Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Οι εξελίξεις γύρω από τη διαδοχή στην Ιερά Μονή Σινά δεν είναι απλώς μια εκκλησιαστική υπόθεση. Είναι μια κρίσιμη στιγμή που θα καθορίσει αν το αρχαιότερο και ιερότερο μοναστικό προπύργιο της Ορθοδοξίας θα συνεχίσει να πορεύεται με την ευλογία του Θεού ή αν θα καταντήσει έρμαιο ανίερων πολιτικών σχεδιασμών και ιδιοτελών σκοπιμοτήτων.
Η κυβέρνηση, αντί να σεβαστεί το κανονικό δικαίωμα της Αδελφότητας να εκλέξει απερίσπαστη τον πλέον κατάλληλο Ηγούμενο, επιμένει να επιβάλει μέσω μεθοδεύσεων και παρασκηνίων τον δικό της «εκλεκτό». Ο λόγος είναι προφανής: θέλει έναν ελεγχόμενο, έναν υπάκουο «υπάλληλο», όχι έναν πνευματικό πατέρα με αυθεντική σχέση με τον Θεό και την Ιερά Παράδοση.
Αντί να παραμερίσουν και να επιτρέψουν στο Άγιο Πνεύμα να φωτίσει τους εκλέκτορες, υπουργεία, γραμματείες και διπλωματικά γραφεία κινούν τα νήματα. Εμπλέκονται απροκάλυπτα στην πιο ιερή διαδικασία, ακυρώνοντας το κύρος της Μονής και τραυματίζοντας την καρδιά της Ορθοδοξίας. Κι όλα αυτά για να διασφαλιστούν συμφωνίες, για να «τακτοποιηθούν» περιουσιακά ζητήματα, για να διατηρηθεί η επίπλαστη υστεροφημία ανθρώπων που χρόνια τώρα εκμεταλλεύθηκαν τη σιωπή και την ανοχή του Κράτους.Και για να περάσει στην κοινή γνώμη ότι η Μονή δεν χάθηκε αλλά εξακολουθούμε εμείς να κάνουμε κουμάντο.
Αυτή η στάση δεν είναι απλώς αντικανονική. Είναι ασέβεια. Είναι βλασφημία. Είναι ύβρις απέναντι στον ίδιο τον Θεό. Διότι το Σινά δεν είναι διπλωματικό χαρτί, δεν είναι περιουσιακό κεφάλαιο, δεν είναι ένα ακόμη σημείο στη σκακιέρα της εξωτερικής πολιτικής. Είναι τόπος όπου αιώνες τώρα φλέγεται η Χάρη Του. Είναι τόπος όπου γενιές μοναχών έδωσαν το αίμα και τα δάκρυά τους για να διαφυλάξουν την Ορθοδοξία καθαρή και αμόλυντη. Και τώρα κάποιοι τολμούν να το υποτάξουν στα μέτρα τους, να το καταστήσουν όργανο πολιτικής σκοπιμότητας.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Δεν μιλάμε για έναν τυχαίο Μοναστήρι, ούτε για μια οποιαδήποτε Μητρόπολη. Μιλάμε για το Σινά, για το Όρος όπου ο Μωυσής παρέλαβε τις εντολές του Θεού, για το μοναστήρι που αιώνες τώρα στέκεται φάρος πίστης, θυσίας και αληθινής Ορθοδοξίας.
Αν παραδοθεί σε πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες και σε χειραγωγημένους «εκλεκτούς», τότε θα έχουμε όλοι μας –εκκλησιαστικοί, πολιτικοί και λαός– λερώσει τα χέρια μας με το ίδιο αμάρτημα: την προδοσία ενός ιερού και Θεοβάδιστου τόπου.
Η ευθύνη είναι τεράστια. Μας κρίνουν ήδη οι νεκροί πατέρες που πότισαν με αίμα και προσευχή τα εδάφη του Σινά. Μας κρίνουν οι αγέννητοι που θα παραλάβουν ή ένα φάρο ζωντανής Ορθοδοξίας ή ένα κουφάρι εξουσίας και διαπλοκής. Μα πάνω από όλα θα μας κρίνει ο ίδιος ο Θεός. Διότι δεν υπάρχει χειρότερο αμάρτημα από το να αφήσεις το άγιο να καταντήσει βορά στα χέρια ανάξιων.
Ας το καταλάβει η κυβέρνηση: η Ιερά Μονή Σινά δεν είναι διπλωματικό χαρτί, δεν είναι ιδιοκτησιακός φάκελος, δεν είναι διαπραγματευτικό εργαλείο για την εξωτερική πολιτική. Είναι τόπος ιερός, είναι καρδιά της Ορθοδοξίας. Και αν τολμήσουν να βάλουν την σφραγίδα τους στην εκλογή, τότε θα έχουν αναλάβει ιστορική και πνευματική ευθύνη που δεν θα σβήσει ποτέ.
Η Αδελφότητα πρέπει να αφεθεί ελεύθερη. Ο νέος Ηγούμενος πρέπει να αναδειχθεί μέσα από την πνευματικότητα, την αρετή και την αυθεντική διακονία. Όχι μέσα από την εύνοια υπουργείων, όχι μέσα από την προστασία πολιτικών προσώπων, όχι μέσα από την προδοσία της παράδοσης.
Η οργή του Θεού είναι φωτιά που κατακαίει. Αν δεν σταματήσουν τώρα τα ανίερα παιχνίδια, αυτή η φωτιά θα πέσει επάνω μας. Και τότε δεν θα μας σώσουν ούτε οι συμφωνίες, ούτε οι συμμαχίες, ούτε οι ψευτοδιπλωματικές επιτυχίες. Θα έχουμε αφήσει να χαθεί το Σινά και μαζί του η ψυχή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου