Ἀνθολόγιο περί προσευχῆς, Ὅσιος Πορφύριος

Ἀνθολόγιο περί προσευχῆς,
Ὅσιος Πορφύριος

 

• Προσευχή, παιδί μου,  σημαίνει συνομιλία με τον ίδιο το Θεό, πού είναι ο Πλάστης, είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος! Είναι Εκείνος πού έπλασε τον ίδιο τον άνθρωπο κατ' εικόνα και ομοίωση του. Είναι Εκείνος που έφτιαξε αυτά που βλέπουμε, αλλά και εκείνα πού δε βλέπουμε με τα ανθρώπινα μάτια μας. Τέλος, είναι Εκείνος πού δεν αρνιέται ποτέ να συνομιλεί μαζί μας, αρκεί να Του το ζητήσουμε εμείς, όποτε θέλουμε και όσες φορές θέλουμε. Δεν πρόκειται ποτέ να μας πει όχι. Αντίθετα, είναι πάντα πρόθυμος να μας ακούσει με προσοχή και με μεγάλη αγάπη, όπως κάνει κάθε καλός πατέρας, όταν το ζητά το παιδί του. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και να μας δώσει ότι του ζητήσουμε, αρκεί να είναι, αυτό που ζητάμε, προς το συμφέρον της ψυχής μας. Αλήθεια, αναλογίστηκες ποτέ, παιδί μου, να συνομιλήσεις, έστω και μια φορά, με κάποιον από τους σημερινούς άρχοντες της πατρίδας μας και να έγινε η επιθυμία σου; Αν όχι, σου συνιστώ να το τολμήσεις. Θα διαπιστώσεις ότι η επιθυμία σου θα παραμείνει απλώς επιθυμία. Ουδέποτε θα δεχθούν να μιλήσουν μαζί σου. Το πολύ πολύ να σε παραπέμψουν σε κανένα παρακατιανό, για να σε ξεφορτωθούν... Αντίθετα, ο Κύριος μας, που είναι ο Βασιλεύς των βασιλέων, δεν πρόκειται ποτέ να σε παραπέμψει σε κανέναν και δεν πρόκειται ποτέ να αρνηθεί να συνομιλήσει μαζί σου δια της προσευχής.

• Να προσεύχεσαι χωρίς αγωνία, ήρεμα, με εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού. Μην κουρασθείς να προσεύχεσαι.

• Όταν ο Θεός δε μας δίνει κάτι, που επίμονα του ζητούμε, τότε δύο πράγματα μπορούν να συμβαίνουν: ή δε μας το δίνει, για το καλό μας, ή εμείς δεν ξέρουμε πως και πότε να του το ζητήσουμε, χωρίς να αποκλείεται να συμβαίνουν και τα δυο μαζί.   

• Όταν ζητάμε κάτι από το Θεό, το ζητάμε παρακλητικά και ευγενικά, για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Εάν δούμε, ότι ο Θεός μας το αρνείται, τότε σταματούμε και εμείς να τον ενοχλούμε. Διότι, όσο επιζητούμε κάτι, τόσο απομακρύνεται. Γι' αυτό παύουμε να το ζητάμε. Και όταν πλέον, εμείς θα το έχουμε ξεχάσει, αυτό θα έλθει, χωρίς να το καταλάβουμε. Γιατί ο Θεός δεν ξεχνά. Έλαβε το μήνυμά μας! Το συγκρατεί και, όταν Εκείνος κρίνει ότι επέστη ο καιρός, μας το χορηγεί! Γι' αυτό, δεν πρέπει να επιμένουμε στο Θεό, ντε και καλά, να μας κάνει αυτό που θέλουμε εμείς, και μάλιστα όποτε εμείς το θέλουμε. Η επιμονή σε αυτές τις περιπτώσεις αντενδείκνυται. Γιατί κάνει κακό, αντί για καλό. Και όταν μάλιστα η επιμονή είναι έντονη και προέρχεται από άτομο ανυποχώρητο, όπως λ.χ. είσαι εσύ, τότε μόνο καλό δε φέρνει. Γενικά, παιδί μου, θέλω να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να επιμένουμε να αλλάξουμε την θέληση του Θεού, γιατί έτσι μας αρέσει εμάς, και μάλιστα, όποτε θέλουμε εμείς. Όταν θέλουμε κάτι να αποκτήσουμε, δεν πρέπει να το κυνηγάμε, άλλα να το αφήνουμε στη θέληση του Θεού. Διαφορετικά, όσο κυνηγάμε κάτι, τόσο απομακρύνεται! Αυτό το κάτι να το παρομοιάσεις με τη σκιά σου. Όσο και να τρέξεις, δεν πρόκειται να την πιάσεις ποτέ. Γιατί όσο τρέχεις εσύ, τρέχει κι αυτή!

• Οι προσευχές μας δεν εισακούονται διότι δεν είμαστε άξιοι. Πρέπει να γίνεις άξιος, για να προσευχηθείς. Όταν τακτοποιήσεις όλες τις εκκρεμότητες και ετοιμασθείς, τότε πάεις και προσφέρεις το δώρο σου. Άξιοι γίνονται όσοι επιθυμούν και λαχταρούν να γίνουν του Χριστού, όσοι δίνονται στο θέλημα του Θεού. Να μην έχεις κανένα θέλημα, αυτό έχει μεγάλη αξία, είναι το παν. Ο σκλάβος δεν έχει θέλημα. Το να μην έχομε κανένα θέλημα μπορεί να γίνει μ’ έναν τρόπο απαλό· με την αγάπη στον Χριστό και την τήρηση των εντολών Του.
  
  
  

  Μόνον ο Χριστός μπορεί να μας βγάλει απ’ τον κλοιό της ερημιάς. Προσευχή και μετάνοια και ελεημοσύνη. Δώστε έστω κι ένα ποτήρι νερό, αν δεν έχετε χρήματα. Και να ξέρετε ότι όσο αγιάζεσθε, τόσο εισακούονται οι προσευχές σας.
  Να μην εκβιάζομε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μη ζητάμε απ’ τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κ.λπ. ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον, για να τα υπομένομε. Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε κι αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε.
  Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του. Εφόσον πιστεύομε στην αγαθή Του πρόνοια, εφόσον πιστεύομε ότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα απ’ τη ζωή μας κι ότι πάντα θέλει το αγαθόν, γιατί να μη δείχνομε εμπιστοσύνη; Να προσευχόμαστε απλά και απαλά, χωρίς πάθος και εκβιασμό. Ξέρομε ότι παρελθόν, παρόν και μέλλον, όλα είναι γνωστά, γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιον του Θεού. … Εμείς να μην επιμένομε· η προσπάθεια κάνει κακό αντί για καλό. Μην κυνηγάμε ν’ αποκτήσομε αυτό που θέλομε, αλλά να τ’ αφήνομε στο θέλημα του Θεού. Γιατί όσο το κυνηγάμε τόσο αυτό απομακρύνεται.
  Άρα, λοιπόν υπομονή και πίστη και γαλήνη. Κι αν το ξεχάσομε εμείς ο Κύριος ποτέ δεν ξεχνάει κι αν είναι για το καλό μας, θα μας δώσει αυτό που πρέπει κι όταν πρέπει.

  
  

  

   Οἱ μέλισσες σέβονται τό πρόσωπο τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου!

  
  

  
  

  Ἐπιλογή ἀπό: 

  http://users.sch.gr/aiasgr/Paterika_keimena/Gerwn_Porfurios/Peri_proseuxhs.htm