἕκαστον ἀφ' ἡμῶν νά μετανοήσει καί νά συμφιλιωθεῖ μέ τόν Θεό, πρίν χαθεῖ γιά πάντα ἡ πρόσκαιρη αὐτή ζωή καί μαζί μέ τό φευγειό της καί κάθε εὐκαιρία ἀποκατάστασης καί σωτηρίας στήν αἰώνια ζωή:
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!
