Συζήτηση καί ἐρωταπαντήσεις μέ τόν Γέροντα Θαδδαῖο τῆς Βιτόβνιτσα- Ἐρώτηση 2η: Πῶς νά προετοιμαζόμαστε γιά τήν Θεία Κοινωνία

Συζήτηση καί ἐρωταπαντήσεις

μέ τόν Γέροντα Θαδδαῖο τῆς Βιτόβνιτσα-

Ἐρώτηση 2η:

Πῶς νά προετοιμαζόμαστε γιά τήν Θεία Κοινωνία

 

Ἐρώτηση:

-Πῶς πρέπει νά προετοιμάζεται κανείς γιά τήν Θεία Κοινωνία;

Ἀπάντηση:

-Ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει καθορίσει τούς κανόνες προετοιμασίας τῆς Θείας Κοινωνίας. Τό βασικό πρᾶγμα εἶναι ἡ προετοιμασία τῆς καρδιᾶς γιά τήν ἕνωση μέ τόν Κύριο. Ἡ νηστεία εἶναι ἀπαραίτητη προκειμένου νά κατευναστεῖ τό σῶμα, κι ἀπ' τή στιγμή πού ἔχουμε κατευνάσει τό σῶμα μας, εἶναι καί ἡ
ψυχή μας εἰρηνική. Κατά συνέπεια πρέπει νά ἐτοιμάσουμε τήν καρδιά μας μέ ταπείνωση καί πραότητα προκειμένου νά κοινωνήσουμε μέ τόν Κύριο. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς διδάσκει πῶς νά νηστεύουμε. Καταρχάς, πρέπει ὅλοι νά εἰρηνεύσουμε μέ τόν γείτονά μας. Οἱ πιστοί κάθε ἐνορίας ἐπίσης πρέπει νά εἰρηνεύσουν μεταξύ τους. Γνωρίζοντας ὅτι εἴμαστε ὅλοι παιδιά τοῦ Θεοῦ, πῶς μποροῦμε νά ἐπωφεληθοῦμε ἀπό τή Θεία Κοινωνία, ἄν δέν μποροῦμε νά ἀντέξουμε ἕνα συγκεκριμένο πρόσωπο; Ἄν κοινωνοῦμε μέ τέτοιο μυαλό, ἡ Θεία Κοινωνία δέν θά εἶναι γιά τή σωτηρία μας, διότι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δέν θά ἔχουμε καταλλαγεῖ ἀπό αὐτό τό συναίσθημα τοῦ Ἅδη.

Ἡ νηστεία εἶναι ἡ προετοιμασία μιᾶς ταπεινῆς καρδιᾶς. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες λένε: "Ὅποιος δέν ἔχει ὑπακοή νηστεύει καί προσεύχεται στόν Θεό ματαίως. Ἡ ὑπακοή εἶναι σημαντικότερη ἀπό τή νηστεία ἤ τήν προσευχή". Ὅταν ἤμουν νέος δέν μποροῦσα νά πολυκαταλάβω αὐτή τή διδαχή. Ἀργότερα κατάλαβα γιατί ἔχουν ὄντως ἔτσι τά πράγματα. Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ταπεινώνεται καί δέν καθαρίζει τήν καρδιά του ἀπό τίς κακές ἐπιθυμίες, μάταια νηστεύει. Μπορεῖ νά μήν τρώει τίποτα, ἀλλά αὐτό θά εἶναι ἀνώφελο ἄν ὑπάρχει μέσα του κακό. Πρέπει πρῶτα νά καθαρίσει τόν ἑαυτό του ἀπό τό κακό πού ὑπάρχει μέσα του, προκειμένου νά δεχθεῖ τόν Κύριο. Καί ὁ Κύριος εἶναι ὅλος ἀγάπη, εἰρήνη καί χαρά. Γι' ἀυτό εἶναι πού πρέπει νά προετοιμάζουμε τήν καρδιά μας. Ἄν προετοιμάζουμε τήν καρδιά μας νά εἶναι ταπεινή καί μειλίχιεα, γεμάτη ἀγάπη, τότε θά χαροῦμε τήν ὑγεία τόσο τοῦ σώματος ὅσο καί τῆς ψυχῆς. Ἄν δέν ὑπα΄ρχει τίποτα ἀπό αὐτά μέσα μας, ἡ Θεία Κοινωνία θά εἶναι γιά μᾶς κατάκριση καί ὄχι σωτηρία. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού προσευχόμαστε διαρκῶς παρακαλώντας τόν Κύριο νά εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία πρός τήν σωτηρία μας καί "μή εἰς κρίμα ἤ εἰς κατάκριμα". 
 

Ἀπό τό βιβλίο: "ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ"

Ἐκδόσεις: "Ἐν πλῷ"  

Διαβάστε τά προηγούμενα μέρη ἐδῶ:
Ἐρώτηση 1η: Γιά τούς γονεῖς πού βλασφημοῦν τόν Θεό ,